Με πειστική εμφάνιση στο α’ ημίχρονο ο Αρης μετουσίωσε την κυριαρχία του, βρήκε ένα γκολ -στις τουλάχιστον έξι “καθαρές” φάσεις που δημιούργησε – και πήρε μία νίκη ανάσα. Το πιο σημαντικό είναι ότι έδωσε τέλος στο σερί των τριών αγώνων Πρωταθλήματος δίχως νίκη και επούλωσε έτσι αυτή την πληγή, η οποία έπρεπε να κλείσει.
Αγωνιστικά ο Αρης απέναντι στον Απόλλωνα έκανε ένα από τα καλύτερα πρώτα ημίχρονα. Κυρίαρχος, λειτουργικός, με ενέργεια και γρήγορη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση, έκανε άνω-κάτω την άμυνα του Απόλλωνα και κάλλιστα θα μπορούσε να είχε πετύχει ακόμη ένα γκολ προκειμένου να αποφύγει και το άγχος του β’ ημιχρόνου. Ειδικά όταν άρχισαν να εμφανίζονται σημάδια κόπωσης. Ασυναίσθητα (ίσως) εκεί οι Κιτρινόμαυροι παραχώρησαν γήπεδο στον Απόλλων μεν, διαχειρίστηκαν σωστά δε τη φλυαρία του αντιπάλου και σε καμία περίπτωση δεν κινδύνευσαν.
Η επιθετική λειτουργία της ομάδας για τουλάχιστον 50’ ήταν εντυπωσιακή, με πολλές συνεργασίες μεταξύ Μπερτόγλιο-Μαντσίνι-Γκάμα (σσ μοναδική “παραφωνία” ο Σίλβα, ο οποίος κινήθηκε σε ρηχά νερά), γρήγορο παιχνίδι και δημιουργία καθαρών φάσεων. Πολύ σημαντική η συμβολή και των πλάγιων αμυντικών με τρεξίματά τους, όπως εξίσου σημαντικά ήταν και τα κλεψίματα των Τζέγκο-Σάσα στο κέντρο βοηθώντας στη μετάβαση του παιχνιδιού. Ολα αυτά δεν αναιρούν βέβαια το γεγονός. Ότι δηλαδή ο Αρης είχε δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα και αξιοποίησε το καλό του ημίχρονο για να φτάσει τελικά σε μία επαγγελματική-αγχωτική νίκη.
Όπως δεν αναιρεί ή καλύπτει το μεγάλο πρόβλημα του φετινού Αρη. Την απουσία δηλαδή ενός παίκτη από την επίθεση, που θα διασφαλίσει το εύκολο γκολ. Αυτή η απουσία, εξάλλου, κόστισε βαθμούς μέχρι τώρα στην ομάδα. Το παραδέχτηκε για πρώτη φορά δημόσια και ο Άκης Μάντζιος, έχοντας στην άκρη του μυαλού προφανώς την ολοκλήρωση της συμφωνίας με τον Κώστα Μήτρογλου.
Ένας φορ με τεράστια ικανότητα στο σκοράρισμα, ο οποίος αν βρει άμεσα αγωνιστικό ρυθμό, αισθανθεί ότι έχει κίνητρα στον Αρη, τότε μπορεί να δώσει τη λύση στο μεγάλο φετινό πρόβλημα. Σκεφτείτε εχθές, στο δημιουργικό α΄ ημίχρονο του Αρη, να υπήρχε στην κορυφή ένας παίκτης με την εκτελεστική ικανότητα του Μήτρογλου. Ο Αρης με τη συχνότητα που δημιούργησε φάσεις θα είχε αποκτήσει σκορ ασφαλείας τουλάχιστον από το μισάωρο.