Ο τολμών νικά! Κλασσική αναφορά των «πρασινοσκούφηδων» του ελληνικού στρατού. Ενδεικτική της ακαταμάχητης ψυχοσύνθεσης τους. Αυτήν την ψυχοσύνθεση, την ψυχοσύνθεση …commando παρουσίασαν προπονητές και παίκτες του ΠΑΟΚ. Έτσι έφθασαν στην πολύτιμη νίκη. Και πήραν τους τρεις βαθμούς. Το ζητούμενο δηλαδή…
Καθαρή, πεντακάθαρη νίκη ενός ΠΑΟΚ με ψυχολογία βγαλμένη από τα παλιά. Με σκορ μάλιστα, το οποίο τ0ον αδικεί. Με εύσημα για προπονητές και παίκτες αλλά… Με περισσότερα στον Αντρίγια Ζίβκοβιτς. Οι ζωγραφιές του (και στα δύο του γκολ) στον καμβά της Τούμπας ήταν χάρμα οφθαλμών. Η λάμψη της κλάσης του Σέρβου είχε λείψει καιρώ τώρα από τον ΠΑΟΚ. Η επαναφορά της ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο κέρδος από την χθεσινή νίκη του μετά τους τρεις βαθμούς βεβαίως βεβαίως!
Θα αδικούσαμε πάντως, τον Ομάρ Ελ Καντουρί εάν του στερούσαμε τα εύσημα της ασίστ του για το 2-0. Ο Μαροκινός είχε σοβαρή προσφορά μετά – και αυτός – από πολύ καιρό. Σε ρόλο μάλιστα, την οποίο δεν παίζει συχνά. Ίσως σπάνια. Ίσως και ποτέ στο παρελθόν.
Αυτός ο ρόλος αλλά κι η τακτική του ΠΑΟΚ χθες, προκάλεσε κατ’ αρχήν… δυσφορία. Πολλοί σπεύσαμε (προσέξτε τον πρώτο πληθυντικό, παρακαλούμε!), να βγάλουμε την γλώσσα μας στο αμόνι. Και με το σφυρί στο χέρι να τη σφυρηλατήσουμε. Για να περιλάβουμε τον Πάμπλο Γκαρσία. Τι έγινε τελικά; Αφήσαμε το σφυρί . Πιάσαμε τα βάια, για να… υποδεχθούμε στον «Τσε» με επαίνους. Η διαχείριση του αγώνα με τόλμη σαν commando δικαίωσε απόλυτα τον Ουρουγουανό. Ήταν το καλύτερο του επίτευγμα από την ημέρα κατά την οποία ανέλαβε τον ΠΑΟΚ!
Και κάλλιστο είναι η διατήρηση της ψυχραιμίας του και πριν αλλά και μετά από την εύκολη κι – επιμένουμε – καθαρή σαν κρύσταλλο νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό. Σημαίνει πολλά αυτή η διατήρηση της ψυχραιμίας του. Όλα κι όλα. Για να είμαστε δίκαιοι (το παλεύουμε. ειλικρινά...) τα του Πάμπλο, τω Πάμπλο!
Για να θυμίσουμε βέβαια, πω μήτε άρχισε , μήτε τελείωσε χθες, η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος για όλους, μα για όλους ανεξαιρέτως. Το πιάνετε το υπονοούμενο…
ΥΓ : Καλό ταξίδι σε έναν από τους καλύτερους παράγοντες κι ανθρώπους των διοικήσεων της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Ο Νίκος Ζελομοσίδης δεν υπήρξε… Θα υπάρχει πάντα ως τζέντλεμαν διπλωμάτης με υψηλή προσφορά και χαμηλούς τόνους. Καλό ταξίδι και χαιρετισμούς σε όλους εκεί ψηλά, φίλε Νίκο!