Κοινός παρονομαστής είναι η ενίσχυση του αισθήματος αυτοπεποίθησης, αυτό το… refuse to lose που μάλλον χαρακτηρίζει τον Αρη κάθε φορά που κατευθύνεται από Αργεντίνο τεχνικό. Αυτό το στοιχείο είχε επί του Γκιγέρμο Ογιος αλλά και του σπουδαίου Εκτορ Ραούλ Κούπερ, αυτό τον αντιπροσωπεύει και επί ημερών Χερμάν Μπούργος.
Τρεις Αργεντίνοι προπονητές σε διάστημα (περίπου) 15 χρόνων δεν είναι δα και μικρός αριθμός. Και η αλήθεια είναι ότι φαίνεται να ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του συλλόγου να κατευθύνεται από τεχνικούς οι οποίοι «βγήκαν» από τη συγκεκριμένη ποδοσφαιρική σχολή. Αυτό έχει διδάξει τουλάχιστον το παρελθόν. Ο κοινός παρονομαστής είναι η ψυχολογία που δίνουν στις ομάδες τους.
Επί Γκιγέρμο Ογιος ο Αρης αγωνιζόταν με την αίσθηση ότι ήταν ανίκητος, έθελξε με την επιθετική λογική που είχε στο παιχνίδι του και ήταν μια ομάδα την οποία χαιρόσουν να βλέπεις αλλά με σαφέστατη αδυναμία στην άμυνα. Κι αυτό πλήρωσε. Δίνοντας μεγαλύτερη σημασία στην παραγωγή όμορφων φάσεων και λιγότερο στην άμυνα, η δουλειά που έγινε δεν αναδείχθηκε μέσα από το αποτέλεσμα.
Επί Εκτορ Ραούλ Κούπερ, οι «κίτρινοι» είχαν εξαιρετική τακτική προσέγγιση των αγώνων, ένιωθαν ότι είχαν την αγωνιστική δυναμική για να κερδίσουν κάθε αντίπαλο αλλά οι ποδοσφαιρικές αρετές τους δεν οδήγησαν στο αποτέλεσμα που προσδοκούσαν. Ωστόσο, ο «Μίστερ» παραμένει ο κορυφαίος προπονητής που πέρασε από τον Αρη στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου.
Στην περίπτωση του Χερμάν Μπούργος, προφανώς δεν υπάρχει επάρκεια δείγματος δεδομένου του ότι δεν έχει συμπληρώσει ούτε μήνα στην τεχνική ηγεσία. Παρότι το διάστημα παρουσίας του στην ομάδα δεν είναι μεγάλο, δεν αμφισβητείται ότι ήδη έχει περάσει τη φιλοσοφία του και τις δικές του ποδοσφαιρικές ιδέες. Σε τεχνικό επίπεδο, έχει φροντίσει να παρουσιάσει μια πιο συμπαγής ομάδας, γεγονός το οποίο την έκανε πιο αποτελεσματική τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση και ως ένα βαθμό προσπαθεί να εφαρμόσει την αγωνιστική λογική που εφάρμοζε επί 8ετίας η Ατλέτικο Μαδρίτης, κατά τη συνύπαρξή του με τον Ντιέγκο Σιμεόνε.
Αυτό που επίσης κατάφερε ήταν να αλλάξει την ψυχολογία του συνόλου. Μέχρι πρότινος οι «κίτρινοι» δεν είχαν τα ψυχικά αποθέματα για να ανατρέψουν εις βάρος τους κατάσταση. Στους δύο τελευταίους αγώνες απέδειξαν το αντίθετο. Ξεκινώντας από την ανατροπή στον αγώνα με τον Ολυμπιακό στο «Κλ. Βικελίδης» και συνεχίζοντας σ’ αυτό που έγινε στο «Καραϊσκάκη» όπου χρειάστηκε η καταλυτική παρέμβαση διαιτητή και VAR για τη διαμόρφωση αποτελέσματος.
Εν τέλει, φαίνεται ότι το αργεντίνικο ταμπεραμέντο ταιριάζει στα χαρακτηριστικά του συλλόγου αλλά και τους κόσμου του. Αυτό ανέδειξαν οι μέρες συνεργασίες με τους Όγιος, Κούπερ, η ίδια εντύπωση αναδύεται μέσα από τις πρώτες ημέρες του Μπούργος.