Αναδείξαμε προχθές, υποψήφιους για …Όσκαρ. Τούτο δε, μετά τη «χολιγουντιανή» παραγωγή «Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ 0-3». Επί σκηνής Αθήνας. Είχε ανεβεί επί σκηνής Μπρόντγουεϊ σαν «Η μελωδία της ευτυχίας». Για να κερδίσουν οι... υποψήφιοι τα αυτά “Όσκαρ” πρέπει να ξεπεράσουν τους αντιπάλους τους. Ποιοι είναι αυτοί; Οι κακοί τους, οι στραβοί τους κι οι ανάποδοι τους εαυτοί βεβαίως, βεβαίως…
Μόνον αυτοί βλέπετε, είναι αντίπαλοι τους! Εν έχουν άλλους. Κατά κανόνα έτσι; Εξαίρεση τους ο κάκιστος Κουρμπάκοφ. Σε αισχρότερη από την αισχρότερη διαιτησία του Γκεόργκι… Φεύγει η ίδια η μπάλα από το γήπεδο. Η μεγαλοσύνη του ΠΑΟΚ απλά, την κονιορτοποίησε. Η λάμψη του στο «Απόστολος Νικολαΐδης» την άφησε στην σκιά της. Δίχως να σβήσει το αισχρό στίγμα της από την εικόνα του αγώνα.
Κακοί εαυτοί πάντως, για Κωνσταντέλια και Κοταάρσκι δεν εμφανίζονται συχνά. Έχουν εμφανιστεί σπάνια. Θα πάψουν και σπάνια να εμφανίζονται όταν συνεχίσουν ο Γιάννης κι ο Ντομινίκ, να δουλεύουν σκληρά. Με το κεφάλι χαμηλά και την φρόνηση ψηλά. Για να φθάσουν στην κορυφή. Δεν έχουν φθάσει ακόμη. Θέλουν πολλή δουλειά, για να φθάσουν εκεί. Κι ακόμη περισσότερη θέλουν, για να μείνουν εκεί.
Ο Λουτσέκου, «αρχιτέκτων» του 2-0 στην Τούμπα και του 0-3 στο «Απόστολος Νικολαΐδης», είχε κι έχει πάντα σοβαρότερο αντίπαλο του τον κακό του εαυτό. Κατά κανόνα όμως, βγαίνει νικητής από τις μονομαχίες τους. Και στο δυο αγώνες με τον Παναθηναϊκό ο Ραζβάν έδωσε ρεσιτάλ διεύθυνσης της «ορχήστρας» του με το ελλιπές ρόστερ.
Ο Ρουμάνος προπονητής φυσικά, πασχίζει και για ρεσιτάλ διαχείρισης ενός ελλιπούς (με δικές του τεράστιες ευθύνες) ρόστερ. Από το εκεί το πάει, από εδώ το φέρνει… Τιραμόλα το έχει κάνει. Έτσι καλύπτει, όσες περισσότερες φορές γίνεται, τα κενά. Κι ο ΠΑΟΚ εξελίσσεται σε διεκδικητή τίτλων (Κύπελλο) και διακρίσεων (Πρωτάθλημα).
Δίχως να έχει καταστεί εισέτι η ανίκητη ομάδα. Αιτία; Η έλλειψη αγωνιστικής της ισορροπίας. Νίκες με Παναθηναϊκό εντός κι εκτός. Ισοπαλίες με ΟΦΗ (δις), Ατρόμητο και Λεβαδειακό.
Μας αρέσει, δε μας αρέσει… Ο Λουτσέκου – με όλα τα καλά κι όλα τα κακά του – επιτελεί (και στην δεύτερη θητεία του στον ΠΑΟΚ) ένα μοναδικής αξίας για τα ελληνικά δεδομένα προπονητικό έργο. Κόντρα στις παραδοσιακά αντίξοες συνθήκες για τον ΠΑΟΚ. Θα κριθεί εκ του αποτελέσματος φυσικά, όπως κρίνεται σύμπας ο κόσμος, αλλά τα παράσημα του δε θα τα χάσει…
Και τέλος, σχετικά με τις υποψηφιότητες… Ο Νέλσονας επανήλθε στον καλό του εαυτό. Τούτο αν και πέρασε…. Πέρασε; Περνά από σαράντα (…πέντε) κύματα ατυχίας. Συνεχίζει όμως, απτόητος την προσπάθεια του, να δικαιώσει την επιλογή του από ΠΑΟΚ. Ίσως κι η δική του υποψηφιότητα για …Όσκαρ ατυχίας, να μην έχει αντίπαλο. Υπάρχει άραγε ατυχέστερος του ατυχέστατου Πορτογάλου; Ποιος άλλος βγήκε νοκ άουτ με τραυματισμούς στα δυο του ξεκινήματα με τον ΠΑΟΚ;
Όλα ωραία λοιπόν. Όλα ανθηρά μετά το 2-0 της Τούμπας και το 0-3 στο «Απόστολος Νικολαΐδης» αλλά… Η ζωή του ΠΑΟΚ συνεχίζεται! Με τις δυσκολίες να αυξάνονται. Με τον Παναθηναϊκό ενωμένο κι αποφασισμένο για τον νυν υπέρ πάντων αγώνα του. Ο ΠΑΟΚ έχει το δυσκολότερο ίσως, τεστ της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου την Πέμπτη, στη ρεβάνς του Κυπέλλου. Για να το περάσει κι αυτό (ολοκληρώνοντας θριαμβευτικά την τριλογία της «μελωδίας της ευτυχίας») οφείλει, να είναι ακόμη καλύτερος Κι αυτό το κομμάτι της ...τριλογίας δεν έχει αύριο! Σε αυτό ουσιαστικά, παίζει και για τα δύο άλλα.. Δίχως αυτό πάνε χαμένα κι εκείνα. Διαφωνείτε;