Eβλεπα ρε παιδιά προχθές το ντοκιμαντέρ που έχει αυτές τις μέρες το Netflix για τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Πολλά μπορώ να σχολιάσω, αλλά μιάς και είμαστε σε mood εθνικών ομάδων, ας μείνω σε ένα πλάνο που μου καρφώθηκε στο μυαλό. Παίζουνε Αγγλία-Μολδαβία. Προκριματικά Μουντιάλ 1998, ο αγώνας αυτός που δείχνει πρέπει να είναι τον Σεπτεμβρη του 1997 (ήρθε 4-0). Ξαναλέω, αντίπαλος η...Μολδαβία. Στο Γουέμπλεϊ. Τι μου έχει καρφωθεί; Μπάινουν οι ομάδες στο γήπεδο και γίνεται ο κακός χαμός. Θεατές; 74.102, το γκούγκλαρα. Είδα το Γουέμπλεϊ “πίτα”, αλλά ήθελα να βρω το ακριβές. Με τη Μολδαβία λοιπόν, 74.000 λαού, όχι με τη...Βραζιλία ας πούμε.
Εμείς εδώ, θα μπορούσαμε ποτέ να δούμε κάτι ανάλογο; Τα χρόνια μετά το 2004, έγινε...μόδα η ομάδα. Γιά μια οκταετία, ως το 2012 περίπου, μαζεύαμε κόσμο. Αλλά ήταν μόδα. Και ακόμα και τότε, αν παίζαμε με αντίπαλο “μικρό” (πχ καμιά Λιθουανία ή Γεωργία) ούτε 20.000 δεν είχαμε. Στις καλές μέρες. Γιατί θυμάμαι και τις κακές, τρεις και ο κούκος (εδώ δεν βρίσκανε γήπεδο να παίξουν)...
Χθες δεν ξέρω τι έγινε στην Ιρλανδία, γράφω ώρες νωρίτερα. Αυτο που ξέρω όμως είναι ότι με την Ολλανδία τη Δευτέρα πρέπει η Αγιά Σοφιά να είναι “πίτα”. Ακομα κι αν έχουμε χάσει χθες. Πρέπει να είναι γεμάτη απλώς γιατί παίζει η Εθνική μας. Και η Εθνική πρέπει πάντα να παίζει με γεμάτα γήπεδα. Εδώ στην Ελλάδα αγαπάμε τις νίκες. Οχι τις ομάδες. Τις νίκες. Πόσο μάλλον με την Εθνική. Και αυτό είναι ένας (ακόμα) καημός μου όταν αναφέρομαι στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πάμε στα στοιχηματικά. Προφανως...ξεκουραζόμαστε. Τα ξέρετε. Δεν μπορώ να παίξω σοβαρό στοίχημα με Εθνικές (δεν αναφέρομαι σε τελικές φάσεις). Οι παίκτες έπαιζαν με τους συλλόγους τους ως και πριν 5 μέρες. Και θα ξαναπαίξουν με τους συλλόγους τους σε 10 μέρες. Τα πρωταθλήματα “τρέχουν”, το Champions League “τρέχει”, πείτε μου εσείς γιατί να “σκιστεί” (γιά να δώσω ένα παράδειγμα από τον όμιλο της Ελλάδας) ο Ιρλανδός την Δευτέρα στο Γιβραλτάρ. Ψάχνω να βρω λόγο που ο Φέργκιουσον πχ της Μπράιτον θα τα δώσει όλα με την Ιρλανδία πάνω στον...βράχο, ενώ καπάκι το άλλο Σάββατο έχει Μάντσεστερ Σίτυ-Μπράιτον και μετά έχει Μπράιτον-Αγιαξ!
Αυτά ως πρόλογος. Δεν ξέρω αν έπεισα κανέναν, εγώ μιλάω γιά τον εαυτό μου ως παίκτη. Γνωρίζοντας ότι και το no bet είναι σημείο. Αν ντε και καλά έπαιζα κάτι με το ζόρι, τη Δευτέρα με την Ολλανδία στην Νέα Φιλαδέλφεια θεωρώ ότι το 4.50 του άσου είναι ψηλό, δεν είναι καμιά φοβερή ομαδάρα πιά οι “οράνιε”, το g/g είναι επίσης ψηλό και με ρίσκο θα έπαιρνα το combo 1-X+g/g που με πάει στο 3,10 και μου καλύπτει και την ισοπαλία...
Κλείσαμε με την Εθνική και τις Εθνικές γενικά, για να κλείσει η στήλη, μικρή αναφορά στις αγγλιδούλες. Λίγα ματς κι εδώ, ελάχιστα. Δεν έχει Championship, δεν έχει Νάσιοναλ Λιγκ, στην 1η κατηγορία έχει οκτώ αναβολές και μονάχα τέσσερα παιχνίδια θα γίνουν (βάση κανονισμού, όποια ομάδα έχει άνω των τριών διεθνών σε όλες τις βαθμίδες-ακόμα και under 17- μπορεί να αναβάλλει το παιχνίδι της).
Αρχικά να πούμε ότι η (αμερικανοβαλμένη πλέον) Μπέρμιγχαμ απέλυσε στο...άκυρο τον Τζον Γιούστας και έφερε μέσα σε μια νύχτα τον Γουέιν Ρούνεϊ που τελείωσε το συμβόλαιό του με την DC United. Καθαρή απόλυση/πρόσληψη λόγω...λάμψης. Σημεία των καιρών. Και γιά κανονικά σημεία, στρέφομαι σε κόντρα όλων των φαβορί στην Λιγκ 1! Δύσκολο να σπάσουν και τα τέσσερα, αλλά οι προϋποθέσεις να παιξω (έστω με κάλυψη) και Σριούσμπερι και Μπέρτον και Λέιτον και Στιβενέιτζ, υπάρχουν. Βάλτε και την Μπάροου από την Λιγκ 2 και κλείσατε. Εχετε πέντε ψηλά αουτσάιντερ, παίξτε τα τρία ως μονά με κάποια κάλυψη και πάπαλα. Θα ξαναπαίξουμε το άλλο Σάββατο.
Οι προτάσεις
Σύστημα με ζητούμενα (yankee, 2-3-4):
ΚΑΡΛΑΙΛ – ΛΕΪΤΟΝ 2
ΚΕΜΠΡΙΤΖ – ΣΡΙΟΥΣΜΠΕΡΙ 2
ΜΠΛΑΚΠΟΥΛ – ΣΤΙΒΕΝΕΙΤΖ 2
ΕΛΛΑΔΑ – ΟΛΛΑΝΔΙΑ 1-Χ+G/G
ΓΡΑΦΕΙ Ο BILLARAS
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news