Χθες έκλεισε ο κύκλος μιας χρυσής εποχής για τον ΠΑΟΚ. Με τον πιο οδυνηρό τρόπο, δηλαδή την απώλεια του Κυπέλλου. Και αν στον τελικό του ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό, υπήρχαν δικαιολογημένα παράπονα, χθες δεν μπορεί κανείς να πει κάτι. Ο ΠΑΟΚ έχασε δικαιότατα από την καλύτερη ΑΕΚ, την ποιοτικότερη ΑΕΚ που αναγκάστηκε να παίξει με δέκα παίκτες ουσιαστικά για 90'.
Η ανάλυση του αγώνα στην παρούσα φάση νομίζω πως είναι περιττή και αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει είναι η επόμενη μέρα. Ο κύκλος μιας ομάδας που πρόσφερε πολλές και σπουδαίες χαρές στον κόσμο έκλεισε. Αλλά αυτή τη στιγμή το ζητούμενο είναι άλλο: έχει τη διαθεση ο Ιβάν Σαββίδης να βάλει βάσεις για να έρθει και πάλι στο προσκήνιο ένας ΠΑΟΚ πρωταγωνιστής;
Για να προλάβω κάποιος. Δεν περιμένω από τον Σαββίδη να μάθει τον Αουγκούστο να κάνει τελειώματα ή στον Σβαμπ. Τους πληρώνει στην ώρα τους ΟΛΟΥΣ. Αλλά ο ηγέτης του ΠΑΟΚ πρέπει να αντιλήφθηκε και αυτός χθες πως το ρόστερ του ΠΑΟΚ δεν είναι αυτό που μπορεί να ακολουθήσει ΠΛΕΟΝ τους τρεις του ΠΟΚ.
Ο Ιβάν Σαββίδης ως φυσική παρουσία λείπει από τον ΠΑΟΚ. Σεβόμαστε τους λόγους που τον έχουν οδηγήσει εκεί. Αλλά από την άλλη θυμίζω πως ΟΛΕΣ οι επιτυχίες του ΠΑΟΚ ήρθαν όταν ΑΥΤΟΣ ήταν ΚΟΝΤΑ, ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑ με την ομάδα.
Προφανώς και ο Λουτσέσκου, προφανώς και ο Μπότο έχουν τις δικές τους ευθύνες. Αλλά ΚΕΦΑΛΗ είναι ΕΝΑΣ. Ο Ιβάν. Ο άνθρωπος που άλλαξε το ρου της ιστορίας του ΠΑΟΚ. Το κακό για τον οργανισμό ΠΑΟΚ είναι ένα: έχει ΕΛΑΧΙΣΤΟ διάστημα μέχρι να αρχίσει προετοιμασία για να ενισχύσει ΠΟΙΟΤΙΚΑ το ρόστερ του. Θα αρχίσει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις από ΜΕΣΑ ΙΟΥΛΙΟΥ. Δηλαδή τον περιμένει μια ΓΕΜΑΤΗ ΣΕΖΟΝ. Εχουν λοιπόν τη διάθεση ΑΜΕΣΑ να φτιάξουν έναν ΠΑΟΚ ΙΣΧΥΡΟ, με ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ που θα ενισχύσουν το δεδομένο ταλέντο; Αυτό είναι απόφαση του ΕΝΟΣ. Του ΙΒΑΝ. Κανενός άλλου.