Ήρεμη, ευδιάθετη, με αυτοπεποίθηση και σιγουριά που σε καθηλώνει. Ο στίβος είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ζωή της και προσπαθεί καθημερινά να βελτιώνεται για να φτάσει στην κορυφή.
Η Ραφαέλα Σπανουδάκη μίλησε στο Metrosport.gr για το ατομικό της ρεκόρ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, τους αγώνες στη Σερβία και την πρόκληση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.
Μας περιέγραψε την εμπειρία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο και τις μάχες απέναντι στη Φρέιζερ, που παρακαλούσε να τη βρει στο δίπλα διάδρομο, την καθημερινή της ρουτίνα και τα αντικείμενα που λειτουργούν ως γούρι.
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στην πρωτοβουλία του ΣΕΓΑΣ για την παρακίνηση των νέων στον αθλητισμό, στο κίνημα metoo και την απόφαση αποκλεισμού των Ρώσων και Λευκορώσων αθλητών και αθλητριών από τους αγώνες λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
«Να βρεθώ στις 12 καλύτερες του κόσμου»
Ισοφάρισες το ατομικό σου ρεκόρ στο ΣΕΦ. Το έχεις συνειδητοποιήσει;
«Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχα χάσει προπονήσεις και προσπαθούσα να κρατηθώ με βάρη, οπότε σκέφτηκα θα κατέβω για να κερδίσω και δεν έβαλα στόχο επίδοση. Όταν τερμάτισα και είδα το χρονόμετρο, φώναξα. Δεν είχα προσδοκίες. Έκανα 7.23, όπως και πέρυσι. Κάτι που είναι δύσκολο. Είμαι σε καλύτερη κατάσταση σε σύγκριση με πέρυσι αλλά είναι 60 μέτρα και θα πρέπει να βγουν όλα σωστά».
Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη;
«Είπα ναι ρε γαμώτο (γέλια). Ήμουν ευτυχισμένη και μετά σκέφτηκα ότι ανέβηκα θέσεις στην κατάταξη και θα μπορώ να κοντράρω μεγάλες αθλήτριες. Μου έδωσε κίνητρο αυτή η νίκη ώστε να προσπαθήσω να την κατεβάσω και άλλο την επίδοση. Εξάλλου, το άφησα σε δυο τρία βήματα στο τέλος πάλι. Το κάνω αυτό το λάθος».
Στις 7 Μαρτίου έχεις έναν ακόμη αγώνα στη Σερβία. Ο στόχος σου είναι και πάλι η νίκη ή θα κυνηγήσεις και την επίδοση;
«Τρέχω με αθλήτριες που θα αγωνιστούν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είναι κατηγορίας silver. Ένα δυνατό meeting. Θα ήθελα να βρεθώ στις τρεις πρώτες. Θα είναι μια καλή εικόνα για το τι θα ακολουθήσει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Θα ήθελα αν όχι να κατεβάσω την επίδοση στο 7.22 ή 7.21, τουλάχιστον να το ισοφαρίσω. Να είμαι εκεί κοντά».
Μετά τη Σερβία τι ακολουθεί;
«Φυσικά, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στις 18 του Μάρτη έχουμε τα προημιτελικά και φυσικά, ο στόχος είναι να περάσω στα ημιτελικά. Θα είναι επιτυχία για τα σπριντ. Μετά θα ήθελα να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να βρεθώ στις 12 καλύτερες του κόσμου. Είναι κάτι που το θέλω πολύ! Μακάρι να βρεθώ και στη μέρα μου και γιατί όχι να κάνω μια καλή επίδοση».
«Το 60άρι το έχω κάνει δικό μου, δεν το φοβάμαι»
Πώς ήρθε στη ζωή σου ο στίβος;
«Ο πατέρας μου με ώθησε στον αθλητισμό και στον στίβο. Έκανα μπαλέτο μικρή αλλά κάπου το σταμάτησα καθώς η μητέρα μου ήθελε να διαβάζω. Είχα φροντιστήρια, σχολείο, μαθήματα. Ήμουν σπίτι, σχολείο και έβγαινα μόνο λίγο με φίλες. Στην έκτη δημοτικού ξεκίνησα στίβο. Πήγαινα δύο φορές την εβδομάδα για προπόνηση».
Επαγγελματικά πότε αποφάσισες να το ακολουθήσεις;
«Στα 18. Έφυγα και ήρθα στην Αθήνα να σπουδάσω. Ξεκίνησα στην Ηλιούπολη με τον Σοφιανό, τον πρώτο μου προπονητή, και μπήκα κατευθείαν στην Εθνική. Έκτοτε, το λάτρεψα. Δεν μπορούσα να χάσω προπόνηση. Το αγάπησα. Στα 19 βρήκα τον Βογιατζάκη, ο οποίος είναι μέχρι και σήμερα προπονητής μου».
Δοκίμασες και άλλα αθλήματα;
«Τίποτα. Μόνο στίβο».
Προτιμάς τα 100 ή τα 60 μέτρα;
«Είναι ανάλογα τη διάθεση. Δεν ξέρω τι παθαίνω, πότε είμαι καλή στα 100 πότε στα 60 (γέλια). Θα επέλεγα τα 60, όμως. Το έχω αγαπήσει, το έχω κάνει δικό μου. Ξέρω πως να το τρέξω και δεν το φοβάμαι. Με έχει επιβραβεύσει σαν αγώνισμα το 60άρι».
Ποια τα μυστικά;
«Το 60άρι χρειάζεται δύναμη, τεχνική και αν είσαι εκρηκτικός στα πρώτα βήματα, τότε βγαίνει. Το 100άρι για μένα είναι εγκεφαλικό. Θα φύγεις από το βατήρα και από εκεί και μετά θα πρέπει να τα κάνεις όλα σωστά και να αντέξεις και στην πίεση των άλλων αθλητριών. Χρειάζεται και focus στην προπόνηση. Για μένα, είναι ένα από τα πιο δύσκολα αγωνίσματα».
«Ήθελα τη Φρέιζερ και μου ήρθε»
Πως ήταν η εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο;
«Μοναδική! Από την πρώτη στιγμή ήταν όλα υπέροχα. Δεν ήθελα να φύγω από το Εθνικό Στάδιο. Όταν μπήκαμε και στο Ολυμπιακό χωριό, τα μάτια μου έβγαζαν καρδούλες (γέλια) κάθε στιγμή. Έβλεπα πρωταθλητές και πρωταθλήτριες που είναι μεγάλα ονόματα στο χώρο και σκεφτόμουν είμαι και εγώ ανάμεσα του. Μου έδωσε περισσότερο κίνητρο αυτό. Περίμενα πως και πως να αγωνισθώ. Δεν είχα προσδοκίες. Το γεγονός ότι πέρασα στις 24 μου έδωσε επιπλέον κίνητρο και μπήκα πιο δυναμικά τον Σεπτέμβρη στις προπονήσεις».
Επεδίωξες να δεις κάποιον/α αθλητή/τρια;
«Ήθελα να δω τον Γιουσέιν Μπολτ αλλά δεν τα κατάφερα. Φυσικά, ήθελα να δω τη Φρέιζερ και όχι απλά να τη δω αλλά να τρέξω και στην ίδια κούρσα μαζί της. Τελικά, έτρεξα και στα 100 και στα 200. Με το μπαμ αυτή εξαφανίστηκε. Της έδωσε συγχαρητήρια, μιλήσαμε, ήταν καλή».
«Αν λείψει ένα γούρι, τρέχω να το αγοράσω»
Ο κορωνοϊός επηρέασε τις προπονήσεις σου και την ψυχολογία σου;
«Καθόλου. Βρέθηκα στη Ρόδο και μπορούσα και να προπονηθώ και να είμαι στο σπίτι μου. Ήμουν ήρεμη και έκανα προπονήσεις. Με ενόχλησε ότι ακυρώθηκαν οι αγώνες. Ένιωσα ότι δεν είχα κίνητρο. Γενικά, το μυαλό μου είναι δυνατό και δεν με επηρέασε. Κάνω υπομονή και περιμένω να περάσουν οι συνθήκες αυτές».
Πόσες ώρες κάνεις προπόνηση; Περιέγραψε μου μια ημέρα σου;
«Κάνω έξι φορές την εβδομάδα προπόνηση. Οι τρεις είναι διπλές. Στις διπλές μου κάνω έξι με επτά ώρες ενώ τις άλλες μέρες τρεις».
Υπάρχει ιδιαίτερο πρόγραμμα που ακολουθείς;
«Κάνω βάρη, αντιστάσεις, ασκήσεις ενδυνάμωσης, ταχύτητες. Είναι εξειδικευμένη η προπόνηση μου. Δηλαδή όταν κάνουμε 60άρια, κάνουμε 20άρια και 30άρια. Δεν κάνω παραπάνω μέτρα. Στον ανοιχτό στίβο κάνω 100 μέχρι και 250. Δεν κάνω παραπάνω μέτρα».
Έχεις κάποια γούρια;
«Βεβαίως! Έχω σκουλαρίκια, δαχτυλίδια, κολιέ και βραχιόλια. Αν έστω και ένα λείψει, πρέπει να πάω να το αγοράσω (γέλια)».
Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη ρουτίνα πριν από την εκκίνηση κάθε αγώνα;
«Ναι, ακολουθώ ένα πρωτόκολλο. Όταν δοθεί το «λάβετε θέσεις», κάνω το σταυρό μου, πατάω με το δεξί μου πόδι το βατήρα μπροστά, χτυπάω μια φορά μπροστά τον τετρακέφαλο μου και δύο φορές πίσω τον τρικέφαλο και κάθομαι κάτω για να μπω στο βατήρα. Δεν ξέρω πως μου ήρθε. Το είχα κάνει μια φορά και από τότε το κάνω συνέχεια. Με βοηθά να μείνω συγκεντρωμένη».
«Μου λέει οτι θα είμαι πάντα νικήτρια»
Αντιμετώπισες προβλήματα κατά τη διάρκεια της πορείας σου;
«Τα πρώτα χρόνια είχα πολλούς και δύσκολους τραυματισμούς. Είχα πάθει τρεις φορές κάταγμα κόπωσης, κάτω στα μετατάρσια. Χρειάστηκε να φοράω για τρεις μήνες μπότα. Μου κόστισε την πρόκριση μου στο Ρίο».
Σκέφτηκες να σταματήσεις;
«Δεν τα παρατάω ποτέ. Νιώθω δυνατή και παίρνω δύναμη από τα αρνητικά. Φυσικά, με στεναχωρούσε αλλά έθετα στόχο να γυρίσω στις προπονήσεις και να γίνει πιο δυνατή».
Η πιο πολύτιμη συμβουλή που σου έχει δώσει ο προπονητής σου;
«Μου λέει ότι θα είσαι για πάντα νικήτρια. Και τραυματισμένη να είσαι, θα βγεις νικήτρια. Είναι κάτι που με βοηθά πολύ».
«Δεν είναι πρότυπα οι influencers»
Τα ατομικά αθλήματα δεν έχουν την κατάλληλη χρηματοδότηση. Είσαι ικανοποιημένη με αυτή;
«Η δική μας Ομοσπονδία είναι η καλύτερη από τα άλλα αθλήματα. Μπορεί να καθυστερούν λίγο οι πληρωμές αλλά είμαι ικανοποιημένη. Δηλαδή, απλά σκέψου ότι σε άλλα αθλήματα η κατάσταση είναι τραγική και υπάρχουν αθλητές που βάζουν λεφτά από την τσέπη τους για να συμμετέχουν σε ένα πρωτάθλημα. Ευτυχώς, εμένα δεν μου έχει συμβεί αυτό. Σε προετοιμασίες και αγώνες βοηθά η Ομοσπονδία και υπάρχουν και οι χορηγοί».
Συμμετείχες στο κλιπάκι του ΣΕΓΑΣ το «Πρώτο βήμα». Ποιος ο στόχος του;
«Ήταν μια ωραία πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας γιατί τα παιδιά θα πρέπει να παρακολουθούν τους πρωταθλητές. Είμαστε υπεράνθρωποι και μπορούμε να γίνουμε πρότυπα. Είναι δύσκολο όλο αυτό που κάνουμε. Δεν είναι οι influencers πρότυπα. Μου άρεσε πάρα πολύ. Μπορούμε να παρακινήσουμε τη νέα γενιά να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Χτίζεται η προσωπικότητα».
Το τελευταίο διάστημα έχει ξεσπάσει το κίνημα metoo. Έχεις βρεθεί σε παρόμοια θέση ή έχεις ακούσει κάτι στο χώρο σου;
«Ευτυχώς, όχι! Είναι στενάχωρο όλο αυτό. Οι περισσότερες γυναίκες είναι αδύναμες και αδυνατούν να αντιμετωπίσουν μια τέτοια κατάσταση ή ακόμη και να μιλήσουν. Είναι αδιανόητο, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει. Είναι λυπηρό. Ευτυχώς, δεν έχει συμβεί ούτε σε εμένα ούτε σε κάποιο κοντινό μου πρόσωπο.
Φυσικά, η κίνηση της κ. Μπεκατώρου να βγει και να μιλήσει, λειτουργεί ως κίνητρο. Τόλμησε να το κάνει. Υπάρχουν γυναίκες ή κορίτσια που φοβούνται να μιλήσουν γιατί απειλούνται, φοβούνται για τη ζωή τους. Έδωσε κίνητρο για να μιλήσουν και άλλες που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση».
Θα ήθελα να μου σχολιάσεις την απόφαση των Ομοσπονδιών να θέσουν εκτός τους Ρώσους και τους Λευκορώσους αθλητές/τριες από τις διοργανώσεις λόγω του πολέμου.
«Περίμενα ότι θα γινόταν. Είναι άδικο γιατί οι πρωταθλητές για αυτό ζουν. Το να έχουν στόχο ένα πρωτάθλημα και να τους το στερείς είναι πλήγμα για την ψυχολογία τους, κυρίως, αλλά και οικονομικό. Ο πόλεμος εύχομαι να σταματήσει. Βλέπω βίντεο και με λυπεί πολύ. Σπίτια, περιουσίες καταστρέφονται και παιδιά και άνθρωποι χάνονται. Είναι στενάχωρο».
Tips για τη Ραφαέλα
Τον ελεύθερο σου χρόνο πως τον περνάς;
«Διαβάζοντας βιβλία, βλέποντας ταινίες, με φίλους. Παίζω κιθάρα ή ζωγραφίζω».
Πώς δεν έγινες μουσικός;
«Στην οικογένεια μου όλοι είναι μουσικοί. Τραγουδούσα μέχρι το Λύκειο σε ένα μπαράκι του θείου μου. Με τράβηξε ο στίβος, όμως. Κιθάρα ξέρω να παίζω καλά. Παίζω, κυρίως, ξένα τραγούδια».
Αγαπημένο φαγητό: Μακαρόνια. Πεθαίνω για καρμπονάρα.
Αγαπημένη ταινία: Match point
Ελληνική ή ξένη μουσική: «Ξένη»
Έχεις κάνει κάποια τρέλα στη ζωή σου;
«Δεν έχω βγει ποτέ εκτός ορίων. Δεν ξέρω αν φοβάμαι. Τι να σου πω. Σκέψου απλά ότι δεν έχω μεθύσει».