Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Οι περισσότεροι, δικαιολογημένα, αντιλαμβάνονται το σημερινό παιχνίδι ως μια σύγκρουση δίχως ιδιαίτερο βαθμολογικό ενδιαφέρον και με μόνο ουσιαστικό κίνητρο αυτό του γοήτρου.
Εδώ και δεκαετίες σε όποια βαθμολογική ή αγωνιστική θέση κι αν βρισκόταν οι δυο ομάδες το ντέρμπι Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα ήταν μια άκρως ιδιαίτερη συνάντηση. Δεν εξαρτιόνταν από την εκάστοτε δυναμική των δυο ομάδων και ήταν σύνηθες το φαινόμενο και για δυο δεκαετίες απόλυτο, ο Δικέφαλος να κερδίζει τον Ολυμπιακό σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόταν.
Αυτό το αγωνιστικό φαινόμενο κάπως διαφοροποιήθηκε όταν επικράτησε η «σκληρή» παράγκα των Ελλήνων διαιτητών της οποίας ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζουμε τις δόλιες τακτικές της. Οι δε Έλληνες παίκτες αντικαταστάθηκαν από πολλούς ξένους που φυσικά δε γνώριζαν την Ιστορία και το τι τράβηξε ο ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό στο πέρασμα των δεκαετιών.
Μια αναζωπύρωση είχαμε το 2016 και τη σφαγή του ΠΑΟΚ στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό (χαρακτηριστική η φάση μη καταλογισμού πέναλτι στον Μακ στο τελευταίο λεπτό) όπου ο κ. Σαββίδης πήρε μια ακόμη μεγάλη απόφαση να διαλύσει αυτό το παρακρατικό σύστημα. Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να το περιορίσει όχι όμως και να το εξοβελίσει στα γραφεία του Πειραιά.
Χαρακτηριστικός ήταν ο αγώνας της Κυριακής με τα Γιάννενα όπου η καθυστέρηση που κράτησε , ο θεός να τον πει διαιτητή, Καραντώνης, θύμισε την καθυστέρηση των τραίνων στον περασμένο αιώνα. Η αποκάλυψη ότι τα Γιάννενα ζητούσαν από τον Κλάτεμπεργκ ξένο διαιτητή για να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την συμμετοχή τους στην Ευρώπη και η άρνηση του τελευταίου δεν αποτελούν απλώς μια ένδειξη του τι συμβαίνει αλλά και σοβαρή παραβίαση καθήκοντος του αρχιδιαιτητή που χρίζει άμεσης απομάκρυνσης.
Συμπερασματικά μια ομάδα, ο Ολυμπιακός, κατέκτησε, κυρίως με Έλληνες διαιτητές, βαθμούς που δεν τους άξιζε. Δημιούργησε μια διαφορά πλασματική και κατάφερε να «τελειώσει» τον ανταγωνισμό με μέσα εκτός ποδοσφαίρου. Ο ανίερος πρωταθλητής έρχεται σήμερα στην Τούμπα να αποδείξει ότι καλώς βαπτίστηκε πρωταθλητής και να απομακρύνει έννοιες όπως το «ανίερος», «πλασματικός», που προσκολλούνε όλοι οι υπόλοιποι φίλαθλοι δίπλα στο «πρωταθλητής»!
Είναι δύσκολο για τον πολύ μέτριο Ολυμπιακό να κερδίσει τον ΠΑΟΚ και αυτό που πιθανώς προσδοκά είναι να κατακτήσει την ισοπαλία και να χριστεί πρωταθλητής μέσα στην Τούμπα. Όμως αυτό είναι και το δεύτερο κρυφό ίσως κίνητρο των παικτών του ΠΑΟΚ.
Παρά τις απουσίες τους και παρά την γιγάντια πρόκριση που πήραν μέσα στο Καραϊσκάκη ευτελίζοντας τον «θρήνο» των γηπέδων, έμεινε μια εκκρεμότητα : να δείξουν στον Ολυμπιακό ότι η ψυχή σε συνδυασμό με τις ικανότητές τους υπερκεράζουν τις όποιες ελλείψεις και είναι στοιχεία ικανά να βάλουν τον Ολυμπιακό στη θέση που του αξίζει.
Και όταν αναφερόμαστε στη «θέση» εννοούμε τη θέση που επιβάλλεται να έχει στο νου του ο φίλαθλος κόσμος της Ελλάδας. Και αυτή η θέση δεν είναι άλλη παρά της μετριότητας που με την παράφορη και απροκάλυπτη εύνοια την μετέτρεψαν σε θέση πρωταθλητή.