Κατ’ αρχήν θυμίζουμε τονίζοντας πως ο ΠΑΟΚ κατέκτησε τη δεύτερη (της… παρηγοριάς) θέση στο Πρωτάθλημα, μεν. Δεν κατέκτησε ακόμη το Κύπελλο, δε. Βρήκε πάντως, την κανονικότητα του παραμονές του τελικού. Ζέστανε τον κόσμο του. Άλλαξε το κλίμα. Με λίγα λόγια; Καλοί οιωνοί ενόψει της σύγκρουσης με τον Παναθηναϊκό για το στέμμα του Κυπελλούχου Ελλάδας…
Με τους οιωνούς πάντως, τίτλους δεν κερδίζεις. Και στους τελικούς δεν παίζεις, για να κερδίζεις. Απλά, νικάς! Ο ΠΑΟΚ με παρουσία στους πέντε (με τέσσερεις στέψεις και μία σε… αναμονή!) από τους έξι τελευταίος τελικούς Κυπέλλου γνωρίζει καλύτερα, από κάθε άλλη ελληνική ομάδα τα τελευταία χρόνια, πώς να νικά!
Η επιστροφή βέβαια, στην κανονικότητα μετά από μία σειρά ηττών στο Πρωτάθλημα, δεν αποκαθιστά πλήρως την αγωνιστική ισορροπία του ΠΑΟΚ. Διαμορφώνει φυσικά, καλύτερες προοπτικές. Τούτο δε, καθώς μέχρι τη νίκη με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα και την ισοπαλία με τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης» δεν υπήρχαν καν προοπτικές. Για να τα λέμε τα πάντα, όλα. Έτσι;
Τώρα υπάρχουν αλλά… Όπως με τους οιωνούς και με τις προοπτικές τίτλους δεν κερδίζεις. Τίτλους και διακρίσεις κερδίζεις με την ψυχή. Με αυτήν που ο ΠΑΟΚ έφθασε στους οκτώ του Conference League. Με αυτήν που ανήλθε στα ίσια με τη Μαρσέιγ. Κι αποκλείσθηκε στις λεπτομέρειες. Με αυτήν που ο ΠΑΟΚ στον ημιτελικό έριξε νοκ άουτ, στο καναβάτσο του «Γ. Καραϊσκάκης», τον Ολυμπιακό…
Κι εάν θέλετε; Με αυτήν που προχθές ο Στέφαν Σβαμπ κι ο Τσούμπα Άκπομ σκόραραν κατά του Παναθηναϊκού. Το έπραξαν λόγω ψυχικού αναστήματος κυρίως, στην τελική επαφή με την μπάλα!
Την ψυχή με την οποία κάλυψε – όσο κάλυπτε – τα κενά… Τις «μαύρες τρύπες» του ρόστερ του, χρειάζεται ο ΠΑΟΚ. Την φλόγα της, η οποία τον γιγάντωσε εφέτος. Κι έσπασε το ταβάνι του, Αυτή θέλει μεθαύριο στο «Σπύρος Λούης». Αυτή είναι κι ο τρόπος για να στεφθεί άλλη μία φορά Κυπελλούχος Ελλάδας.
Να μας συμπαθείτε, όσοι διαφωνείτε αλλά… Το Σάββατο στον τελικό μετρά πολύ περισσότερο ποιας ομάδας, ποιου προπονητή και ποιων παικτών το λέει η ψυχή! Μετρά λιγότερο εάν παίξει μπροστά ο Νέλσονας Ολιβέιρα, ο Αντώνης Τσόλακ ή ο Τσούμπα Άκπομ. Το ψυχικό ανάστημα καθενός που θα παίξει, όπου παίξει μετρά!
Και βέβαια, ακόμη κι η κορυφή του ψυχικού αναστήματος του «δικέφαλου» δεν αρκεί για την εκ νέου στέψη του. Είναι απαραίτητο… Άκρως απαραίτητο είναι και το ψυχικό ανάστημα του κόσμου του. Των φτερών του! Καθώς για τους φονταμενταλιστές φίλους του… «Ο ΠΑΟΚ είναι ο αετός κι ο κόσμος τα φτερά του»!
Για τον ψυχικό ανάστημα των ΠΑΟΚτσήδων φυσικά, δεν χωρά κουβέντα. Βαθιά υπόκλιση χωρά…
ΥΓ 1: «Εμάς που θανατωθήκαμε εδώ, μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του». Αυτό αναφέρεται στην επιγραφή του ελληνικού μνημείου στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κι εξόντωσης Μαουτχάουζεν – Γκούζεν (Αυστρία).
ΥΓ 2: Όχι – εκ βαθέων ψυχής - στη λήθη λοιπόν, διαχρονικά. Αυτή μετά την Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα, το Οικονομείο της Θράκης, το Γκιουρούμτζε της Καππαδοκίας και τη Σμύρνη … Οδήγησε στο Μεσόβουνο, στους Πύργους (πατρώα γη…), στο Δοξάτο, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα…
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.