Στο πένθος βυθίστηκε ο δημοσιογραφικός κόσμος και η οικογένεια του μπάσκετ, καθώς έφυγε σήμερα (16/10) από τη ζωή ο Πάρις Καλημερίδης σε ηλικία 70 ετών έπειτα από μάχη με την επάρατη νόσο.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) αποχαιρετά με οδύνη τον συνάδελφο Πάρι Καλημερίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το πρωί της Δευτέρας (16/10) μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 70 ετών. Ο Πάρις Καλημερίδης εισήχθη εκτάκτως στην εντατική το βράδυ της Κυριακής (15/10), αλλά αυτή τη φορά δεν βγήκε νικητής.
Ο Πάρις Καλημερίδης υπήρξε πρωτοπόρος του ρεπορτάζ μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη. Από το 1967 άρχισε να δημοσιογραφεί καλύπτοντας τα τοπικά πρωταθλήματα, ως νέος ρεπόρτερ. Ακολούθησε το ρεπορτάζ της ΧΑΝΘ στην Α΄ εθνική κατηγορία μπάσκετ, ενώ εν συνεχεία κάλυπτε το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ. Η κορυφαία επαγγελματική στιγμή του, όμως ήταν όταν ανέλαβε το ρεπορτάζ του Άρη, την εποχή που μεσουρανούσαν ο Νίκος Γκάλης και ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Υπήρξε επιστήθιος φίλος του Γκάλη, στο διάστημα που ο τελευταίος φορούσε τη φανέλα του Άρη και ακολουθούσε την ομάδα της Θεσσαλονίκης, όπου αγωνιζόταν και στα φάιναλ φορ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Εν συνεχεία ανέπτυξε αδελφικές σχέσεις με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και την οικογένειά του και ακολουθούσε και την εθνική ανδρών στο μπάσκετ. Μετά το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1987 όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης ήταν αρχηγός της εθνικής, ο Πάρις Καλιμερίδης ήταν στο πλευρό του «Δράκου» και το 2005, στο Βελιγράδι, όταν η εθνική κατέκτησε το δεύτερο χρυσό μετάλλιο σε Ευρωμπάσκετ στην Ιστορία της.
Ο Πάρις Καλημερίδης εργάστηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία - Θεσσαλονίκη», στην ΕΡΤ3, στο «TV 100», ενώ επιμελήθηκε πολλές εκδόσεις για τον Άρη και τον ΠΑΟΚ.
Ο Πάρις Καλημερίδης υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους του, λόγω της ευγένειάς του, του χιούμορ του και της στήριξης που πρόσφερε στους νέους δημοσιογράφους.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΣΑΤ εκφράζει ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια του Πάρι Καλημερίδη και τους οικείους του.
Αντίο Πάρι! Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ».