Ο χρυσός Oλυμπιονίκης στην Αθήνα το 2004, Δημοσθένης Ταμπάκος, μίλησε στο Metropolis 95,5 FM και την εκπομπή «Στη Σέντρα» για την τεράστια επιτυχία του Λευτέρη Πετρούνια που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για τη μεγάλη επιτυχία του χαρακτηριζόμενου ως διαδόχου του, Λευτέρη Πετρούνια:
«Είναι άξιος διάδοχος και είναι μεγάλη μου τιμή που πολλές φορές ανέφερε πως όταν ήταν σε παιδική ηλικία παρακολουθούσε τις προσπάθειές μου και τον ενέπνευσα να ασχοληθεί με τους κρίκους. Ονειρεύτηκε ότι ήθελε να φτάσει και ο ίδιος στο Ολυμπιακό μετάλλιο».
Για το πως είδε τον τελικό:
«Ήταν εξαιρετικός αγώνας. Ο Λευτέρης είχε ξεπεράσει έναν δύσκολο τραυματισμό με χειρουργείο. Αυτή την περίοδο όπως τον έβλεπα ήταν στην καλύτερη κατάσταση που τον είδα ποτέ. Σ’ έναν τελικό Ολυμπιακών Αγώνων είναι τόσο μικρές οι διαφορές για τους πρώτους 4-5 και κερδίζει αυτός που θα κάνει το μικρότερο και πιο ανεπαίσθητο λάθος. Ήταν πολύ καλοί οι αθλητές που αγωνίστηκαν. Ένα μικρό λαθάκι στέρησε το χρυσό μετάλλιο από τον Λευτέρη. Είναι γιορτή για τον ελληνικό αθλητισμό και πολύ μεγάλη επιτυχία για την ελληνική γυμναστική».
Για το ότι δεν ήταν ο τελευταίος του αγώνας:
«Έχει όλες τις δυνατότητες και τα αποθέματα να συνεχίσει. Έχει διαφορετική ωριμότητα με την εμπειρία που έχει και μπορεί να συνεχίσει για όσο ο ίδιος θέλει. Με το καλό στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες μπορεί άνετα να ανταποκριθεί με τον καλύτερο τρόπο και στο Παρίσι».
Για τον τραυματισμό του Πετρούνια:
«Είχε δείξει κάποια πολύ ιδιαίτερα στοιχεία όταν ανέβαλε τη χειρουργική επέμβαση για να αγωνιστεί στο παγκόσμιο και μετά πήγε για το χειρουργείο».
Για το ότι δημιούργησε παράδοση η Ελλάδα στη γυμναστική:
«Τώρα ειδικά όπως είναι η κατάσταση είναι ευκαιρία να αξιοποιηθεί από την Πολιτεία αυτή η επιτυχία. Το σημερινό μετάλλιο -αλλά και γενικότερα η διαχρονική παρουσία του Λευτέρη- θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης και παρακίνησης για πολλά νέα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Κάποιοι μπορεί να εξελιχθούν σε πρωταθλητές, αλλά το ζητούμενο είναι να αποτελέσει την αφορμή να μπουν πολλά παιδιά στο γυμναστήριο ή στα στάδια. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με τον Τεντόγλου που μας χάρισε το χρυσό μετάλλιο».
Για το ξέσπασμα του Ιακωβίδη κι αν αποτελεί ακόμη ένα ισχυρό καμπανάκι για στήριξη από την πολιτεία:
«Κατ’ εμέ θέλει διαφορετική οργάνωση από πλευράς Ομοσπονδιών. Με περισσότερη επιστημοσύνη και κοιτώντας μακροπρόθεσμα. Είναι ένα κομμάτι που θέλει δουλειά σε επίπεδο οργάνωσης. Και οικονομικό. Έχει να κάνει με την ορθή διαχείριση που και αυτό έχει να κάνει με την εμπλοκή ατόμων που έχουν και την επιστημονική επάρκεια να κάνουν τον προγραμματισμό που απαιτείται. Προϋπόθεση είναι να αγαπούν το χώρο και να θέλουν να προσφέρουν. Δεν φτάνει μόνο η καλή πρόθεση, αλλά και η επαρκής γνώση».