Μοιάζει λίγο με θέατρο σκιών αυτό που παίζεται γύρω από το θέμα της διαιτησίας. Θέατρο με συγκεκριμένους ρόλους. Βλέπουμε τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη μόνιμα επιτιθέμενους κατά του Μπαλτάκου και της ΕΠΟ για κάθε επιλογή της ΚΕΔ και πλέον και για τον νέο αρχιδιατητή και τον Παναθηναϊκό ενίοτε να συντάσσεται στο πλευρό του.
Μέσα σε όλα υπάρχει και η αφωνία της UEFA. Ακόμη κι όταν ήρθε στην Ελλάδα ο Τσέφεριν, με τον τρόπο του μας έστειλε μήνυμα «μην με πολυζαλίζετε τώρα», εκφράζοντας συνολικά μία πολιτική που θυμίζει εν μέρει Πόντιο Πιλάτο που ένιπτε τα χείρας του.
Ωστόσο, χθες που έγινε ο κακός χαμός για το θέμα του νέου αρχιδιαιτητή με την επιλογή Φρόιντφελντ να στηρίζεται από ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, όχι όμως και από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, η αφορμή για τον καυγά ήταν αν ο Σουηδός συνιστά πρόταση της UEFA ή απλά τον ανέχεται. Ως πρόεδρος της Λίγκας και άμεσα ενδιαφερόμενος, θα μπορούσε να στείλει στα κεντρικά της UEFA ή στον επικεφαλής της διαιτησίας στην ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, Ρομπέρτο Ροσέτι, μία επιστολή και να ζητά να τοποθετηθούν για τον νέο αρχιδιαιτητή στην Ελλάδα.
Επί της ουσίας, όπως εύστοχα είπε ο Μάκης Γκαγκάτσης, δεν υπάρχει κάτι αρνητικό για να προσάψουμε στον 60χρονο Σουηδό.
Και κορυφαίος διαιτητής υπήρξε (σφύριξε στον τελικό του UEFA ανάμεσα στην Ζενίτ και την Ρέιντζερς το 2008) και διετέλεσε υπεύθυνος της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της Σουηδίας για τον ορισμό διαιτητών της πρώτης κατηγορίας του σουηδικού πρωταθλήματος (από το 2009 ως το 2019) και μέντορας των Σουηδών top-class διαιτητών, για τα σεμινάρια των διαιτητών, το σχέδιο ανάπτυξης της διαιτησίας, τις βαθμολογίες διαιτητών, υπήρξε και φυσικά διετέλεσε παρατηρητής διαιτησίας της UEFA για εννιά σεζόν. Το θέμα είναι να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά σε ένα περιβάλλον πολύ έντονης πίεσης.