Μπορεί, άραγε, το πόσο γρήγορα ή αργά θα πετύχουμε κάποιον στόχο να εξαρτάται και από τον τρόπο που υπολογίζουμε τον χρόνο που χρειαζόμαστε για την επίτευξή του;
Μήπως θα γινόμασταν πιο αποτελεσματικοί στην υλοποίηση των ονείρων μας αν αντί να μετράμε τον χρόνο που (πιστεύουμε ότι) απαιτείται για την πραγματοποίησή τους σε χρόνια, ξεκινούσαμε να τον υπολογίζουμε σε ημέρες; Σύμφωνα με τους ερευνητές δύο έγκριτων αμερικανικών πανεπιστήμίων, η απάντηση και στα δύο παραπάνω ερωτήματα είναι ξεκάθαρα «ναι».
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά...
Μια μελέτη που διεξήγαγαν από κοινού το πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι προτιμότερο να κάνουμε σχέδια και να προγραμματίζουμε το μέλλον μας σκεπτόμενοι σε ημέρες παρά σε χρόνια πολύ απλά γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος φαίνεται να «προτιμά» τον συγκεκριμένο τρόπο μέτρησης του χρόνου. Όπως το θέτει η επικεφαλής της έρευνας Dr Daphna Oyserman, «μπορεί να φαντάζει κάπως ασυνήθιστο να πρέπει να λες στον εαυτό σου ότι θα πρέπει να έχεις πετύχει έναν στόχο μέσα στις επόμενες χίλιες ημέρες αντί μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, ωστόσο μετρώντας τον χρόνο έτσι, η επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου γίνεται πολύ ευκολότερη. Αυτό συμβαίνει επειδή από την εξίσωση αφαιρούνται παράμετροι όπως η θέληση του ατόμου, η πειθαρχία και η επιθυμία».
Για να καταλήξουν στο μάλλον ανατρεπτικό αυτό συμπέρασμα, οι ερευνητές χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν συνολικά επτά ξεχωριστά πειράματα που εστίασαν στην παρατήρηση και την ανάλυση του τρόπου που οι συμμετέχοντες αντιλαμβάνονταν τον χρόνο. Στα δύο πρώτα συμμετείχαν 162 εθελοντές, οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με έξι διαφορετικά υποθετικά σενάρια. Για τα μισά απ' αυτά τους ζητήθηκε η οριοθέτηση ενός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου μέσα στο οποίο θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν. Εν συνεχεία, οι εθελοντές κλήθησαν να επινοήσουν ένα σενάριο που σχετιζόταν με κάποιο μελλοντικό τους σχέδιο, όπως, για παράδειγμα, την κατάλληλη προετοιμασία τους για κάποια εξέταση στην οποία θα έπρεπε να συμμετάσχουν μετά από καιρό ή την οργάνωση της ιδανικής ολιγοήμερης απόδρασης.
Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη όλες αυτές τις παραμέτρους, οι ερευνητές δεν άργησαν να φτάσουν στο εξής, πολύ ιδιαίτερο συμπέρασμα: ότι, τελικά, η μονάδα μέτρησης του χρόνου που χρησιμοποιούσαν οι συμμετέχοντες στον προγραμματισμό τους επηρέαζε άμεσα την προβλεπόμενη ημερομηνία υλοποίησης του εκάστοτε υποθετικού σεναρίου.
Για να τα κάνουμε όλα αυτά λίγο πιο κατανοητά, όταν, για παράδειγμα, οι εθελοντές επέλεγαν να υπολογίσουν τον πιθανό χρόνο που θα χρειαζόταν για την υλοποίηση ενός σχεδίου σε ημέρες αντί για μήνες, η προβλεπόμενη ημερομηνία επίτευξης του στόχου θα ερχόταν «πιο κοντά» (sic) κατά μέσο όρο κατά 29,7 ημέρες. Αντίστοιχα, όταν επέλεγαν να μετρήσουν το χρόνο αυτό σε ημέρες αντί για χρόνια, η προβλεπόμενη ημερομηνία υλοποίησης του εκάστοτε project θα ερχόταν «πιο κοντά» κατά περίπου εννιά μήνες!
Μάλιστα, οι παραπάνω διαπιστώσεις αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν εξεταστούν σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα πειράματα, τα οποία εστίασαν στο πότε ακριβώς οι εθελοντές ήταν διατεθειμένοι να αρχίσουν να επιδιώκουν πιο «ζεστά» την υλοποίηση κάποιων ιδιαίτερα σημαντικών πλην μακροπρόθεσμων στόχων, όπως, φερ' ειπείν, την αγορά ενός καινούργιου σπιτιού ή ακόμη και τη συνταξιδότητησή τους. Ενημερωτικά, όταν οι συμμετέχοντες επέλεγαν να μετρήσουν τον απαιτούμενο χρόνο σε ημέρες αντί για χρόνια, ο προβλεπόμενος χρόνος υλοποιήσης του εκάστοτε πλάνου ήταν τέσσερις (!) φορές μικρότερος. Εντυπωσιακό. Αρκεί, βέβαια, να έχεις χρόνο για να προγραμματίσεις.
Πηγή: askmen.gr