ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γιάννης Πάγκος
Η Ιταλία είναι σίγουρα στις μεγάλες απουσίες της διοργάνωσης. Είναι η μία από τις 8 χώρες που έχουν κατακτήσει το τρόπαιο και μάλιστα 4 φορές, 1934, 1938, 1982, 2006. Οι άλλες 7 είναι κανονικά παρούσες. Η Βραζιλία (με 5 κατακτήσεις, 1958, 1962, 1970, 1994, 2002) και η Γερμανία (με 4 κατακτήσεις, 1954, 1974, 1990 και 2014) είναι οι ομάδες που έχουν παίξει τα περισσότερα παιχνίδια στις τελικές φάσεις των διοργανώσεων. Η Γαλλία, η κάτοχος του τροπαίου, έχει δύο κατακτήσεις (1998 και 2018), η Αργεντινή (1978 και 1986) το ίδιο. Δύο κατακτήσεις έχει και η Ουρουγουάη, το 1930 και το 1950. Η Αγγλία (1966) και η Ισπανία (2010) έχουν από μία.
Ο 17χρονος
Πελέ
Ηταν ο τελικός του 1958 στη Σουηδία. Ο Πελέ σε ηλικία 17 χρόνων και 249 ημερών σκοράρει δύο φορές στη νίκη της Βραζιλίας με 5-2 επί της Σουηδίας. Παραμένει ο νεότερος που έχει σκοράρει ποτέ σε τελικό και συστήθηκε με εντυπωσιακό τρόπο στον κόσμο. Ο Πελέ έχει πάρει τρία Μουντιάλ, το 1958, το 1962 και το 1970. Είναι ο μόνος που το έχει πάρει τρεις φορές. Υπάρχουν 20 παίκτες που το έχουν πάρει από δύο.
Φοντέν και Κλόζε
στα δικά τους Νο1
Στο Μουντιάλ του 1958 εκτός από τον Πελέ, έλαμψε και ο Ζιστ Φοντέν. Ο Γάλλος είναι ακόμη και τώρα ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ (13) σε μία τελική φάση. Σκόραρε και στα 6 παιχνίδια, κατά σειρά, τρία στην Παραγουάη, δύο στη Γιουγκοσλαβία, ένα στη Σκωτία, δύο στη Β.Ιρλανδία, ένα στη Βραζιλία και τέσσερα στον μικρό τελικό απέναντι στη Δυτ.Γερμανία, στη νίκη (6-3) της Γαλλίας που πήρε την τρίτη θέση. Πρώτος σκόρερ σε σύνολο διοργανώσεων είναι ο Κλόζε με 16, ο Ρονάλντο με 15 και ο Γκέρντ Μίλερ με 14.
Είναι τόσες στιγμές… Το “Μαρακανάτσο”, η ήττα της Βραζιλίας από την Ουρουγουάη, στον τελικό του 1950, στο “Μαρακανά” με 173.850 εισιτήρια και με 200.000 κόσμο στο γήπεδο. Το θαύμα της Βέρνης με την κατάκτηση του Μουντιάλ το 1954 από τη Γερμανία. Η νίκη της Αγγλίας το 1966 με το γκολ του Τζεφ Χαρστ που πέρασε ή όχι τη γραμμή; Το εμβληματικό παιχνίδι του Μαραντόνα απέναντι στην Αγγλία το 1986 στο Μεξικό. Τα πέντε γκολ σε ένα παιχνίδι, ρεκόρ, του Ολεγκ Σολένγκο στη νίκη της Ρωσίας με 6-1 επί του Καμερούν το 1994. Το πιο γρήγορο γκολ που είναι του Χακάν Σουκούρ στα 11’’ με την Τουρκία απέναντι στη Ν.Κορέα, στον μικρό τελικού του 2002. Η κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι το 2006, η αποβολή του Γάλλου, στον τελικό που νίκησε η Ιταλία.
Ο πανηγυρισμός του Ροζέ Μιλά
Το Μουντιάλ του 1990 το πήρε η Γερμανία, πρώτος σκόρερ ήταν ο Σκιλάτσι, ο Μαραντόνα έπαιξε στην αγαπημένη του Νάπολι με αντίπαλο την Ιταλία, έγιναν πολλά… Σε εκείνο όμως το Μουντιάλ, ο κόσμος χόρεψε και με τον Καμερούν. Κι ας αποκλείστηκε στους “8”, στην παράταση από την Αγγλία. Ο λόγος ήταν ο 38χρονος, τότε, Ροζέ Μιλά. Στον όμιλο απέναντι στη Ρουμανία και μετά, στην πρόκριση επί της Κολομβίας, πέτυχε από δύο γκολ και πανηγύριζε, χορεύοντας -και- στο κόρνερ.
Τα λουλούδια του Ιράν στις Η.Π.Α.
Στο Μουντιάλ στη Γαλλία, το 1998, στη φάση των ομίλων, στις 21 Ιουνίου, το παιχνίδι ήταν Η.Π.Α.-Ιράν. Το παιχνίδι έγινε κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (λόγω πολιτικών λόγων) καθώς από το 1979 και από την Επανάσταση στο Ιράν, οι δύο χώρες ήταν απέναντι η μία στην άλλη. Το παιχνίδι είχε γίνει στη Λιόν και κατέληξε να είναι ένα από τα ήρεμα. Το Ιράν νίκησε με 2-1, σε έναν όμιλο που καμία από αυτές τις ομάδες δεν προκρίθηκε. Στην επόμενη φάση είχαν περάσει η Γερμανία και η Σερβία. Πριν από το παιχνίδι, οι παίκτες του Ιράν έδωσαν άσπρα τριαντάφυλλα (σύμβολο ειρήνης στο Ιράν) στους παίκτες των Η.Π.Α. με τις δύο ομάδες να βγαίνουν τις σχετικές φωτογραφίες. Αργότερα, και οι δύο ομάδες πήραν το βραβείο Fair Play της διοργάνωσης.
