Αν εκκρεμούσε ένα γραμμάτιο από πέρυσι, αυτό μάλλον πληρώθηκε χθες με το εμφατικό πέρασμα από τα Γιάννινα. Το τελικό αποτέλεσμα προφανώς δεν είναι αντιπροσωπευτικό της εικόνας του αγώνα γιατί ο Αρης πανικοβλήθηκε μετά το προβάδισμα που απέκτησε, είχε κακή συμπεριφορά για περίπου 10-15 λεπτά και δυσκολία στη διαχείριση του αγώνα. Ισως όμως αναδεικνύει τη δικαιοσύνη του ποδοσφαίρου. Διότι ήταν η ομάδα που μπήκε στο χορτάρι των «Ζωσιμάδων» με σκοπό να παίξει ποδόσφαιρο εν αντιθέσει με τον ΠΑΣ ο οποίος προσπάθησε να καταστρέψει το παιχνίδι του αντιπάλου με την απόλυτα αμυντική λογική του. Το ότι δεν την πλήρωσε στο πρώτο ημίχρονο ήταν συμπτωματικό.
Από την άλλη πλευρά, το 0-4 είναι αποτέλεσμα του «κυνισμού» που είχαν οι «κίτρινοι» στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα καθώς σε αντίθεση με το διάστημα που είχε μεσολαβήσει «τιμώρησαν» τα λάθη του αντιπάλου και αξιοποίησαν τους χώρους που βρήκαν. Προφανώς έπαιξε ρόλο και η παρουσία του Αντρε Γκρέι. Μετά το παιχνίδι ο Αλαν Πάρντιου υποστήριξε την επιλογή του Ζερβίνιο στην κορυφή της επίθεσης και λογικό ήταν να το κάνει. Ωστόσο, ο Αρης άλλαξε στην επίθεση από τη στιγμή που μπήκε στο γήπεδο ο Αντρε Γκρέι, μέσα από τις κινήσεις του χωρίς την μπάλα αλλά και τη δημιουργία για τους συμπαίκτες του. Ο Πάρντιου γνωρίζει τον Γκρέι καλύτερα από τον καθένα. Ισως αυτό να είναι το κριτήριο των αποφάσεών του, του ότι δεν τον χρησιμοποιεί στο αρχικό σχήμα στα τελευταία παιχνίδια. Ενδεχομένως να ξέρει τι μπορεί να δώσει και να το συγκρίνει με αυτό που προσφέρει.
Κι έτσι ο πρώτος γύρος έκλεισε με κάπως «μαζεμένη» τη ζημιά που υπέστη ο Αρης στη διάρκειά του. Οι 21 βαθμοί που συγκέντρωσε δεν είναι αντιπροσωπευτικοί της εικόνας. Βάσει απόδοσης αυτοί θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον τέσσερις-πέντε επιπλέον, πολλώ δε μάλλον αν συνυπολογιστεί το ότι είναι «σημαδεμένος» από τη διαιτησία. Δηλαδή, ο Άρης δεν έχει πάρει βαθμό από παιχνίδι στο οποίο δεν άξιζε τη νίκη ή την ισοπαλία. Αντιθέτως, έχασε βαθμούς που έπρεπε να είχε πάρει.