Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ότι η Θεσσαλονίκη είναι αυτή που έφερε τις μεγάλες επιτυχίες στο ελληνικό μπάσκετ με τον Αρη, τον ΠΑΟΚ και τον Ηρακλή.
Εποχές 1980 και 1990 με λαμπρές ευρωπαϊκές επιτυχίες και τεράστια μπασκετικά ονόματα. Γκάλης, Γιαννάκης, Πρέλεβιτς, Ινγκραμ, Μπάρλοου, Μακ Ντάνιελ, Μπαρτ, Στογιάκοβιτς, Βράνκοβιτς, Μάικ Τζόουνς, Λeβινγκστόουν, Σούμποτιτς και πολλοί άλλοι. Και τρεις ομάδες δεν μπορούν να τάξουν σε κανέναν πρωταθλήματα, Κύπελλα ή ευρωπαϊκές επιτυχίες της χρυσής εποχής.
Όμως, φέτος , βλέπουμε προσπάθειες σε όλες τις ομάδες με συνέπεια και ειλικρίνεια! Ο Αρης παλεύει να ανέβει επίπεδο και να κυνηγήσει κάτι καλό φέτος με επώνυμη και ανώνυμη στήριξη, αλλά με τον Αχιλλέα Ρουσιαμάνη να είναι ο κύριος αιμοδότης, ο ΠΑΟΚ του Θανάση Χατζόπουλου βγάζει υγεία και ο κόσμος όσο μπορεί στηρίζει, ενώ και στο Ιβανώφειο ο Ηρακλής με πρωτεργάτη τον Φώτη Θέο και τη διοικούσα επιτροπή συν τους Θόδωρο Ριζούλη και Τομ Παπαδόπουλο να βοηθούν οικονομικά, δημιουργούν ίσως την πιο δυναμική προσπάθεια για το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης να ορθοποδήσει.
Ο κόσμος δημιουργεί εξαιρετική ατμόσφαιρα σε Παλέ, το Ιβανώφειο αποτελεί ξανά «κλουβί» και στο Παλατάκι δημιουργείται μια έδρα «φρούριο». Παλμός και χειροκρότημα σε όλα τα εντός έδρας ματς με σκοπό τη νίκη, όσο αυτή είναι εφικτή. Η μαζική παρουσία του κόσμου δίνει οικονομική ανάσα και αξία στο brand name των συλλόγων. Αναγκαία διευκρίνιση, κανείς δε μίλησε για αγωνιστική υπέρβαση, αλλά για μια ρεαλιστική πραγματικότητα, όσο πιο ψηλά γίνεται. Η ατμόσφαιρα που συναντήσαμε στα ματς Αρης-Καρδίτσα, Ηρακλής-Μαρούσι και ΠΑΟΚ-Προμηθέας επιβεβαιώνουν τα παραπάνω με την όποια μπασκετική αντίληψη διαθέτουμε στα 25 χρόνια δημοσιογραφικής κάλυψης.
Ιερή υποχρέωση των διοικήσεων και των τριών συλλόγων να προστατέψουν αυτό το κεκτημένο, μιας και είναι το πιο σημαντικό βήμα. Ο μπασκετικός κόσμος της Θεσσαλονίκης είναι απαιτητικός και θέλει ειλικρίνεια, για να είναι κοντά στις ομάδες τους.
Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο στη «φτωχομάνα» του ελληνικού μπάσκετ!