Αν από κάποια ημέρα πρέπει να ξεκινήσει να "γράφει" το ημερολόγιο ζωής του ελληνικού μπάσκετ θα ήταν εκείνο το βράδυ της 14ης Ιουνίου του 1987, όταν 11 αθλητές άλλαξαν μία για πάντα την ροή του ελληνικού αθλητισμού ανεβάζοντας την Ελλάδα στην κορυφή.
Ο Νίκος Σταυρόπουλος μίλησε στο Metropolis 95.5 και στην εκπομπή «Στη Σέντρα» για τις μαγικές στιγμές που έζησε...
Αναλυτικά όσα είπε:
«Είχαμε γυρισμένες τις πλάτες στις βολές. Μας σηκώνετε η τρίχα σε αυτές τις στιγμές. Ήταν ένα θαύμα. Αυτό που αισθανθήκαμε μέσα στο παρκέ ήταν κάτι που δεν μπορείς να το περιγράψεις. Δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει. Ήταν ένα θαύμα. Δεν έχω τη φανέλα, την είχα βγάλει και κάποιος φίλαθλος την έχει. Έχουν μείνει οι αναμνήσεις στο κεφάλι μου. Το τι ζήσαμε από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή. Στον τελικό όταν φύγαμε, ο κόσμος είχε κλαδιά ελιάς κομμένα και μας τα έραιναν. Ανέβαιναν πάνω στο λεωφορείο. Η διαδρομή κράτησε περίπου τρεις ώρες. Ανεβαίναμε στις μηχανές των αστυνομικών για να φύγουμε. Απίστευτες στιγμές. Πετύχαμε σήμερα ένα παιδί να παίζει μπάσκετ με μια μπάλα στο χέρι. Θυμάμαι στο ξενοδοχείο είχαμε βγει στη βεράντα και κρατούσαμε τον Φιλίππου από τα πόδια για να μην πέσει στο πλήθος που ήταν από κάτω».