Κουβεντιάζαμε προχθές με δύο φίλους ΠΑΟΚτσήδες. Και οι δύο το έλεγαν με τις ίδιες λέξεις: “Περισσότερο με ενδιαφέρει η Ευρώπη. Στην Ευρώπη καταξιώνεσαι και όταν παίζεις στην Ευρώπη μπορείς να προσελκύεις και μεγάλους ξένους παίκτες”
Τους πείραξε πολύ ο αποκλεισμός από τη Λέφσκι Σόφιας. Πρώτα γιατί ο ΠΑΟΚ πέταξε την ευκαιρία να περάσει και φέτος σε όμιλο του Κόνφερενς Λιγκ και να διεκδικήσει μια παρόμοια ή και καλύτερη από την περσινή διάκριση κι ύστερα γιατί εκτός Ευρώπης η ομάδα “μικραίνει”, με συνέπεια να μην είναι ελκυστική για κάποιους καλούς παίκτες που ίσως προσπαθήσει να αποκτήσει το επόμενο καλοκαίρι, ή και τώρα. Αλλο είναι να έρθει ο Σοτέλδο, για παράδειγμα, ξέροντας ότι θα παίξει μόνο σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο και άλλο να έχει μπροστά του την πρόκληση της συμμετοχής σε μια ευρωπαική διοργάνωση κι ας είναι και το Κόνφερενς Λιγκ, η λιγότερο λαμπερή από τις τρεις.
Σωστά όλα αυτά, αλλά ήδη είπαμε ένα “ίσως”. Και ήδη αναφερθήκαμε σε ένα απλό παράδειγμα και όχι σε ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Δηλαδή, καθόλου σίγουρο δεν είναι αν ο ΠΑΟΚ κινηθεί του χρόνου τέτοιο καιρό για να πάρει μεγάλους παίκτες, όπως δεν είναι σίγουρο καν αν θα επιχειρήσει τώρα να αποκτήσει τελικά τον Σοτέλδο, που κάθε άλλο παρά ασήμαντος είναι.
Το ότι χάθηκε φέτος τόσο νωρίς ο στόχος της Ευρώπης δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει η προοπτική της εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ μέσω του Πρωταθλήματος. Εστω και δεύτερος, ο ΠΑΟΚ θα χτυπάει την πόρτα των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ κι αυτό θα αποτελεί δέλεαρ για αξιόλογους ξένους παίκτες. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να μπορεί ο ΠΑΟΚ να τερματίσει έστω δεύτερος. Και για να μπορεί, πρέπει να ενισχυθεί άμεσα με τουλάχιστον τρεις σπουδαίους παίκτες. Αρα ο αποκλεισμός από τη Λέφσκι δεν αναιρεί την αναγκαιότητα της ποιοτικής ενίσχυσης. Ισα-ίσα, την επιβάλλει, διότι όλοι είδαμε ότι η ομάδα έχει γεμίσει με πολλούς πιτσιρικάδες, που χρειάζονται χρόνο και με αρκετούς παλιούς μεν, άχρηστους δε, που είναι απαραίτητο να βρεθούν τρόποι για να αδειάσουν οι θέσεις τους.
Το ερώτημα, σε κάθε περίπτωση, προκύπτει εύλογα: Εχει τη διάθεση ο Ιβάν να διευρύνει την επένδυση για να κάνει τον ΠΑΟΚ πιο ποιοτικό; Η θα επιμείνει στη λογική της “αυτάρκειας”;
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν έχει την απαίτηση να ξοδεύει αλόγιστα μια περιουσία κάθε χρόνο, ούτε και θέλει να έχει ο ΠΑΟΚ προβλήματα με το financial fair play. Ακόμη, λογικό είναι να ζητά πρώτα ο Ιβάν να ξεφορτωθεί ο ΠΑΟΚ τον Ζαμπά, τον Τέιλορ, τον Μουργκ, τον Λάμπρου, τον Νινούα, τον Κούρτις και τον Αουγκούστο (για διαφορετικούς λόγους τον καθένα) και ύστερα να διαθέσει επιπλέον χρήμα για να αποκτηθούν άλλοι παίκτες. Δεν γίνεται να φέρει ακόμη τρεις και να έχει τουλάχιστον πέντε να κάθονται και να αμείβονται όλη τη σεζόν.
Από την άλλη, είναι κατανοητό να έχει απογοητευτεί από τις τόσο πολλές αποτυχημένες επιλογές που έγιναν στις μεταγραφές όλα τα τελευταία χρόνια. Δεν επιλέγει αυτός τους παίκτες. Αυτός τους πληρώνει. Αλλοι τους επιλέγουν κι όταν αυτοί οι άλλοι αποτυγχάνουν λογικό είναι να απογοητεύεται αυτός που τους εμπιστεύτηκε και πέταξε τα χρήματά του στον υπόνομο.
Ναι, το φωνάζουμε κάθε μέρα: Χωρίς κι άλλη ενίσχυση, ο ΠΑΟΚ δεν φαίνεται ικανός να πρωταγωνιστήσει φέτος. Ποιος δεν θέλει κι άλλους παίκτες, που να είναι μάλιστα από το πρώτο ράφι; Ολοι θέλουμε. Αλλά σωστό είναι να καταλάβουμε δύο πράγματα. Το πρώτο: Πρέπει ο Ιβάν να εμπιστευτεί απόλυτα τον Λουτσέσκου και τον Μπότο, για να ικανοποιήσει τις εισηγήσεις τους. Αυτή τη χρονική στιγμή, απαγορεύονται τα λάθη. Το δεύτερο: Πρέπει πρώτα να απαλλαγεί το ρόστερ από την “αχρηστίλα” που μαζεύτηκε. Και το ταμείο, βέβαια...