Αυτά που έχουμε μπροστά μας είναι τα... ακόμη πιο δύσκολα. Οποιος πιστεύει ότι επειδή ο Απρίλιος είναι ο μήνας στη διάρκεια του οποίου θα ζήσουμε την κορύφωση της πανδημίας και την έναρξη της αποκλιμάκωσης προκειμένου, εκεί γύρω στο Πάσχα, να δούμε και την αποσυμπίεση του συστήματος υγείας, άρα να οδεύουμε προς μια σχετική κανονικότητα, τελειώνουν όλα τα προβλήματά μας, προφανώς, δεν έχει συναίσθηση της κατάστασης και όσων μας περιμένουν.
Πραγματικά, η πανδημία πλησιάζει προς το τέλος της. Οσο αργοί κι αν είναι οι ρυθμοί με τους οποίους γίνονται οι εμβολιασμοί, το επόμενο δίμηνο θα υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας οι οποίοι θα έχουν κάνει και τις δύο δόσεις.
Υπάρχει, επίσης, ένας μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας οι οποίοι νόσησαν, άρα απέκτησαν φυσική ανοσία, και αυτός ο αριθμός θα γίνει ακόμη μεγαλύτερος ως τα τέλη Μαϊου.
Στο μεταξύ, αλλάζει ο καιρός. Είναι καλύτερος, με υψηλότερες θερμοκρασίες, οι οποίες όσο προχωράμε προς το καλοκαίρι τόσο θα σταθεροποιούνται σε επίπεδα τα οποία βοηθάνε ώστε να μπαίνει σε φάση ύφεσης η δράση κάθε ιού. Αυτό είναι διαπιστωμένο, πλέον, και για τον κορωνοϊό.
Συνεπώς, οι συνθήκες από δω και πέρα ευνοούν ώστε να πηγαίνουμε ολοένα και προς το καλύτερο σε ό,τι αφορά στο υγειονομικό σκέλος, να μας φοβίζει όλο και λιγότερο ο κίνδυνος της μετάδοσης και της νόσησης, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα υπάρξει πλήρης ελευθερία και θα απαλλαγούμε από το σύνολο των προστατευτικών μέτρων.
Το ζήτημα από δω και πέρα είναι άλλο. Είναι η αντίδραση της οικονομίας, η οποία σιγά-σιγά θα ανοίγει. Μέσα στον Απρίλιο το λιανεμπόριο θα λειτουργήσει με κάποια μέτρα τα οποία δεν αποκλείεται το Μάιο να μην υπάρχουν και να είναι όλα όπως τα ξέραμε και πριν από τον κορωνοϊό. Δειλά βήματα τον Απρίλιο θα κάνει και η εστίαση. Κι αυτή το Μάιο ενδέχεται να λειτουργεί σχεδόν κανονικά και πάλι. Μέσα-έξω...
Πολύ προσεκτική πρεμιέρα θα κάνει και ο τουρισμός. Εκεί κι αν δεν είναι μεγάλο το στοίχημα, δεδομένου του γεγονότος ότι πρόκειται για τη βαριά βιομηχανία της χώρας.
Η επανεκκίνηση της οικονομίας είναι κάτι που όλοι το θέλουμε και το περιμένουμε, αλλά και που όλοι το φοβόμαστε παράλληλα. Διότι όλοι ανησυχούν για το κατά πόσο οι επιχειρήσεις που πληγώθηκαν θανάσιμα ένα χρόνο τώρα θα διατηρούν απόθεμα δυνάμεων για να ξαναλειτουργήσουν, ή δεν διαθέτουν και κάποιες θα κλείσουν, με συνέπεια να χαθούν θέσεις εργασίας.
Το διακύβευμα από δω και πέρα είναι οι αντοχές των επιχειρήσεων και η διατήρηση των θέσεων εργασίας που κρατήθηκαν την περίοδο της πανδημίας με τα μέτρα στήριξης από το Κράτος, σε συνδυασμό με την προσπάθεια του τουρισμού να διορθώσει σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο βαθμό την... καταστροφή του περασμένου καλοκαιριού.