Ο στενός φίλος του Θεόφιλου Μητρούδη και διοικητικός παράγοντας στα χρόνια της "αυτοκρατορίας" του Άρη, Φάνης Ταρνατώρος, φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Στη Σέντρα» στο Metropolis 95.5 και αναφέρθηκε για τον άλλοτε πρόεδρο της ΚΑΕ Άρης, τις άγνωστε ιστορίες του, που δεν ήθελε ο ίδιος ο Μητρούδης να τις πει και την ιστορία με την αποχώρηση του Νίκου Γκάλη από τους "κίτρινους".
Αναλυτικά όσα είπε:
«Δεν είμαι καλά, έχασα ένα φίλο μου και έναν άνθρωπο που άξιζε πολλά περισσότερα από αυτά που πήρε από τη ζωή.
Ο Θεόφιλος έφυγε από τη ζωή, κουβαλώντας μαζί του μια μεγάλη πίκρα, την οποία είμαι υποχρεωμένος, γιατί και παρών ήμουν, να την αποκαταστήσω για το όνομά του στις τάξεις του Άρη.
Ο Θεόφιλος έδωσε τη ζωή για τον Άρη, έδωσε την περιουσία του όλη για τον Άρη, ενώ ήταν πλούσιος έφυγε από τον Άρη φτωχός. Προστάτεψε τον Γκάλη μέχρι και τώρα που έφυγε και του χρεώσανε μέχρι σήμερα ότι είναι ο άνθρωπος που έδιωξε τον Γκάλη.
Ο Θεόφιλος ήταν αυτός οποίος είχε όλη την ελληνική διαιτησία φακελωμένη και δεν τη χρησιμοποίησε ποτέ, ούτε για να εκβιάσει για την ομάδα του, ούτε για τίποτα. Την παρέδωσε στον πρόεδρο της ΕΟΚ για ξεκαθαρίσει το μπάσκετ. Και όλα αυτά τα έκανε παρά το γεγονός ότι όλοι τον πίεζαν, μηδέ εξαιρουμένου και εμού, να τα χρησιμοποιήσει, αλλά ήταν τέτοιος άνδρας που τα κράτησε και τα πήρε μαζί του.
Αυτός ήταν και ο λόγος που τον εκτίμησα τόσο πολύ. Λάθη μπορεί να έκανε, όπως κάνουμε όλοι. Ήταν υπερκινητικός, ήταν άνθρωπος που ότι έβαζε στο κεφάλι του έπρεπε να το κάνει, ήταν ο μεγαλύτερος λόγος που ήρθε ο Γιαννάκης στον Άρη και άλλαξε το ελληνικό μπάσκετ. Εκτός από τα χρήματα που έβαλε ο ίδιος έφερε και χρήματα.
Ήταν ο δεύτερος, από άποψη χρημάτων, που έχει βάλει στον Άρη, σε όλη την ιστορία του. Με πρώτο τον Γιάννη Μπουτάρη, τον οποίο και αυτόν θυμάμαι στο "Παλέ" να τον βρίζουν και να τον δείρουν ήθελαν, όταν ως δήμαρχος είχε έρθει να βγάλει λόγο σε μια γιορτή που υπήρχε για τον Άρη.
Αυτά έπρεπε να τα πω, γιατί τα ξέρω, γιατί να έζησα αλλά τουλάχιστον και μετά θάνατον ο Άρης έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει το όνομά του στις τάξεις του και να του δώσει αυτό που του αξίζει, τίποτα παραπάνω».
Για το θέμα με τον Νίκο Γκάλη: «Το συμβόλαιο του Γκάλη είχε λήξει, ο Γιαννάκης είχε συμβόλαιο και δεν υπήρχε περίπτωση να φύγει από τον Άρη. Από την προηγούμενη χρονιά ο Μητρούδης είχε δώσει 200 εκατομμύρια στη διοίκηση Μιχαηλίδη, χωρίς να είναι στη διοίκηση του Μιχαηλίδη.
Και πλήρωσε εγγύηση κάποιες επιταγές των μελών, οι οποίες δεν πληρώθηκαν, τις οποίες τις έβαλε στο συρτάρι του και δεν τις διεκδίκησε ποτέ. Την επόμενη χρονιά που έβρισκε τον Άρη οικονομικά σε πολύ άσχημη κατάσταση, ήταν χάλια οικονομικά ο Άρης, δεν υπήρχε κανένας άνθρωπος να ασχοληθεί με την ομάδα.
Προσπάθησαν τότε οι συγχωρεμένοι Πεταλίδης και Σπύρου να αναλάβουν τη διοίκηση, τον κάλεσαν μαζί και δεν πήγαν καν στο ραντεβού και αναγκάστηκε από την πίεση όλων να γίνει πρόεδρος και αναλάβει τον Άρη. Ποτέ δεν βγήκε στον κόσμο του Άρη να πει πως είναι Κόκκαλης ή Γιαννακόπουλος, ήταν ένας εύπορος άνθρωπος αλλά με ένα ταβάνι.
Δεν μπορούσε να κρατήσει τον Γκάλη, μπορούσε όμως να του κάνει μια πρόταση αξιοπρεπέστατη και να φανεί ότι ο Γκάλης δεν δέχτηκε την πρόταση και έφυγε, ώστε όλοι εκείνη την εποχή να τα βάλουν με τον Γκάλη και όχι με τον Μητρούδη.
Δεν το δέχτηκε να το κάνει αυτό στο όνομα του Γκάλη, γιατί ήθελε να τον προφυλάξει, δεν ήθελε να τον εκθέσει, δεν ήθελε να του δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα, συγχρόνως ήξερε και ο ένας και ο άλλος ότι υπήρχε ο Παναθηναϊκό στη μέση, οποίος έδινε τεράστια χρήματα και τα οποία ήταν το εφάπαξ του Γκάλη τα τελευταία δύο χρόνια που θα έπαιζε.
Έτσι, μη θέλοντας να τον εκθέσει στα μάτια του φίλαθλου κόσμου του Άρη, το πήρε όλο επάνω του και στο θάνατό του. Αυτή είναι η αλήθεια, δεν μου τα είπαν, ήμουν παρών σε όλες τις συζητήσεις.
Δεν μπορούσαν εκείνη την εποχή να μείνουν και ο Γκάλης και ο Γιαννάκης στον Άρη. Ο Θεόφιλος επειδή ήξερε τι χρήματα έπρεπε να πάρει ο Γκάλης, δεν είχε τη δυνατότητα να του τα δώσει και ούτε θα ήταν η ίδια με αυτή του Παναθηναϊκού, γιατί τότε ο σύλλογος ήταν διαλυμένος, οικονομικά.
Εγώ του είχα πει τότε του Θεόφιλου να του κάνει πρόταση οικονομική, δεν με τιμάει αυτό. Σαν τώρα το θυμάμαι ήρθε ο Γκάλης στο γραφείο, σηκώθηκε όρθιος ο Μητρούδης και του είπε: "Όλοι μου λένε να σου κάνω πρόταση αλλά εγώ επειδή σε τιμώ και επειδή ξέρω ποια είναι η αξία σου και δεν θέλω ότι και να συμβεί στα μάτια του κόσμου του Άρη να μειωθείς, εντός εισαγωγικών φύγε πήγαινε να πάρεις τα λεφτά".
Ψάχναμε τρόπο να μείνει ο Γκάλης και μέσα στην όλη συζήτηση του είπε να βάλουμε το όνομά σου στις ακαδημίες να μαζευτούν χιλιάδες παιδιά επειδή θα είσαι μπροστάρης ως όνομα, όχι να προπονεί εκείνος τα παιδιά, ώστε να μαζευτούν και άλλα χρήματα για να μπορέσουμε να τα δώσουμε σε εσένα.
Δεν με άφησε ποτέ να τα πω όλα αυτά και το τήρησα, αλλά τώρα που πέθανε ήμουν υποχρεωμένος να τα πω, γιατί πρέπει το όνομά του να αποκατασταθεί στις τάξεις του Άρη και να τον τιμήσουν ως πρόεδρο.
Η κηδεία του είναι αύριο (15/2) στη Ριτσώνα και η οικογένειά του αντί για στέφανα έχει κάνει ένα λογαριασμό και όσοι φίλοι του θέλουν να στείλουν κάτι. Ταλιπωρήθηκε πολύ, να μην σου πως ότι επέλεξε και να πεθάνει, γιατί ήταν πολύ εγωιστής ως άνθρωπος, δε ήθελε κανένας, δεν μιλάω για τα παιδιά του, μιλάω για τρίτους, να τον δει στην κατάσταση που ήταν.
Επειδή ήταν εγωιστής και αξιοπρεπής δεν ήθελε να δώσει σε κανένα το δικαίωμα να τον λυπηθεί και ο τρόπος που διάλεξε να τον θάψουν κατά κάποιον τρόπο (να τον κάψουν), είναι και αυτός ένας λόγος για να μην χρειαστεί να πάει κανένας, για να απαλλάξει και τους φίλους του από τις τυπικές υποχρεώσεις.
Ότι και να του έλεγες για τον Άρη μιλούσε, τον είχε μέσα του, ήταν σαν καρκίνος που του έτρωγε το σώμα, με αυτή την πίκρα έφυγε».