Τον απολογισμό της χρονιάς που τον βρήκε τόσο στον Άγιο Γεώργιο, όσο και στον Ποσειδώνα Καλαμαριάς, έκανε ο νεαρός προπονητής, Θάνος Αργυρόπουλος, μιλώντας αποκλειστικά στο metrosport.gr.
Το πρώτο μισό της χρονιάς σε βρήκε στον Άγιο Γεώργιο και το δεύτερο στον Ποσειδώνα Καλαμαριάς. Πώς θα χαρακτήριζες τη σεζόν προπονητικά για σένα;
''Η χρονιά για μένα ήταν μεταβατική, καθώς επιστρέψα στην προπονητική μετά από τρία χρόνια. Αρχικά, στον Άγιο Γεώργιο συνάντησα ένα έτοιμο ρόστερ που δυστυχώς δεν είχε κάνει προετοιμασία και το πλάνο της σωτηρίας ήταν εξαρχής δύσκολο. Οι παίκτες έδωσαν την ψυχή τους όσο ήμουν εγώ στην ομάδα. Κάθε παιχνίδι για εμάς ήταν και μία μάχη. Να φανταστείτε έμεινα έξι αγωνιστικές και η ομάδα μάζεψε τέσσερις πόντους, ενώ στη συνέχεια πήρε μόλις δύο και μοιραία υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία της ΕΠΣΜ. Μετά την παραίτησή μου από τον Άγιο Γεώργιο είχα πει ότι δεν θα ασχοληθώ για φέτος άλλο με ανδρικό τμήμα, όμως τέλη Δεκεμβρίου ήρθε η πρόταση από τον συνεργάτη μου Βασίλη Δέλλιο για να αναλάβουμε τα ηνία του Ποσειδώνα Καλαμαριάς. Παρόλο που η ομάδα έπεσε για μένα ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία''.
Για το γεγονός ότι ο Ποσειδώνας μια τόσο ιστορική ομάδα δεν κατάφερε να παραμείνει στην Α1. Τι ήταν αυτό που έφταιξε και ο σύλλογος δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην κατηγορία;
''Σίγουρα όταν πέφτει μια ομάδα είναι αποτυχία και όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης. Εξαρχής όμως δεν έγινε σωστός προγραμματισμός από την διοίκηση και έφτασε σε αυτό το σημείο ο Ποσειδώνας. Αναλάβαμε μαζί με τον συνεργάτη μου μια ομάδα που δεν είχε ούτε έναν βαθμό, μια ομάδα με πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση λόγω των διαδοχικών αρνητικών αποτελεσμάτων, αλλά καταφέραμε μέσα από μία διαδικασία εκπαίδευσης-καθοδήγησης-προπόνησης-ανάλυσης-διαχείρισης να γίνει ανταγωνιστική, να κερδίζει παιχνίδια και το πιο σημαντικό οι παίκτες να πιστέψουν στους εαυτούς τους. Παρόλο που η ομάδα αποτελούνταν από 25 άγνωστα παιδιά υπήρχε σεβασμός και υγιής ανταγωνισμός. Μπορεί η ομάδα να μην έκανε το ποδοσφαιρικό θαύμα, αλλά μπόρεσε μέσα από την ομαδική προσπάθεια να αναδείξει ποδοσφαιριστές που ήταν σε απραξία και να...βγάλει ταλέντα''.
Για το ποιες είναι οι βλέψεις σου για τη νέα αγωνιστική περίοδο;
''Για τη νέα χρονιά σίγουρα θα παραμείνω στην ακαδημία του ΠΑΟΚ Διάπλασης. Μια ακαδημία που θέλει να συναντά κάθε προπονητής. Οργάνωση, επαγγελματισμό και φιλικό περιβάλλον. Τώρα για κάποιο ανδρικό τμήμα προς το παρόν δεν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον αν και ακόμα είναι πολύ νωρίς. Επόμενος στόχος είναι να πάρω τα δύο τελευταία διπλώματα της προπονητικής (UEFA A και UEFA Pro) που θα βάλουν γερές βάσεις για να πατήσω καλά στα πόδια μου και να πετύχω τους στόχους μου''.
Για το τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε να ασχοληθείς προπονητικά από τόσο μικρή ηλικία;
''Στα 18 μου είχα έναν σοβαρό τραυματισμό που δεν μου επέτρεψε να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο, αλλά δεν γινόταν με τίποτα να μείνω έξω από το χώρο. Η ζωή μου δίχως το ποδόσφαιρο, είναι όπως το φρένο στο αμάξι. Παρακολουθώ από μικρός παρά πολλά παιχνίδια και τα Πρωταθλήματα που μου αρέσουν είναι το αγγλικό και το ιταλικό. Το κομμάτι του management το έχω αφήσει λίγο πίσω. Τα τελευταία έξι χρόνια είχα συνεργασία τόσο με τον ατζέντη Παναγιώτη Δομουτζόγλου, όσο και με τον προπονητή Φώτη Μούντα όπου κάναμε τεστ αξιολόγησης για παιδιά σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο με σκάουτερ και τεχνικούς διευθυντές από την Ιταλία με μεγάλη επιτυχία, καθώς πολλά παιδιά ήδη αγωνίζονται στη γειτονική χώρα από την Serie A μέχρι και την Serie D. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κολλητό μου Elios Minaj για την καθημερινή στήριξη που μου δίνει''.
