Πολλοί είναι εκείνοι που μετά την ήττα από την ΑΕΚ, σε συνδυασμό με την εμφάνιση που είχε η ομάδα, προεξόφλησαν το μέλλον της αφήνοντας να εννοηθεί ότι η αγωνιστική “κοιλιά” που παρουσίασε σε δύο παιχνίδια θα την εκτροχιάσει αργά ή γρήγορα από τον στόχο.
Η απάντηση ήρθε από τον ίδιο τον Αρη και το παλικαρίσιο διπλό επί του Παναθηναϊκού, το δεύτερο στη σεζόν, το οποίο αφενός ισχυροποιεί τη θέση του Αρη στη βαθμολογία, αφετέρου απομακρύνει οκτώ βαθμούς έναν βασικό διώκτη των ευρωπαϊκών εισιτηρίων.
Εύλογα η εικόνα του Αρη κόντρα στην ΑΕΚ, που αποτέλεσε τη συνέχεια της μέτριας εμφάνισης με τον Αστέρα, προκάλεσε ανησυχία (και) στο εσωτερικό της ομάδας, αλλά όχι στο βαθμό που ορισμένοι προσπάθησαν να παρουσιάσουν. Ο Αρης όχι απλά δεν… ξεφούσκωσε, αλλά επιβεβαίωσε για ακόμη μία φορά μέσα στη σεζόν ότι δίκαια βρίσκεται στη δεύτερη θέση και το ποιος πραγματικά διαθέτει καλύτερη ομάδα.
Κομβικό σημείο για να επιτευχθεί η ανατροπή είναι η αποβολή του Μαουρίσιο. Επειδή όμως και σε άλλα παιχνίδια υπήρξε με αριθμητικό πλεονέκτημα, αυτή τη φορά τη διαφορά έκανε ο ίδιος ο Αρης. Αξιοποίησε στο έπακρο την αποβολή και κυρίως το πιεστικό εκείνο 10άλεπτο που είχε αποδιοργανώνοντας τον Παναθηναϊκό. Με το που άλλαξαν οι ισορροπίες και πήρε γήπεδο ο Αρης απέκτησε κυριαρχία και ήταν αποτελεσματικός σε πολύ καθοριστικό σημείο. Ακόμα και στο πρώτο ημίχρονο όμως που βρέθηκε να χάνει, στην πρώτη τελική του Παναθηναϊκού και σε μία στιγμή κακής αμυντικής συμπεριφοράς, ήταν καλύτερος. Κρατούσε μπάλα, είχε ρυθμό και εκδήλωνε μεγαλύτερο αριθμό επιθέσεων.
Καθοριστικές αποδείχθηκαν και οι κινήσεις που έγιναν από τον πάγκο. Στο κατάλληλο σημείο και στοχευμένες οι αλλαγές του Άκη Μάντζιου, ειδικά με την είσοδο του Ματίγια στη θέση του ντεφορμέ Τζέγκο. Με τον Ισπανό στα χαφ ο Αρης είχε τον έλεγχο στο κέντρο και ηρεμία στο παιχνίδι του, ενώ καθοριστικό ρόλο έπαιξε η παρουσία του Ματέο Γκαρσία στον άξονα, ως επιτελικός μέσος, γιατί στο α’ ημίχρονο φάνηκε ότι ως εξτρέμ δεν είχε τρόπο έκφρασης. Ο Αργεντινός στο δεύτερο ημίχρονο αποτέλεσε μόνιμη πηγή κινδύνου για την άμυνα του Παναθηναϊκού και μετουσίωσε την ηγετική του παρουσία σε γκολ. Εστω για ένα 45άλεπτο ο Ματέο έβγαλε (επιτέλους) τον καλό του εαυτό και θύμισε πόσο κομβικό ρόλο μπορεί να παίξει η παρουσία του στην ομάδα. Γκολ εξιλέωσης για τον Μάνο, ο οποίος μέχρι εκείνο το σημείο κουβαλούσε πάνω του πολλά κιλά πίεσης από το χαμένο πέναλτι (σσ το πρώτο στην καριέρα του) στο πιο κρίσιμο σημείο του πρώτου ημιχρόνου.
Θα ήταν άδικο αν ο Αρης δεν έπαιρνε αποτέλεσμα, με 17 τελικές έναντι δύο. Ο Παναθηναϊκός αφού βρήκε τρόπο να σκοράρει, μετά έψαχνε απλά τρόπο να “κλέψει” το παιχνίδι. Ό,τι κάνει δηλαδή όλη τη σεζόν στην έδρα του. Με τη διαφορά ότι χθες δεν το κατάφερε, γνωρίζοντας την πρώτη ήττα του φέτος στη Λεωφόρο, γιατί απέναντι του είχε μία ομάδα με ποιότητα, συγκέντρωση στο πλάνο του προπονητή και ανθεκτικότητα για να καταφέρνει να αντιδρά μετά από άσχημα αποτελέσματα. Αυτά είναι σημάδια και νοοτροπία μεγάλης ομάδας.