Το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός μονοπωλεί το ενδιαφέρον στη χώρα. Με αφορμή τη μεγάλη μάχη της Τούμπας, το metrosport.gr ζήτησε την άποψη μιας εκ των εμβληματικών μορφών του ασπρόμαυρου οπαδικού κινήματος. Ο λόγος για τον Τάσο-Τερζίδη η αλλιώς «Μασκοφόρο».
Ο τυμπανιστής της Τούμπας μας διηγήθηκε
παλιές ασπρόμαυρες ιστορίες, μας
περιέγραψε την καλύτερη και χειρότερη
στιγμή του ως οπαδός, ενώ έδωσε τις δικές
του συμβουλές για το πώς θα πρέπει να
είναι η κερκίδα την Κυριακή (23/2).
Στην
αρχική του τοποθέτηση ο «Μασκοφόρος»
αναφέρθηκε για το μεγάλο ντέρμπι, αλλά
και το πώς θα ήθελε να ήταν η κερκίδα:
«Τα έχω φάει με το κουτάλι τα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Υπάρχει μεγάλος φανατισμός σ΄ αυτές τις αναμετρήσεις ανεξαρτήτου έδρας. Για 25 χρόνια έχαναν από τα Τέμπη. Δυστυχώς όμως αυτό το απίστευτο σερί έσπασε με τις σφυρίχτρες. Όσον αφορά για το ματς της Κυριακής στην Τούμπα θα πρέπει άπαντες να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, ώστε να μην συμβεί το παραμικρό και να μην δώσουμε αφορμές στον Ολυμπιακό. Θέλει μεγάλη προσοχή και ειδικά στον διπλανό μας. Θα πρέπει να υπάρχει απ΄ όλους καθαρό μυαλό σ΄ ένα τόσο μεγάλο ματς.
Η Τούμπα πρέπει να είναι καζάνι που βράζει. Θα χρησιμοποιήσω και μια ποντιακή φράση. Να κάνουμε μια χαψία τα παιδιά από τον Πειραιά. Το μεγάλο όπλο γι΄ αυτές τις αναμετρήσεις είναι η ηχητική βία. Όλο το γήπεδο να κοχλάζει και να βράζει. Όλοι όσοι θα βρεθούν στις κερκίδες να φωνάζουν για να ωθήσουν τους παίκτες του Φερέιρα να πάρουν το τρίποντο. Εγώ αυτό που θα πρότεινα για το ντέρμπι της Κυριακής κι όχι μόνο να υπάρχουν 30.000 πλαστικές μαύρες σφυρίχτρες με το στραγάλι μέσα και να δημιουργήσουν έναν απίστευτο ήχο που θα επηρεάσει τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Πάρα πολλά ματς παλιότερα ο ΠΑΟΚ τα έπαιρνε λόγω έδρας.
Η φωνή μας κυρίευε κάθε
αντίπαλο. Ένα ημίχρονο φώναζε όλο το
γήπεδο ένα σύνθημα. Αυτό που λείπει τώρα
από τις κερκίδες είναι ο σεισμός. Εμείς
βαρούσαμε τα πόδια μας συγχρονισμένα
με δύναμη στο τσιμέντο και έτριζε
όλο το γήπεδο. Ένα ακόμα πράγμα που δεν
το βλέπω και με πειράζει είναι το κασκόλ.
Ο κάθε φίλαθλος που έρχεται στην Τούμπα
πρέπει να έχει ένα ασπρόμαυρο κασκόλ
κι όχι με κάτι δράκουλες που βλέπω. Η
Τούμπα να είναι χιονισμένη και παράλληλα
σαν ηφαίστειο που ξυπνά».
Υπήρχε
κάποια έδρα φόβητρο για εσάς:
«Δεν
υπήρχε δύσκολη έδρα για εμάς. Πηγαίναμε
παντού, δεν μας εμπόδιζε κανείς. ΠΑΟΚ
είμαστε. Δεν μασάμε πουθενά».
Η
καλύτερη και η χειρότερή σας στιγμή σαν
οπαδός:
«Η
πιο έντονη στιγμή που δεν μπορώ να ξεχάσω
με τίποτα ήταν τα όσα τρομερά πράγματα
ζήσαμε με την ομάδα μπάσκετ στη Γενεύη
το 1991. Είχαν φανεί τα κόκαλα στα χέρια μου και το
τύμπανο ήταν γεμάτο αίματα από τα δυνατά
χτυπήματα κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα ως φίλαθλο
του ΠΑΟΚ ήταν όταν χάσαμε το Κύπελλο
από την ΑΕΚ το 1983. Ήμουν πολύ μικρός
ηλικιακά και ήταν τα πρώτα μου οπαδικά
βήματα».
«Η φωνή μας κυρίευε κάθε αντίπαλο. Ένα ημίχρονο φώναζε όλο το γήπεδο ένα σύνθημα. Αυτό που λείπει τώρα από τις κερκίδες είναι ο σεισμός»
Ποιο
ήταν το τελευταίο σας παιχνίδι ως οπαδός
στην Τούμπα:
«Το
τελευταίο μου ματς στην Τούμπα ήταν με αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Ο ΠΑΟΚ
είχε πρόεδρο τον Ζαγοράκη και εγώ είχα
μπει στο κέντρο του γηπέδου όπως συνήθιζα
σε κάθε ματς για να χτυπήσω το τύμπανο
και όλη η Τούμπα να σηκωθεί όρθια και
να φωνάξει ΠΑΟΚ. Τότε, ο Σάββας Θεοδωρίδης
έκανε τα δικά του κόλπα και ήρθαν και
μου πήραν το τύμπανο. Εγώ τότε εξαγριώθηκα
και πήγα στα γραφεία της ομάδας και
ζήτησα τα ρέστα από τον Βιολίδη και τον
Ζαγοράκη για ποιο λόγο συνέβη αυτό.
Ήμουν τρελαμένος και ξανά πήρα το τύμπανο
και το έβαλα στο κέντρο του γηπέδου.
Ξανά ήρθαν και μου το πήραν. Μετά απ΄
αυτό το γεγονός ήταν η αφορμή να σταματήσω
να έρχομαι στο γήπεδο της Τούμπας».
Το
σχόλιό σας για την επιστροφή του Μάκη
Μανάβη στην Τούμπα και το γεγονός ότι
θα βραβευτεί:
«Ήταν
κάτι που έπρεπε να γίνει νωρίτερα. Θεωρώ
όμως ότι θα πρέπει ο ΠΑΟΚ να βραβεύσει
και στα επόμενα παιχνίδια και τον Νικόλα.
Αυτοί οι δυο άνθρωποι έδωσαν και τη ζωή
τους κυριολεκτικά για τον ΠΑΟΚ κι αυτό
αποτυπώνεται από το γεγονός ότι δεν
κατάφεραν να κάνουν ποτέ οικογένεια. Εγώ ευτυχώς πρόλαβα να κάνω οικογένεια. Εμείς
γι΄ αυτούς τους δυο ανθρώπους ήμασταν
τα παιδιά τους. Όταν ο Μάκης έλεγε κάτι,
όλοι υπάκουαν».
Θα
ήθελα να μου συγκρίνεται την παλιά γενιά φιλάθλων με τη νέα:
«Οι
εποχές αλλάζουν, ο ΠΑΟΚ μένει. Τα παλιότερα
χρόνια εμείς από το πρωί μέχρι το βράδυ
ασχολούμασταν με την ομάδα. Πηγαίναμε
στο σύνδεσμο και καταστρώναμε πλάνα
για το τι ατμόσφαιρα θα δημιουργήσουμε στο κάθε
παιχνίδι. Εμείς βάζαμε στην κερκίδα
στοιχεία από Βραζιλία και Αγγλία. Αυτό
που μου βλέπω τα τελευταία χρόνια και
δεν μου αρέσει ότι είναι ο κάθε ένας
παίρνει ένα σύνθημα και το αλλάζει. Εγώ
θέλω να βλέπω δικά μας αποκλειστικά
συνθήματα. Θα πρέπει να υπάρχει προσωπικότητα στους οπαδούς».
Θεωρείτε
ποιο πετυχημένο πρόεδρο του ΠΑΟΚ τον
Ιβάν Σαββίδη;
«Στους
καιρούς που ζούμε καλώς ή κακώς όλα
κινούνται με το χρήμα. Αυτός ο άνθρωπος
ήρθε στον ΠΑΟΚ, τον ξεχρέωσε και κατάφερε
να γράψει ιστορία, κατακτώντας νταμπλ
για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως ήταν
η ομάδα πριν και που βρίσκεται τώρα».
«Αυτός ο άνθρωπος ήρθε στον ΠΑΟΚ, τον ξεχρέωσε και κατάφερε να γράψει ιστορία, κατακτώντας νταμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου»
Θεωρείτε
αποτυχία αν ο ΠΑΟΚ δεν πάρει φέτος το
Πρωτάθλημα;
«Εμείς ΠΑΟΚ δεν γίναμε για τους τίτλους, αλλά για τα δύσκολα. Αυτό που πέτυχε πέρυσι ο ΠΑΟΚ είναι ανεπανάληπτο. Δεν έχει συμβεί στα χρονικά του ποδοσφαίρου, δηλαδή, νταμπλ και αήττητο. Αυτό που μου άρεσε την περασμένη σεζόν με τον Λουτσέσκου ήταν ότι κοιτούσε κάθε ματς ξεχωριστά. Αυτό πρέπει να κάνουμε και φέτος για να επαναληφθεί το νταμπλ. Εγώ θέλω οι τίτλοι να κερδίζονται δίκαια και στον αγωνιστικό χώρο και όχι με νοθεύσεις όπως έκαναν οι Αθηναίοι τα προηγούμενα χρόνια. Όπως κι να΄ χει όμως και να μην πάρουμε κάτι φέτος δεν υπάρχει λόγος να τα καταστρέψουμε όλα. Ότι και να γίνει φέτος και γενικότερα στην ομάδα, ο κόσμος πρέπει να είναι αρωγός και να στηρίζει στα δύσκολα κι όχι μόνο στα εύκολα».
Παρόλο
που ζείτε μακριά από την Ελλάδα,
συνεχίζεται να παρακολουθείτε παιχνίδια
του ΠΑΟΚ;
«Τα
τελευταία χρόνια ζω στη Γερμανία και
συγκεκριμένα στην Στουτγάρδη. Μπορεί
να απέχω από την Τούμπα, αλλά δεν χάνω
κανένα παιχνίδι του ΠΑΟΚ. Πάμε στα στέκια
εδώ ντυμένοι με μπλούζες, κασκόλ και
βαμμένοι και φωνάζουμε για την αγαπημένη
μας ομάδα».
Πότε ήταν η τελευταία σας φορά που παρακολουθήσατε αγώνα του ΠΑΟΚ από την κερκίδα:
«Ήταν στο Βεστφάλεν, όπου ο ΠΑΟΚ κατάφερε να κερδίσει την Ντόρτμουντ με γκολ του Μακ. Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή, αφού τα παιδιά μου έδωσαν και το τύμπανο να βαρέσω για λίγα λεπτά και να οργανώσω την κερκίδα. Γενικώς όμως έχω δει αρκετούς αγώνες των ακαδημιών του ΠΑΟΚ που έρχονται συχνά πυκνά για τουρνουά στη Γερμανία. Και φυσικά εκεί δίνουμε το παρών με τη φωνή μας και το τύμπανο. Στην Τούμπα τελευταία φορά ήρθα με τον γιο μου τον Σπύρο στον αγώνα με τη Σπαρτάκ Μόσχας, όπου κερδίσαμε 3-2 με τρομερή ανατροπή».
