Η Εθνική ολοκλήρωσε την παρουσία της στο Παγκόσμιο με ήττα και 15η θέση.Προσωπικά, για μένα σε μια ακόμη παρουσία γνωρίσαμε αποτυχία. Θα κρατήσω τις σκέψεις και τα συναισθήματα για μένα.
Η Ελλάδα έμεινε μακριά από πιθανή οκτάδα ή και δωδεκάδα. Οι δικαιολογίες για τους απόντες δε με καλύπτουν, πολλές ομάδες είχαν απόντες και φυσικά οι απουσίες δεν είναι δικαιολογία για τους άλλους.
Η παρουσία Ιτούδη δεν έδωσε το κάτι παραπάνω. Η πραγματικότητα λέει λοιπόν πως η παρουσία μας και μόνο σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου, Ευρωπαϊκού, Προολυμπιακού και σε Ολυμπιακούς θα πρέπει να είναι οι στόχοι. Είμαστε μακριά από επιτυχίες 14 χρόνια, κάτι λέει αυτό. Δεν συγκαταλεγόμαστε πλέον στις δυνάμεις του αθλήματος, αυτή είναι η πάσα αλήθεια.
Καλώς ή κακώς το ταβάνι της Εθνικής μας σε αυτή τη διοργάνωση ήταν χαμηλό. Και θα το «τρυπούσε» εάν και εφόσον έφτανε στα νοκ άουτ παιχνίδια. Δεν το έκανε, δεν έγινε και τίποτα. Η ζωή συνεχίζεται και πάμε παρακάτω. Απλά πρέπει να δούμε την ωμή πραγματικότητα όσον αφορά την Εθνική μας ομάδα.
Δυστυχώς η μεγάλη ευκαιρία ήταν πέρυσι στο Eurobasket, όταν -θεωρητικά πάντα- είχαμε «κατεβάσει» το καλύτερο ρόστερ.
Το καλοκαίρι του 2024 είναι, θαρρώ, η τελευταία ευκαιρία για αυτήν την γενιά της Εθνικής ομάδας να κάνει κάτι καλό. Δηλαδή να διεκδικήσει τη μεγάλη πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.