INFO: Η μεγάλη νίκη στον τελικό ανοίγει το δρόμο και αυξάνει κατακόρυφα τις προσδοκίες ο λαβωμένος από εγκληματικά λάθη δικέφαλος, με την υπόσχεση του Ιβάν για μια γενναία στήριξη, να ανακτήσει την πρωτοκαθεδρία στον χώρο.
Δεν μπόρεσα όσο και να το προσπάθησα για να συγκεντρωθώ και να καταλήξω σε μια απλή και συγκεκριμένη άποψη για τον τελικό και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τον ΠΑΟΚ και την επίδραση που είχε στα του οίκου του, η εντυπωσιακή του επιτυχία. Κι αυτό γιατί έχανα τη ρέγουλα επιχειρώντας να βάλω σε τάξη τα όσα (και ήταν αρκετά) ερχόντουσαν απρόσκλητα μπροστά μου για να με προειδοποιήσουν ότι θα ήταν λάθος να τα ξεχάσω και να μην τα συμπεριλάβω στην διερεύνηση και στην τελική εκτίμηση μου.
Είναι αλήθεια ότι τα όσα αφορούσαν τον δικέφαλο στο σύνολο τους επικεντρώνονταν στην επισήμανση ότι η επίδραση από το αποτέλεσμα ήταν απόλυτα θετική. Εκεί λοιπόν που έβρισκα κάποια άκρη, ζυγίζοντας το ειδικό βάρος της τεράστιας αυτής επιτυχίας σε εξωαγωνιστικό επίπεδο (πρεστίζ, οπαδική περηφάνια, απεμπλοκή από αδιέξοδα) ερχόντουσαν μπροστά μου φάσεις που με αποσυντόνιζαν.
Στιγμές όπως τα «μαγικά» του Ζίβκοβιτς, οι χαμένες ευκαιρίες αλλά και η γκολάρα του Κρμέντσικ, η μεγαλοπρεπή παρουσία του Πασχαλάκη και η καταλυτική παρουσία του αρχηγού, καθώς και η εικόνα των ταπεινωμένων και καθημαγμένων αλλαζόνων του λιμανιού. Στο τέλος κατέληξα να αποδεχθώ ότι ο συγκεκριμένος αγώνας και το αποτέλεσμα του έκρυβαν τόσα πολλά και σοβαρά που θα δυσκολευόμουν να τα διαχειριστώ και να τα εκτιμήσω με κάποια άνεση και τάξη.
Περιορίστηκα ως εκ τούτου στο να χαρακτηρίσω τον αγώνα πολύ σημαντικό και για τις δύο ομάδες, δίνοντας στην κάθε μία για διαφορετικούς λόγους ότι της ανήκει. Στους μεν νικητές τα εύσημα μιας αγωνιστικής ανδρείας που ξάφνιασε, εξέπληξε, αλλά και γέμισε περηφάνια τον κόσμο της, στους δε ηττημένους αυτό που ακριβώς είδατε κι εσείς στα πρόσωπα τους και στο ύφος τους, ιδιαίτερα μετά τον αγώνα και στην διάρκεια της απονομής των μεταλλίων: Δέος, προβληματισμός και σκυμμένα κεφάλια. Σαφέστατα σε χειρότερη κατάσταση θα ήταν το μεγάλο αφεντικό, οι παρατρεχάμενοι υποτακτικοί του και τα γνωστά συνεταιράκια του.
Ομολογουμένως ο τελικός ήταν και αποδείχθηκε πολυσήμαντος. Για τον ΠΑΟΚ που έστειλε το μήνυμα της διεκδίκησης της πρωτοκαθεδρίας στο χώρο, θεωρώντας (δικαιολογημένα) την εκτόξευση του μετά τον θρίαμβο του τελικού, ως άλμα επιστροφής προς την κορυφή. Με δεδομένη την υπόσχεση του Ιβάν για τη γενναία στήριξη του ρόστερ και την ανάληψη απο μέρους του ριζοσπαστικών πρωτοβουλιών με αποφάσεις που θα στοχεύουν στην εξαφάνιση αυτοκαταστροφικών παθογενειών, οι προσδοκίες που γεννήθηκαν από τη μεγάλη νίκη, είναι πολλές και η αισιοδοξία απόλυτα δικαιολογημένη. Ο μεγαλόθυμος επενδυτής των νικητών άφησε να εννοηθεί πως έχει πλέον σαφέστατη γνώση το τι οδήγησε την ομάδα του στην εκτροπή και ποιοι είναι οι ένοχοι του ακρωτηριασμού του ρόστερ των νταμπλούχων.
Για τους πρωταθλητές που δύσκολα θα ξεπεράσουν τη νέα ταπείνωση θα αναλάβουν βάρδια τα φερέφωνα της άθλιας προπαγάνδας τους, όπως και οι παρηγορήτριες (δηλαδή τα συνεταιράκια) που αρκούνται σε αλληλόχρεα νταραβέρια, παίρνοντας ή δίνοντας περισσεύματα ο ένας από τον άλλο. Κλείνοντας, επαναλαμβάνουμε πως η κατάκτηση του κυπέλλου διέγραψε ένα μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας του κόσμου, ο οποίος όμως απαιτεί να δει από εδώ και πέρα σοβαρότητα και υπευθυνότητα από όλους γενικά. Ο δρόμος άνοιξε, οι προσδοκίες ενισχύθηκαν και ο Ιβάν έχει το λόγο.
ΥΓ1: Από τα τελευταία και μεγαλύτερα ανέκδοτα το διαδικτυακό σεμινάριο περί χυδαιότητας του Γκαρσία, που αποτόλμησε ο αθεόφοβος ο Φον Καραπαπάς.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook