Με συγχωρείτε, αλλά τώρα είναι που δεν μπορώ με τίποτε να ξεχάσω το 1-1 στη Λαμία. Τώρα είναι που όχι απλά με πονάει, αλλά με σφάζει κυριολεκτικά εκείνη η απίστευτη ισοπαλία που παραλίγο να ήταν και ήττα. Θα πάψει να με διαολίζει μόνο εάν ο ΠΑΟΚ στεφθεί πρωταθλητής.
Χθες ο ΠΑΟΚ θα έκανε τον γύρο του θριάμβου στην Τούμπα ως πρωταθλητής αν, πολύ απλά, έκανε στη Λαμία το αυτονόητο. Θα πήγαινε στο φινάλε των πλέι οφ να παίξει ένα φιλικό με τον Αρη, από υποχρέωση και μόνο, για να λήξει το Πρωτάθλημα. Τώρα, όμως, πρέπει να πάρει ακόμη μία νίκη για να φορέσει το στέμμα, απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν είναι εύκολος για κανέναν και που έχει... τεράστο κίνητρο: Να μην του επιτρέψει να κατακτήσει τον τίτλο...
Ο ΠΑΟΚ, μετά τον Ολυμπιακό, “εξαφάνισε” και τον Παναθηναικό. Πέτυχε τέσσερα γκολ, είχε δύο δοκάρια, είχε και άλλες τρεις πολύ καλές ευκαιρίες. Κι αν το ματς έγινε για λίγο ντέρμπι, αυτό οφείλεται στην γκίνια με τα δοκάρια και το γκολ που πέτυχε ο Παναθηναικός από το πουθενά, μειώνοντας σε 2-1. Ενας Παναθηναικός, που, κατά τα άλλα, σε όλο το ματς δημιούργησε και έχασε μόνο μία καλή ευκαιρία, που επίσης προέκυψε από το πουθενά και από το τίποτε.
Ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα που θα έπαιρνε αυτό που ζητούσε και φάνηκε από την αρχή του αγώνα. Το εκρηκτικό ξεκίνημά του στο πρώτο δεκάλεπτο δεν επιβραβεύτηκε με γκολ αφού στο κοντινο πλασέ του Μπράντον από την πάσα του Μπάμπα η μπάλα βρήκε το αριστερό κάθετο δοκάρι του Λοντίγκιν. Ο Παναθηναικός ισορρόπησε σταδιακά, οι παίκτες του κυκλοφόρησαν την μπάλα, αλλά ούτε καν υποψία ευκαιρίας δημιούργησαν. Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ έχασε μια ακόμη καλή ευκαιρία με το σουτ του Κωνσταντέλια που μπλόκαρε ο Λοντίγκιν και κατόρθωσε να προηγηθεί χάρη σε μια ακόμη μαγική ενέργεια του Κωνσταντέλια και μια υπέροχη πάσα που έδωσε τη δυνατότητα στον Τάισον με ψύχραιμο πλάσε να “γράψει” το 1-0.
Η ατυχία χτύπησε για δεύτερη φορά τον ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο με το εξαιρετικό σουτ του Μπάμπα που έστειλε την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι, αμέσως μετά ο Κοτάρσκι αποκρούοντας με το πόδι το σουτ του Σπόραρ που βγήκε τετ α τετ κράτησε το 1-0 και το 2-0 δεν άργησε να γίνει με το πέναλτι που έκανε ο Γεντβάι σπρώχνοντας τον Σαμάτα και την εύστοχη εκτέλεση από τον Ζίβκοβιτς.
Το ματς φαινόταν ότι είχε κριθεί, σε μια σέντρα του Μπλαντένοβιτς όμως ο Γερεμέγιεφ πήρε την κεφαλιά από τον Κουλιεράκη και την έστειλε στα δίχτυα, επωφελούμενος και από την άσκοπη και άστοχη έξοδο του Κοτάρσκι.
Ευτυχώς, ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν κράτησε σε αγωνία τους οπαδούς του μέχρι το φινάλε, αλλά στα τελευταία λεπτά μετέτρεψε τη νίκη σε θρίαμβο, σκορπίζοντας τον ενθουσιασμό, αλλά και δάκρυα χαράς και συγκίνησης στην Τούμπα. Με μια απίθανη σέντρα του Ζίβκοβιτς ο Σβαμπ έπιασε από κοντά την κεφαλιά αλλά απέκρουσε ο Λοντίνγκι, στην επόμενη, όμως, εξίσου ωραία σέντρα του Ζβκοβιτς, ο Βιειρίνια, που βρέθηκε σε θέση σέντερ φορ, έκανε υποδειγματικό κοντρόλ, έκανε προσποίηση, είδε την εστία, “ζύγισε” το σουτ και “κάρφωσε” τον Λοντίγκιν για το 3-1. Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε χάρη σε μια πανέξυπνη ενέργεια του Οτο, την προσωρινή απόκρουση του Λοντίγκιν και το ριμπάουντ που πήρε ο Ζίβκοβιτς για να πετύχει το 4-1.
ΥΓ. Προσωπικά, θα χαρώ πολύ αν η Θεσσαλονίκη κάνει φέτος νταμπλ. Αλήθεια πόσοι άλλοι οπαδοί των δύο “μεγάλων” αυτής της πόλης σκέφτονται έτσι;