Αλλη μία απόδειξη έδωσε ο ΠΑΟΚ ότι γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλη ελληνική ομάδα να διαχειρίζεται τα ματς του Κυπέλλου. Πήγε στις Σέρρες, γνωρίζοντας ότι το παιχνίδι θύμιζε… αυτό με την Άιντραχτ στην Γερμανία από πλευράς στόχου και φρόντισε να τον πετύχει μέσα σε 23 λεπτά. Ο στόχος, φυσικά, ήταν να κάνει πιο εύκολη την ζωή του από εδώ και στο εξής, από την στιγμή που είναι μέσα στους στόχους του στις τρεις διοργανώσεις που συμμετέχει. Όπως με την πρόκριση στους «16» του Κόνφερενς, κατάφερε να γλιτώσει δύο ακόμη ευρωπαϊκούς αγώνες, στις 15 και τις 22 Φεβρουαρίου, έτσι και χθες, με το 0-2 από το 23’ που αργότερα έγινε 0-4, κατάφερε να κάνει την ρεβάνς με την ομάδα του Γκαρσία, που πιθανότατα θα οριστεί στο ενδιάμεσο των δύσκολων αγώνων με Παναθηναϊκό στην Τούμπα και Ατρόμητο στο Περιστέρι, εύκολα διαχειρίσιμη.
Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, όταν ο Λουτσέσκου ρωτήθηκε για το μεγαλύτερο κέρδος του ΠΑΟΚ από το χθεσινό ματς απάντησε χωρίς να το σκεφτεί: το αποτέλεσμα. Το ότι εκμεταλλεύτηκε και την ανάγκη του Πανσερραϊκού να κάνει ροτέσιον κρατώντας παίκτες εκτός πλάνου για να τους έχει στο πολύ κρίσιμο, για την παραμονή των «λιονταριών», παιχνίδι με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα, είναι δείγμα εξυπνάδας και καλής μελέτης των δεδομένων κάθε αγώνα.
Ο ΠΑΟΚ έκανε μία πολύ καλή εμφάνιση, είχε την εικόνα μίας συμπαγούς ομάδας που δεν έδωσε δικαίωμα στον αντίπαλο να τον απειλήσει ουσιαστικά. Για την ακρίβεια, το έκανε μόνο από τα ατομικά λάθη του Ζίβκο Ζίβκοβιτς, την πάσα στα πόδια του Μούργου που γλίστρησε και την ακατανόητη έξοδο λίγη ώρα αργότερα που ευτυχώς εν κατέληξε σε γκολ, καθώς ο Μιχαηλίδης είχε φροντίσει να διώξει στο σουτ του Γούλερι καλύπτοντας την εστία.
Όταν στο δεύτερο μέρος… συμμαζεύτηκε και ο Σέρβος, τότε πραγματικά ο ΠΑΟΚ είχε το κεφάλι του ήσυχο στα μετόπισθεν. Φυσικά, σε όλη την καλή εικόνα του ΠΑΟΚ, ας συμπληρώσουμε και την διάθεση που είχαν οι παίκτες του Λουτσέσκου να παίξουν, να βγάλουν ενέργεια και να κυριαρχήσουν στο γήπεδο. Ακόμη και ο Ντέλιας που ήταν μέτριος στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο βρήκε τα πατήματά του και έδωσε στιγμές ποιότητας , κορυφαία την πιρουέτα που κατέληξε σε σουτ δίπλα από την εστία του Κατσίκα.
Είναι μεγάλο ατού για τον ΠΑΟΚ να έχει στόπερ σαν τον Μιχαηλίδη
Αν θέλουμε να σταθούμε σε επιμέρους κέρδη για τον ΠΑΟΚ από το ματς, μπορούμε να μιλήσουμε για την καλή εμφάνιση και το γκολ του Νάσμπεργκ στην επιστροφή του σε ματς του ΠΑΟΚ ή για το ωραίο τέρμα και την θετική εμφάνιση του Μάρκος Αντόνιο που σταθερά δείχνει να ανεβάζει στροφές. Επίσης, θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για την παρουσία του Σάστρε στο δεξί άκρο που για δεύτερο σερί ματς ήταν μέσα στο γκολ ή για την καλή συνεργασία, για μία ακόμη φορά, των Σβαμπ-Τσιγγάρα.
Όμως, ειδικά σε αυτό το ματς, δύο ήταν τα στοιχεία που πραγματικά αποτέλεσαν λόγο για χαμόγελα. Για την ακρίβεια, δύο πόδια. Το αριστερό του Αντρίγια και το δεξί του Μιχαηλίδη. Ο Σέρβος εκτελεστής του ΠΑΟΚ, επέστρεψε μετά από σχεδόν 50 μέρες στην βασική ενδεκάδα (τελευταίο ματς κόντρα στην Άιντραχτ στο Deutsche Bank Park στις 30 Νοεμβρίου) και θύμισε σε όλους ότι είναι ο καλύτερος σκόερ της ομάδας. Το πλασέ του με το αριστερό πόδι στηνφ άση του 0-4 είναι φάση για χάι λάιτ και απόδειξη πολύ υψηλής ποιότητας. Λϊγα δευτερόλεπτα νωρίτερα είχε φροντίσει να κάνει και μία φανταστική πάσα, φαλτσαριστή, με το ίδιο πόδι προς τον Σάστρε. Είναι πολύ θετικό για τον ΠΑΟΚ που ο Αντρίγια έδειξε ότι έχει αφήσει πίσω του τις ενοχλήσεις στο ισχίο και είναι έτοιμος να συνεχίσει την δουλειά του φέτος από το σημείο που την είχε αφήσει. Ήδη έφτασε τα 12 γκολ και είναι βέβαιο ότι έχει πολλά ακόμη μπροστά του. Δικαιώνει την επιλογή του Λουτσέσκου να του δώσει ρόλο ελεύθερου σκοπευτή, απαλάσσοντάς τον από αρκετή χαμαλοδουλειά.
Το αριστερό πόδι του Αντρίγια είναι άκρως ποιοτικό και ίσως στον ΠΑΟΚ να το συναγωνίζεται το αριστερό του Μιχαηλίδη. Έχουμε δει σε άλλα ματς πώς μπορεί και μοιράζει παιχνίδι και βγάζει 60άρες και 70άρες μπαλιές με αυτό ο Γιαννιτσιώτης στόπερ. Ωστόσο, χθες ξεχώρισε για το δεξί του πόδι. Απέδειξε ότι μπορεί να σταθεί αξιοπρεπέστατα και ως δεξιός στόπερ και μάλιστα να μην έχει κανένα πρόβλημα να κουβαλήσει την μπάλα και να πασάρει υπό πίεση. Πόσοι τέτοιοι παίκτες υπάρχουν στ’ αλήθεια στην Ελλάδα; Μάλλον κανένας, γι΄ αυτό και ο ΠΑΟΚ πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτή την ικανότητα του 23χρονου στόπερ. Ποιος ξέρει; Μπορεί να αποδειχθεί και κλειδί για τον Δικέφαλο στην συνέχεια της σεζόν.