Τελικά στο ποδόσφαιρο τίποτε δεν είναι δεδομένο. Ούτε τα ρόστερ μπορούν να προδιαγράψουν ένα αποτέλεσμα, ούτε η βαθμολογική διαφορά. Σ’ όλα αυτά ο Αρης υπολείπεται του Παναθηναϊκού, αλλά παρ’ όλα αυτά προχθές το βράδυ έβαλε φρένο στους «πράσινους». Ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που ήθελε όσο τίποτε άλλο τη νίκη, προκειμένου να παραμείνει στην τροχιά του τίτλου. Ηταν ομάδα η οποία έχει πολλαπλάσιο μπάτζετ από τον Αρη και 22 βαθμούς διαφορά.
Η λογική του ποδοσφαίρου, οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα απέναντι στην ομάδα του Μάντζιου. Τι είπαμε όμως, ότι η θεωρία για να γίνει πράξη στο ποδόσφαιρο θα πρέπει να συντρέξουν πολλοί λόγοι. Και το κυριότερο, κανένας αγώνας δεν είναι ίδιος με τον προηγούμενο. Αυτό όμως θα πρέπει να το κρατήσουν στο μυαλό τους ο Μάντζιος και οι ποδοσφαιριστές του Αρη, ενόψει του Τελικού.
Ναι, συμφωνούμε ότι ο Τελικός θα είναι ένας διαφορετικός αγώνας απ’ ότι ο προχθεσινός, αλλά θα έχει ένα στοιχείο το οποίο, κατά την ταπεινή άποψη, οδήγησε τον Αρη στη νίκη.
Το γράφω εδώ και πολλές ημέρες, ότι ο αγώνας της μιας βραδιάς, δεν θα κριθεί σε τακτικές και συστήματα. Ο ψυχισμός είναι αυτός που θα διαμορφώσει, κατά μεγάλο μέρος, το τελικό αποτέλεσμα. Ο Αρης λοιπόν ήταν καλύτερα ψυχικά προετοιμασμένος για τον αγώνα της «Λ. Αλεξάνδρας». Ισως σ’ αυτό να βοήθησε και το ότι προηγήθηκε γρήγορα στο σκορ, απέναντι σε μία ομάδα για την οποία η νίκη ήταν μονόδρομος.
Ο Αρης με την ψυχολογία με το μέρος του, ήταν ομάδα απαιτήσεων στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Δεν έκανε αβίαστα λάθη, οι ποδοσφαιριστές του έπεφταν πρώτοι πάνω στην μπάλα και έδιναν την αίσθηση ότι ήταν γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Το τελευταίο ήταν το μεγάλο όπλο των «κίτρινων». Ο Ζουλ έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του στον Αρη, οι Μπράμπετς και Φαμπιάνο είχαν τον έλεγχο της μπάλας σε αέρα και γη, οι ακραίοι Οντουμπάτζο και Μοντόγια κατάφεραν να κερδίσουν τις περισσότερες μονομαχίες με τους αντιπάλους τους. Και μπροστά η μεγάλη έκπληξη: Ο Ζαμόρα που βρήκε χώρους και δημιούργησε δύσκολες καταστάσεις για την εστία του Παναθηναϊκού. Αν ο Αρης έδειξε μία αδυναμία ήταν στην κεφαλαιοποίηση του επιθετικού τρανζίσιον. Η ανάγκη του Παναθηναϊκού να πετύχει γκολ, άφηνε πολύ χώρο πίσω τον οποίο θα μπορούσαν να εκμεταλλευθούν οι «κίτρινοι».
Ο Αρης λοιπόν κατάφερε μέχρι τώρα να «κόψει» συνολικά οκτώ βαθμούς από τις ομάδες που παλεύουν για τον τίτλο. Κι αυτό είναι κάτι το οποίο δεν περνάει απαρατήρητο και ενισχύει το προφίλ της αγωνιστικής του αξιοπρέπειας.
Το σημαντικότερο κέρδος από τα αποτελέσματα του Αρη στους αγώνες των πλέι οφ με αντιπάλους όλους εκείνους που διεκδικούν τον τίτλο, είναι ότι «μέτρησε» τις δυνάμεις του. Το συμπέρασμα; Αυτονόητο: Οτι κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου αδίκησε τον εαυτό του. Ολα όμως θα αξιολογηθούν μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου.
Ο Αρης προετοιμάζεται για τον Τελικό, έχοντας πετύχει ένα αποτέλεσμα ψυχολογίας και μάλιστα έχοντας, μία ακόμη φορά, κόντρα τη διαιτησία. Αυτό με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Θα πρέπει να ξέρει όμως ότι η νίκη… «έξυσε» πληγή. Ο Παναθηναϊκός μπήκε σε μία περιδίνηση μετά την ήττα κι αυτό σημαίνει ότι στον Τελικό ίσως είναι μία διαφορετική ομάδα. Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο μεγαλώνουν αν τερματίσει τέταρτος και κινδυνεύει να χάσει την Ευρώπη. Οπότε ο Αρης θα πρέπει να το λέει και να το πιστεύει ότι «ο Τελικός θα είναι ένας άλλος αγώνας». Με περισσότερη έμφαση, μετά τη νίκη στη «Λ. Αλεξάνδρας».