Ο Κώστας Κυριακίδης αγωνίστηκε στους Αγροτικό Αστέρα, Ζάκυνθο, Αναγέννηση Γιαννιτσών, Εργοτέλη, Αλμωπό Αριδαίας και Νίκη Βόλου. Ομάδες κυρίως της Super League 2, αλλά και της Football League.
Το περασμένο καλοκαίρι πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την Ελλάδα για δεύτερη φορά (η πρώτη ήταν στη Γερμανία για έξι μήνες με την Hellas 94 Bietigheim) και να παίξει ποδόσφαιρο στην Κύπρο, αφού συμφώνησε με την Π.Α.Ε.Ε. Κερύνειας, ομάδα δεύτερης κατηγορίας.
“Νιώθω δικαιωμένος, γιατί παίζουμε τουλάχιστον ποδόσφαιρο. Υπάρχει αγωνιστική δράση και συν τοις άλλοις οι άνθρωποι είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους”, ήταν με νόημα τα λόγια του 27χρονου ακραίου, τα οποία μαρτυρούν την όλη κατάσταση, την οποία βιώνουν παίκτες, όπως ο Κώστας Κυριακίδης.
Βέβαια και στην Κύπρο σταματά το δεύτερο τη τάξει Πρωτάθλημα, λόγω covid.
Τουλάχιστον, ο ίδιος έχει παίξει φέτος ποδόσφαιρο και παράλληλα πληρώνεται, σε αντίθεση με τους συναδέρφους του στην Ελλάδα, όσον αφορά τις μικρότερες κατηγορίες (SL2, FL), πέρα από τη Super League 1, οι οποίοι ακόμη περιμένουν. Μέχρι χθες το απόγευμα η Λίγκα ανέμενε από τους λοιμωξιολόγους τις αποφάσεις.
- Κώστα, γιατί έφυγες εντέλει από την Ελλάδα;
“Καταρχάς, δέχθηκα τηλεφώνημα από τον προπονητή της νέας μου ομάδας, τον κ. Μάκη Σεργίδη. Εδειξε έντονο ενδιαφέρον, έδειξε ότι με θέλει. Μου εξήγησε το πλάνο της ομάδας, το οποίο ήταν ελκυστικό. Η ομάδα είχε στόχο την άνοδο και έτσι δέχθηκα απευθείας να μεταβώ στην Κύπρο και να παίξω στην Π.Α.Ε.Ε.Κ. Δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Πήρα γρήγορα την απόφαση. Συν τοις άλλοις, έβλεπα πως πάλι αργεί να αρχίσει το Πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Δεν μπορούσα να περιμένω. Τί να κάνω; Πλέον, νιώθω ως ενός σημείου δικαιωμένος”.
- Πώς προέκυψε η προοπτική της Κύπρου;
“Προέκυψε ξαφνικά. Ολα έγιναν γρήγορα. Ηθελα να δοκιμάσω ξανά εκτός Ελλάδας. Ηξερα πώς είναι τα πράγματα στην Κύπρο από παλιούς μου συμπαίκτες. Υπάρχουν παιδιά, τα οποία γνωρίζω και έτσι δεν το σκέφτηκα πολύ. Αλλωστε, η κατάσταση στην Ελλάδα δεν ήταν καλή… Ο πρόεδρος και γενικότερα η ομάδα είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Εχω έρθει σε μία μεγάλη οικογένεια”.
-
Τα Πρωταθλήματα σε SL2
και
FL
δεν
έχουν αρχίσει ακόμη. Πώς το εκλαμβάνεις,
πώς το αντιμετωπίζεις, όντας πλέον
μακριά;
“Βλέπετε καθημερινά τη δυσαρέσκεια των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών. Πολλοί συνάδερφοι είναι απλήρωτοι. Στην αρχή, στην Ελλάδα, δεν ξέραμε, αν θα γίνει αναδιάρθρωση. Πόσες ομάδες θα είναι, πόσοι όμιλοι. Οχι μόνο στη Super League 2. Τα ίδια και στη Football League.
Μετά το τηλεοπτικό, ο covid. Εντάξει, είναι τραγικά αυτά τα πράγματα, να μη γνωρίζεις και να μην μπορείς να κάνεις προγραμματισμό. Κάθε χρόνο τα ίδια γίνονται. Δεν είναι φέτος μόνο. Απλά, φέτος είναι χειρότερα, λόγω και του covid. Αρχίζεις προετοιμασία και δεν γνωρίζεις πότε θα αρχίσει το Πρωτάθλημα. Θα πρέπει να σκεφτούν όσοι λαμβάνουν τις αποφάσεις, ότι πέρα από τον ποδοσφαιριστή, τον οποίο προφανώς και δεν σκέφτονται, υπάρχει και μία οικογένεια, η οποία περιμένει να ζήσει. Τουλάχιστον, ας σκεφτούν αυτή...”.
- Υπάρχουν ομοιότητες ή διαφορές, τις οποίες διαπίστωσες, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου όσον αφορά τη δεύτερη κατηγορία;
“Δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Υπάρχει ανταγωνισμός. Γίνονται δυνατές μάχες. Το Πρωτάθλημα δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες ομάδες, οι οποίες πηγαίνουν για άνοδο και ξεχωρίζουν από την αρχή. Μου αρέσει ότι υπάρχουν καλές υποδομές. Υπάρχει επίσης πολλή όρεξη και διάθεση για δουλειά απ’ όλους”.
- Πώς είναι η κατάσταση με τον covid;
“Είμαστε ήδη στην 11η αγωνιστική του Πρωταθλήματος. Εμείς διεκδικούμε την άνοδο (σ.σ. είναι στην 4η θέση με 19 βαθμούς, ενώ ο πρωτοπόρος Αρης Λεμεσού έχει 25). Βέβαια, πριν από λίγες μέρες, η Κυβέρνηση ανακοίνωσε επίσημα ότι κάποιες επαρχίες μπαίνουν σε μερική απαγόρευση. Μέχρι τις 30 του μηνός το Πρωτάθλημα στη δεύτερη κατηγορία θα σταματήσει κι εδώ. Οι ομάδες θα μπορούν, πάντως, σε κάποιες επαρχίες να κάνουν προπονήσεις. Στη Λεμεσό και την Πάφο είναι πιο αυστηρά τα μέτρα. Το Πρωτάθλημα στην Α’ Εθνική συνεχίζεται κανονικά”.
- Κώστα, ειλικρινά, μετάνιωσες που έγινες ποδοσφαιριστής;
“Για να γίνεις ποδοσφαιριστής, πιστεύω ότι πρέπει να έχεις και το μικρόβιο. Οχι, δεν έχω μετανιώσει και ας είναι οι δύσκολες στιγμές περισσότερες απ’ ότι οι ευχάριστες”.