Πιστεύω πως όσοι είχατε την ευκαιρία, αλλά και το κουράγιο να παρακολουθήσετε τον επικοινωνιακό χαμό που ακολούθησε μετά τη νέα «αυτοχειρία» του δικέφαλου δεν γίνατε σοφότεροι από όσα ακούσατε και διαβάσατε.
Από τη στιγμή μάλιστα που και σε αυτήν την περίπτωση ακολούθησαν όλοι την γνωστή τυπική διαδικασία της αναζήτησης και του καταλογισμού ευθυνών με τις καθιερωμένες βέβαια αντιπαραθέσεις, η «υπόθεση» μπορεί να θεωρηθεί σχεδόν κλεισμένη.
Αφήνει ωστόσο ελεύθερο το πεδίο για περαιτέρω σχολιασμούς σε συγκεκριμένους οι οποίοι έχουν ιδιαίτερους λόγους να το κάνουν. Ο ΠΑΟΚ δυστυχώς «αποχαιρέτησε» τον έναν από τους δύο τίτλους της χρονιάς και μάλιστα με έναν απαράδεκτο, ασυγχώρητο και τραγικό τρόπο. Ο μεγαλομέτοχος εξοργισμένος ζήτησε εξηγήσεις μέσα από διαδυκτιακή επαφή (SKYPE) από τους καθ΄ύλην υπεύθυνους – παίκτες και κόουτς – προκειμένου να σχηματίσει μια δική του άποψη για όσα διαδραματίστηκαν.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν έχει και μεγάλη σημασία το τι ειπώθηκε ανάμεσα τους και αν ικανοποιήθηκε ο Ιβάν από τις εξηγήσεις που του δόθηκαν. Κι αυτό γιατί η συγκεκριμένη ιστορία (διαχρονική και θλιβερή 100%) δεν είναι κάτι το παρωδικό και μη επαναλαμβανόμενο.
Εδώ μιλάμε για παγίωση μιας αρρωστημένης κατάστασης που δεν έχει τελειωμό.
Ως εκ τούτου ο Ιβάν θα πρέπει και είναι ανάγκη να πάρει αποφάσεις. Είμαστε σίγουροι ότι έχει σχηματίσει άποψη μετά τα τόσα και όσα για το τι συμβαίνει στο «μαγαζί του».Ο «όλος οργανισμός» όπως συνηθίζει να το αποκαλεί είναι μπλοκαρισμένος και αυτοπαγιδευμένος σε παθογένειες και αδιέξοδα που προκλήθηκαν από τον ανορθόδοξο και μυστηριώδη τρόπο της λειτουργίας του. Για τον κόσμο του ΠΑΟΚ αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Ως εκ τούτου απαιτείται άμεση, γενναία και ριζική παρέμβαση του μεγαλομετόχου. Σε αλλεπάλληλα σχόλια μας προειδοποιήσαμε για τα επερχόμενα δεινά. Δεν εισακουστήκαμε. Στο πρόσφατο και τελευταίο και πριν από την τραγωδία της Πέμπτης στο Περιστέρι, γράψαμε με τίτλο «Ο ΠΑΟΚ πορεύεται χωρίς πυξίδα και με ανοιχτές τις πληγές του», τα εξής: «Δεν πατάει καλά», εδώ και αρκετό καιρό ο ΠΑΟΚ. Δεν αναφερόμαστε μόνον στην ομάδα. Ο «όλος οργανισμός» νοσεί.
Κι αυτό δεν επιβεβαιώνεται μόνο μέσα από την ασταθή αγωνιστική πορεία και τις απώλειες στόχων, αλλά και από την διαιώνιση μιας ανορθόδοξης διοικητικής δυσλειτουργίας, η οποία προβληματίζει απειλώντας σε πολλές περιπτώσεις και αυτό το κύρος του συλλόγου (βλέπε δελτία, Μίσιτς, Βιεϊρινια). Η «απόσταση» Θεσσαλονίκης - Ροστόφ δείχνει να μεγαλώνει με την απουσία (δικαιολογημένη βέβαια) του μεγαλομετόχου. Τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται αγκυλώσεις και ανακολουθίες με ολιγωρίες που προβληματίζουν αλλά και που στοιχίζουν.
Ο «όλος οργανισμός» δείχνει ευάλωτος, αργόστροφος και αργοκίνητος. Σαν να του λείπει «κάτι». Είναι αλήθεια πως η απουσία του Ιβάν και η «απόσταση» που τον χωρίζει απο τα διαδραματιζόμενα, του στερούν την ευκαιρία της σωστής εκτίμησης τους και το βασικότερο της άμεσης δυναμικής αντίδρασης του. Κάτι που το συνήθιζε στο παρελθόν με την αμεσότητα και το συναίσθημα να τον χαρακτηρίζουν σε απόλυτο βαθμό.
Δεν ξέρουμε βέβαια πως αισθάνεται αυτή τη στιγμή ο Ιβάν βλέποντας κάποια πράγματα ανάποδα και κόντρα στις δικές του αρχές να συμβαίνουν μέσα στην «οικογένεια ΠΑΟΚ», προκαλώντας προβληματισμούς αλλά και εκτροπές. Τι άποψη έχει σχηματίσει δηλαδή διαχρονικά για όσα συμβαίνουν μέσα αλλά και στον περίγυρο του συλλόγου.
Ποια είναι η γνώμη του για την «δράση» των αυλικών, των παρατρεχάμενων, των πονηρών διαμεσολαβητών, αλλά και των έμπιστων συνεργατών του. Αν έχει δηλαδή μετρήσει τη ζημιά που έγινε στην επένδυση του, εντοπίζοντας ιδιαίτερα τα πιράνχας που τον κατακρεούργησαν οικονομικά, πέρα από τους ανίκανους που τον εξέθεσαν και δεν τον προστάτεψαν. Η δική του οικονομική αιμοραγία, σε συνδυασμό με τα όσα εκφυλιστικά και παθογεννή περνούσαν απαρατήρητα, είχε σαν συνέπεια να προκληθούν μεγάλες πληγές και στο σώμα της ομάδας. Πληγές πυορροούσες και επικίνδυνες. Με αυτές πορεύεται σήμερα η ομάδα, χωρίς ρότα και με αβέβαια και ασταθή βήματα. Κάποιοι τα έχουν χαμένα. Η κατάσταση δείχνει να έχει ξεφύγει εδώ και αρκετό καιρό παρά την αγωνιώδη προσπάθεια συγκεκριμένων να συγκαλύπτουν τα πάντα, σπρώχνοντας κάτω από το χαλάκι τραγικά λάθη και σοβαρές παραλείψεις. Η ειρωνεία στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως οι αβανταδόροι όλων αυτών που προκάλεσαν πληγές στο σώμα του ΠΑΟΚ, ιδιαίτερα των ξενόφερτων αλεξιπτωτιστών (πονηρών τεχνικών διευθυντών και απατεώνων μανατζαρέων) σήμερα «μεταμορφωμένοι» έρχονται να τους κατηγορήσουν και να ζητήσουν ευθύνες για τα όσα τότε δεν έβλεπαν. Θα λέγαμε ότι γίνονται καταγέλαστοι με τις κωλοτούμπες τους, ωστόσο επειδή τα πράγματα είναι σοβαρά δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε μαζί τους.
Οι ώρες είναι δύσκολες. Εκείνο που προέχει και το οποίο ελπίζουμε να γίνει είναι μία αποφασιστική κίνηση από μέρους του Ιβάν για να κλείσει εδώ και τώρα αυτός ο φαύλος κύκλος ενός γενικευμένου εκφυλισμού (αγωνιστικού και διοικητικού). Υπάρχει χρόνος, ο Ιβάν μπορεί να ξαναβάλει το τρένο στις ράγες του».
Την αναδημοσίευση την έκρινα αναγκαία και σκόπιμη, όχι για να εισπράξω κάποια επιβεβαίωση. Απλά και μόνον για να αντιληφθούν ορισμένοι του χώρου πως όταν λες και γράφεις αλήθειες βοηθάς και είσαι χρήσιμος. Σπέκουλες, αβάντες και εξαρτήσεις μακριά από εμάς σε βάθος χρόνου που ξεπερνάει και τον μισό αιώνα.
ΥΓ1: Δεν αμφισβητώ την εγκυρότητα της είδησης που αποκάλυψε την τηλεφωνική επικοινωνία Ιβάν – Ίβιτς. Απλά προσπαθώ να την συνδέσω με την αντίστοιχη διαδικτυακή και αντίθετη σε άποψη του Γιώργου Σαββίδη.
ΥΓ2: Γκορτσίλας ο Σαλονικιός! Τον θαυμάσατε στο παιχνίδι του θρύλου στην Τρίπολη. Προέρχεται από τον σύνδεσμο διαιτητών Θεσσαλονίκης. Στα χνάρια του Παπαδόπουλου προς λύπην όλων όσων περίμεναν μια διαφορετική συμπεριφορά από αυτήν που επέδειξε και στο ίδιο μετερίζι με τον Κουμπαράκη.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news