Σε μάστιγα για τις προσωπικές μας ζωές φαίνεται πως έχει μετατραπεί το σύνδρομο Ρεμπέκα, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Όπως αναφέρουν, ο όρος προέρχεται από το γοτθικό μυθιστόρημα του 1938 με τίτλο «Rebecca» της Δάφνης Ντι Μωριέ, το οποίο έγινε μπεστ σέλερ μεταξύ των δύο κυκλοφοριών του 1938 και 1965, πωλώντας 2.829.313 αντίτυπα.
Μάλιστα, το μυθιστόρημα ενέπνευσε τον ψυχαναλυτή Ντάριαν Λίντερ να επινοήσει τον όρο με βάση τον χαρακτήρα, προκειμένου να αναφερθεί σε άτομα που τείνουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τον/την πρώην σύντροφο του/της συντρόφου τους και να πιστεύουν ότι οι πρώην ήταν καλύτεροί τους.
Αυτός ο τρόπος σκέψης θα μπορούσε να συμβάλει ακόμη και στην εμμονική νεύρωση, η οποία ουσιαστικά «περιγράφει μια κατάσταση όπου το μυαλό παραβιάζεται από ψυχαναγκαστικές λέξεις, εικόνες ή ιδέες.
Κατά τους ειδικούς, το σύνδρομο της Ρεβέκκας, γνωστό και ως αναδρομική ζήλια, προέρχεται συνήθως από την παιδική μας ηλικία.