Είχαμε πει εκ των προτέρων, χωρίς να χρειάζεται να διαβάσουμε… βουλωμένο γράμμα, ότι ο ΠΑΟΚ, στην προσπάθεια να φτάσει στους ομίλους του Κόνφερενς Λιγκ, θα βασιστεί κυρίως στους παίκτες του περσινού ρόστερ. Ηταν ξεκάθαρο. Τότε, στο τέλος του βασικού σταδίου της προετοιμασίας, οι μόνοι που είχαν προστεθεί ήταν ο Εκόνγκ και ο Μπάμπα. Μαζί με τον Μιχαηλίδη, που, λόγω του τραυματισμού του, ουσιαστικά πέρσι δεν υπήρχε, καθώς και Τσιγγάρα – Βρακά, που επανήλθαν από τον δανεισμό τους.
Κοτάρσκι, Κεντζιόρα, Βιειρίνια, Κουλιεράκης, Μιχαηλίδης, Σβαμπ, Κωνσταντέλιας, Τάισον, Ζίβκοβιτς, Μπράντον, δέκα παίκτες του περσινού ΠΑΟΚ ,στήριξαν αυτή την προσπάθεια, με την πολύτιμη συμβολή τριών από τους κανούργιους, του Εκόνγκ, του Μπάμπα και του Τσιγγάρα. Και επειδή για τον Μπάμπα και τον Τσιγγάρα ήταν σα να μην έλειψαν ούτε μία μέρα, στην ουσία ο ΠΑΟΚ πέτυχε τον φετινό πρώτο στόχο του με την προσθήκη μόνο του Εκόνγκ. 12 παλιοί και ένας καινούργιος!
Τελικά, αποδείχτηκε στην πράξη το άλλο που είχαμε προβλέψει: Το όπλο του ΠΑΟΚ στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ ήταν η ομοιογένεια. Η “χημεία” μεταξύ των παλιών παικτών, η δουλεμένη τα δύο προηγούμενα χρόνια. Και η βελτίωση που παρουσίασε το “δέσιμο” μεταξύ τους, καθώς κυλούσαν οι μέρες. Ειδικά μετά τη δεύτερη πρόκριση επί της Ντινάμο Ζάγκρεμπ, η ομάδα έδειχνε πολύ πιο έτοιμη κι αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στα δύο πρώτα ματς Πρωταθλήματος, αλλά και στα δύο ματς με τη Χαρτς. Τα λίγα λεπτά συμμετοχής του Σαμάτα και του Οζντόεφ, που, στο μεταξύ, ήρθαν, δεν ήταν καθοριστικά. Αντίθετα, βγήκε μπροστά ένας ακόμη παλιός, δείχνοντας ότι μπορεί να γίνει χρήσιμος. Ο Μουργκ.
Τώρα ο ΠΑΟΚ έχει και Μεϊτέ. Αύριο-μεθαύριο θα έχει και άλλον μέσο. Θα έχει και έναν ακόμη ή δύο εξτρέμ. Θεωρητικά, θα είναι πολύ πιο ενισχυμένος, σε σχέση με το ξεκίνημα της σεζόν, στους αγώνες των ομίλων και στη συνέχεια του Πρωταθλήματος. Λογικά, θα γίνει πιο ποιοτικός, πιο αποτελεσματικός, πιο ικανός να πετύχει στους επόμενους στόχους του. Εχει κερδίσει χρόνο χωρίς να υποστεί ζημιές. Εχει κερδίσει καλή ψυχολογία και αυτοπεποίθηση. Η σεζόν έχει αρχίσει εξαιρετικά, με τρεις προκρίσεις και δύο νίκες στο Πρωτάθλημα. Κι αυτό έχει πολύ ευεργετικές συνέπειες στην ατμόσφαιρα μέσα και γύρω από την ομάδα. Στα αποδυτήρια και στην κερκίδα.
Ο προβληματισμός και η εύλογη ανησυχία, εξ’ αιτίας της καθυστέρησης στις μεταγραφές, μετατράπηκαν σε αισιοδοξία. Μια αισιοδοξία που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα χάρη στη βελτίωση της εικόνας της ομάδας, αλλά και χάρη στις μεταγραφικές κινήσεις που, έστω και καθυστερημένα, γίνονται. Από τη στιγμή που η καθυστέρηση δεν κόστισε, δεν ενοχλεί πια κανέναν. Κανείς δεν θέλει να τη θυμάται. Μόνο τον Λουτσέσκου απασχολεί, γιατί πρέπει να εντάξει στη φιλοσοφία και τη “χημεία” της ομάδας με “ταχύρρυθμη εκπαίδευση” όσους παίκτες ήρθαν πρόσφατα και όσους θα έρθουν από εδώ και πέρα.
Τα εύσημα, λοιπόν, για τη μέχρι τώρα πορεία ανήκουν στους παλιούς παίκτες του ΠΑΟΚ, τον Εκόνγκ και, φυσικά, στον Λουτσέσκου. Ο οποίος, κακά τα ψέματα, διδάχτηκε από τα λάθη που έκανε μετά την επάνοδό του. Δεν γίνεται, ας πούμε, να επιλέγεις για βασικό φορ το προ πολλού, από την ΑΕΚ κιόλας, καμένο χαρτί που λέγεται Νέλσον Ολιβέιρα. Ούτε γίνεται να χαρακτηρίζεις “ζωής και θανάτου” τα ματς με τη Λέφσκι και να εκτιμάς ότι το 10άρι του ΠΑΟΚ στη Σόφια πρέπει να είναι ο νεοφερμένος και εντελώς άγουρος Κουαλιάτα. Γηράσκει αεί διδασκόμενος ο Ρουμάνος, αλλά το καλό είναι ότι αντιλαμβάνεται πότε κάνει λάθη και τα αναγνωρίζει. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει πρόοδος...
ΥΓ. Απέφυγε σαφώς δυσκολότερους ομίλους ο ΠΑΟΚ στη χθεσινή κλήρωση. Η Αιντραχτ είναι το φαβορί για την πρώτη θέση, αλλά δεν είναι και άτρωτη. Ελσίνκι και Αμπερντίν δεν είναι ανώτερες του ΠΑΟΚ. Θα είναι τεράστια έκπληξη εάν ο ΠΑΟΚ δεν περάσει, έστω δεύτερος. Ο δρόμος είναι ανοιχτός, αρκεί, βέβαια, να είναι εξίσου καλός και ακόμη καλύτερος μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου.