Έγραφα την περασμένη Παρασκευή ότι για τον Άρη είναι «αφετηρία» το ντέρμπι με τον ΠΑΟ και ότι οφείλει να αποδείξει πως μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο. Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα να ανταποκριθεί τόσο καλά στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου αγώνα η ομάδα του Μάντζιου. Τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στον Παναθηναϊκό, θεωρώ τον Γιοβάνοβιτς έναν προπονητή ο οποίος πάντα είναι πάρα πολύ καλά προετοιμασμένος και έτοιμος να διαχειριστεί καταστάσεις που θα προκύψουν για την ομάδα του και πίστευα ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσει ο Άρης να αιφνιδιάσει τους «πράσινους»
Έπεσα έξω... Αυτοί που αποδείχθηκαν άριστα προετοιμασμένοι για το παιχνίδι, ήταν οι «κίτρινοι». Και ο προπονητής τους, ο Άκης Μάντζιος. Τακτικά ο Άρης ήταν εξαιρετικός. Το μεγαλύτερο κατόρθωμά του, φυσικά, ήταν ότι κατάφερε να μην δεχθεί γκολ από την πιο αποτελεσματική επίθεση του πρωταθλήματος, από την ομάδα που σκοράρει ανά πέντε τελικές προσπάθειες. Η μεσοαμυντική λειτουργία του Άρη ήταν υποδειγματική.
Η πίεση ψηλά, αφενός, η παρουσία του Ζουλ στη μεσαία γραμμή, αφετέρου, είχαν ως συνέπεια ο Άρης να εμφανιστεί τόσο συμπαγής, που δεν αποκλείεται να ξάφνιασε ακόμη και τον προπονητή του. Τον άνθρωπο, δηλαδή, για τον οποίο γνωρίζουμε ότι αυτό είναι που, πρωτίστως, θέλει για την ομάδα του: να περιορίζει στο ελάχιστο τις πιθανότητες του αντιπάλου να πλήξει την άμυνά της. Οι «κίτρινοι» το πέτυχαν αυτό στον απόλυτο, σχεδόν, βαθμό την Κυριακή.
Και πάνω σε αυτό το σκέλος της τακτικής τους έχτισαν τις προϋποθέσεις για να φτάσουν στην επικράτηση. Αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, βέβαια, οφείλουμε να συνυπολογίσουμε ότι οι συγκυρίες ήταν με το μέρος του Άρη. Το πρώτο γκολ ήρθε εντελώς απροσδόκητα, μετά από το λάθος του Μπρινιόλι και άλλαξαν εκεί πολλά ως προς τις ισορροπίες και την ψυχολογία του ματς.
Όμως, θα ήταν άδικο να το αποδώσουμε μόνο στην τύχη, καθώς αν ο Μορόν δεν είχε κυνηγήσει τη φάση δεν θα είχε οδηγηθεί ο τερματοφύλακας του ΠΑΟ στο λάθος, δεν θα ερχόταν αυτό το γκολ. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι είχε και την τύχη με το μέρος του ο Άρης, αλλά νίκησε επειδή, κυρίως, επιβραβεύτηκε για την τακτική του και την άριστη προετοιμασία του, που είχε ως αποτέλεσμα να εξουδετερώσει τα πλεονεκτήματα του αντιπάλου του.