Ο Καναδός γκαρντ του Άρη είναι χαλαρός τύπος, συναισθηματικά ισορροπημένος και απόλυτα κατασταλαγμένος στο «ποιος είμαι» και «τι μπορώ να κάνω». Η συνάντηση έγινε στα γραφεία της αθλητικής εταιρίας Crossover με την οποία διατηρεί συνεργασία καθώς ο ιδιοκτήτης της και επιστήθιος φίλος του, Περικλής Σαμαράς, του επιφύλαξε μια έκπληξη. Μια φανέλα με το Νο35, όσους πόντους δηλαδή σημείωσε απέναντι στον Παναθηναϊκό, γράφοντας ιστορία. «Είχα βάλει 41 πόντους με το Boston College αλλά τότε ήμασταν πιτσιρίκια. Ήταν σα να κολυμπούσαμε στα ρηχά νερά», είπε.
Εμφανίστηκε στο γραφείο τη στιγμή που η μεγάλη οθόνη έπαιζε τα στιγμιότυπα του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Χαμογέλασε. «Κάναμε καλή προετοιμασία. Σε επίπεδο πληροφοριών είδα όλους τους αγώνες του Παναθηναϊκού και ειδικά αυτόν με τη Μονακό η οποία του άσκησε τρομακτική πίεση στην περιφέρεια. Υπάρχουν πράγματα για τα οποία η εξήγηση δεν είναι τόσο απλή. Ισως δεν περίμεναν την επιστροφή μας καθώς κέρδισαν 19 πόντους στο ημίχρονο. Στο ημίχρονο, στα αποδυτήρια, μας είπε ο κόουτς ότι δεν κάναμε τίποτε απ’ όλα όσα είχαμε σχεδιάσει. Δεν μας μίλησε για τίποτε άλλο πέρα από αυτό. Μας είπε ότι αυτό που περίμενε από εμάς ήταν να δώσουμε μια μεγάλη μάχη. Αυτό που λένε, ακόμη κι αν πέσουμε, να πέσουμε μαχόμενοι», είπε.
Βέβαια, μάχη από… μάχη έχει διαφορά καθότι αυτό που συνέβη στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ένα σφυροκόπημα δίχως έλεος. Από πρωταγωνιστής, ο Παναθηναϊκός μετατράπηκε σε ζαλισμένο μποξέρ πάνω στο ρινγκ που ψάχνει απελπισμένα τα σχοινιά για να κρατηθεί. «Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή είσαι πίσω με 19 πόντους, μπαίνεις και παίζεις δίχως να κοιτάς χρόνο, ταμπλό. Τίποτε. Κοιτάς την κάθε φάση. Είπες για τους 35 πόντους που έβαλα. Οκ, βρήκα ρυθμό, αλλά η δουλειά έγινε στην άμυνα. Ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλη δυσκολία στο να εκτελέσει φάσεις. Η καλή άμυνα φέρνει αυτοπεποίθηση κι αυτή με τη σειρά της φέρνει τα μεγάλα σουτ, τη ψυχολογία που χρειάζεσαι. Μαζεύοντας τη διαφορά αρχίσαμε να το πιστέψουμε κι όταν φτάσαμε στο κρίσιμο σημείο, το μομέντουμ ήταν με το μέρος μας. Ήταν σημαντικό το γεγονός ότι διατηρήσαμε την ίδια τακτική. Σκληρή άμυνα και γρήγορα στην επίθεση. Όχι βιαστικά, αλλά γρήγορα. Μπορεί απ’ έξω να δείχνει εύκολο αλλά δεν είναι απέναντι σε ομάδες υψηλής ποιότητας όπως ο Παναθηναϊκό. Για παράδειγμα, ακόμη κι όταν προηγηθήκαμε στο πρώτο δεκάλεπτο δεν ήμασταν καλοί γιατί όλα τα σουτ του Παναθηναϊκού ήταν ελεύθερα. Αντιθέτως, στο δεύτερο ημίχρονο όλα ήταν υπό πίεση και παράλληλα πήραμε τα ριμπάουντ».
Εκεί ο ίδιος φρόντισε να αποδείξει και τον ρόλο του στην ομάδα, βάζοντας στην εξίσωση του αγώνα και τον κόσμο. «Μου έλειψε πολύ η ένταση, η ατμόσφαιρα του γηπέδου. Είναι σημαντικός παράγοντας κι αυτό φάνηκε στην τελευταία περίοδο. Σα να είχαμε έξτρα παίκτη», είπε και συμπλήρωσε. «Πριν μπούμε στο δεύτερο ημίχρονο, συμφωνήσαμε να δώσουμε τη μάχη μας. Μου αρέσει η ομάδα που φτιάχτηκε, η νοοτροπία των συμπαικτών μου. Είναι γεμάτοι ενέργεια, έχουν αγωνιστική φιλοδοξία, είναι όμορφο να παλεύω μαζί τους. Προφανώς θα χρειαστεί και η εμπειρία, αλλά έχουμε κίνητρο. Όπως φυσικά και ο προπονητής ο οποίος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφασή μου. Ξέρει πώς να με χρησιμοποιήσει, δίνει κίνητρο. Αυτή η ομάδα χτίστηκε μόλις πριν από λίγο καιρό. Είναι ικανή για πολλά πράγματα αλλά θα χρειαστεί χρόνο», είπε.