Μαζί με τον φόβο για τις υγειονομικές συνέπειες από το δεύτερο κύμα της πανδημίας, επιστρέφει -ακόμη πιο έντονος απ' ό,τι την περασμένη άνοιξη- ο φόβος των οικονομικών επιπτώσεων.
Είναι βέβαιο ότι μια σειρά από τομείς της επιχειρηματικότητας θα πληγούν σε βαθμό που να κινδυνεύσουν με κατάρρευση. Βέβαιο, επίσης, είναι ότι κανένας κλάδος δεν έχει, πλέον, τις αντοχές που είχε για να αντέξει και να διαχειριστεί το τσουνάμι, όπως το έκανε πριν από 6-7 μήνες.
Το δεύτερο κύμα της πανδημίας βρίσκει βαριά τραυματισμένη την ελληνική οικονομία, με πολύ σοβαρά προβλήματα.
Μια ελληνική οικονομία που δεν δούλεψε το Πάσχα, δεν δούλεψε -κι αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να της συμβεί- το καλοκαίρι, σε ό,τι μας αφορά εδώ στην Θεσσαλονίκη, στην περίοδο της ΔΕΘ, του Αγίου Δημητρίου, δεν θα δουλέψει με τις εκπτώσεις που ξεκινάνε την 1η Νοεμβρίου και, το βλέπουμε να έρχεται, ούτε τα Χριστούγεννα.
Νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μετακυλίουν υποχρεώσεις, να τις στέλνουν στο μέλλον γιατί δεν εισπράττουν και δεν μπορούν να τις πληρώσουν στην ώρα τους, στα χρέη τους θα προστεθούν κι άλλα με τα νέα lockdowns και ένας Θεός ξέρει, καθώς θα συνεχίσουν να μην εισπράττουν, αν θα μπορέσουν να πληρώσουν την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 2021.
Η κατάρρευση της οικονομίας είναι προ των πυλών. Το είπε χθες ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας (“αν χάσουμε και τα Χριστούγεννα μόνο ένα σχέδιο Μάρσαλ θα μας σώσει”), ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας (“να μεριμνήσει η κυβέρνηση για ένα έκτακτο σχέδιο ανάγκης για την οικονομία”), ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης και πρόεδρος του Περιφερειακού Επιμελητηριακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, Μιχάλης Ζορπίδης (“απειλείται η οικονομική επιβίωση χιλιάδων επιχειρήσεων, κανείς δεν μπορεί να πληρώνει όταν δεν εισπράττει”)
Τα... γιατροσόφια της περασμένης άνοιξης δεν θα κρατήσουν ζωντανό κανέναν ελεύθερο επαγγελματία, κανέναν αυτοαπασχολούμενο, καμία μικρή και μεσαία επιχείρηση, κανέναν από το χώρο της εστίασης.
Τα... γιατροσόφια δεν θα αποτρέψουν τις απολύσεις. Οι αναστολές πληρωμών δεν θα σώσουν την κατάσταση.
Για να αντέξει η ελληνική οικονομία χρειάζονται, πια, γενναία μέτρα. Σε κάποιες άλλες χώρες της Ευρώπης λαμβάνονται ήδη. Πρέπει να ληφθούν και στην Ελλάδα.
Οριζόντια μέτρα πραγματικής ενίσχυσης των πληττόμενων. Οχι μέσω χρηματοδοτικών εργαλείων τα οποία... πετάνε έξω την συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τα έχουν ανάγκη, με τα απίστευτα κριτήρια που βάζουν για να μπορέσει αυτός που τα χρειάζεται να τα αξιοποιήσει. Και μην πει κάποιος ότι δεν είναι έτσι. Το ζήσανε χιλιάδες Ελληνες που απορρίφθηκαν με το... καλημέρα οι αιτήσεις τους.
Χρήματα από το ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020 που έχουν μείνει αδιάθετα, αναπορρόφητα, να αξιοποιηθούν για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Είναι προτιμότερο να χαθούν, δηλαδή;
Οσο για τον ιδιωτικό τομέα, ο μοναδικός τρόπος για να μην δούμε χιλιάδες νέους ανέργους είναι η πλήρης κάλυψη από το κράτος του μίνιμουμ των 535 ευρώ το μήνα -όπως το κάνει, αλλά- και του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και η υποχρέωση των εργοδοτών να συμπληρώνουν το άνω των 535 ευρώ ποσό για τους υπαλλήλους τους που έχουν μεγαλύτερο καθαρό μισθό.
Μόνο με τέτοια μέτρα και με διαγραφή των χρεών (το πρότεινε ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, από τον περασμένο Μάρτιο) που δημιουργήθηκαν την περίοδο του πρώτου κύματος της πανδημίας και αυτών που θα δημιουργηθούν όσο θα διαρκέσει το δεύτερο κύμα, μπορεί να μείνει ζωντανή η ελληνική οικονομία.
Οτιδήποτε άλλο θα την φέρει στα όρια του κραχ...