Σοβαρότης μηδέν ενώ… καράβια χάνονται!

Είχαμε πάντα… Εξ απαλών ονύχων, κατά πως λέμε, για να υπερβάλλουμε λιγουλάκι… Είχαμε πάντα λοιπόν, την απορία εάν κι εφ’ όσον μας κυβερνούν έξυπνοι και μας κάνουν πλάκα ή (και τούτο ήταν που μας ενοχλούσε υπερβολικά) ηλίθιοι που μιλούν σοβαρά! Αυτή η απορία μας αναδύθηκε στην επιφάνειας των σκέψεων μας με την είδηση (;) πως υφυπουργείο Αθλητισμού και διοργανώτρια Πρωταθλήματος συζητούν για την επιστροφή με το νέο Πρωτάθλημα φιλάθλων στα γήπεδα…

Να αναφέρουμε βέβαια, για πολλοστή φορά πως αγώνας δίχως κόσμο δεν είναι αγώνας. Είναι οτιδήποτε άλλο αλλά… Αγώνας δεν είναι! Μας πιάνει… ψυχοπλάκωμα παρακολουθώντας τέτοιον αγώνα. Εσάς; Τέλος πάντων.

Το λέμε και το ξαναλέμε τούτο απλά και μόνον για να παρεξηγηθεί η διαφωνία μας με όσους αντί να θωρακίζουν το παρόν, κτίζουν το μέλλον. Και σε αυτούς ανήκουν – κατά την πάντα ταπεινή άποψη μας – είναι το υφυπουργείο Αθλητισμού και η Σουπερλίγκα. Καλώς πράττουν πάντως, που βλέπουν μισογεμάτο κι ουχί μισοάδειο το ποτήρι της ελπίδας όλων, μας όλων ανεξαιρέτως για την επιστροφή των φιλάθλων στα γήπεδα. Για την επιστροφή της ψυχής στο ποδόσφαιρο.

Ναι, αλλά… Όταν όλα αυτά συζητούνται την ώρα που ο τόπος μας νιώθει πάλι την μπότα της πανδημίας στον σβέρκο του αυτές οι συζητήσεις είναι εκτός χρόνου. Είναι… Σοβαρότης μηδέν καθώς είναι κι… Ορατότης μηδέν! Έτρεχε ο Νίκος Χαρδαλιάς, για να ανακοινώσει σκληρά μέτρα αναχαίτισης του επελαύνοντα ανεξέλεγκτα κορωνοϊού στην Ελλάδα. Κι άραζαν υφυπουργείο Αθλητισμού και διοργανώτρια Πρωταθλήματος για συζητήσεις περί ξεκινήματος της διοργάνωσης με φιλάθλους στα γήπεδα.
Το γεγονός μάλιστα, προβαλλόταν ως εξαιρετικά σημαντικά – από αμφότερες τις πλευρές – ενόψει Σεπτεμβρίου (προγραμματισμένη σέντρα του νέου Πρωταθλήματος τότε, γαρ) και συνοδευόταν από πανηγυρικές αναφορές. Τούτο όταν ο κορωνοϊός δεν ήταν απλά, προ των πυλών μας αλλά είχε ήδη μπει στη πόλη ως εχθρός…

Θεωρούμε λοιπόν – και να μας συμπαθούν, όσοι διαφωνούν – πως θα ήταν σοβαρή κάθε συνάντηση αυτών δύο πλευρών, για να θωρακισθεί το παρόν. Το παρόν απειλείται από τη μάστιγα του αιώνα. Είδατε τι έγινε με ύποπτο κρούσμα στον ΠΑΟΚ και στην Εθνική πόλο. Μακάρι να είναι μην είναι αυτό το οποίο φανταζόμαστε. Κι όλα να πάνε κατ’ ευχήν. Είναι πάντως, δείγματα της επικρατούσας κατάστασης. Και της ύψιστης υποχρέωσης όλων των φορέων σε όλες τις πλευρές να έχουν σε πρώτη προτεραιότητα το παρόν και σε δεύτερη το μέλλον.

Έτσι ή αλλιώς ελέγχεται για πολλοστή φορά η… ελεγχόμενη σοβαρότητα και του υφυπουργείου Αθλητισμού και της Σουπερλίγκα. Την ώρα που καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.

Και θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον τούτη ακριβώς την ώρα που ο τόπος μας ταράζεται συθέμελα με τον κορωνοϊό… Τι θα έλεγε ο Νίκος Χαρδαλιάς για την (εκτός χρόνου κυριολεκτικά…) συζήτηση του υφυπουργείου Αθλητισμού με τη Σουπερλίγκα στον Λευθέρη Αυγενάκη. Δεν θα απένειμε εύσημα – φανταζόμαστε – και θα έλεγε… Αράξτε εσείς κι αφήστε μας να τρέχουμε. Δεν το φανταζόμαστε. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;

Θα ήταν σημαντικότατη μία τέτοια συνάντηση και σοβαρότατη μία τέτοια συζήτηση εάν κι εφ΄ όσον δε νιώθαμε πάλι, την μπότα του κορωνοϊού στο σβέρκο μας. Καθώς τη νιώθουμε; Μήτε σημαντική συνάντηση είναι, μήτε σοβαρή συζήτηση. Και που είστε; Δεν είναι στραβός ο γιαλός,. Εσείς στραβά αρμενίζετε!

Θωρακίστε το παρόν όλοι σας στις δύο πλευρές και μετά κτίστε το μέλλον! Εκτός πια κι εάν κι εφ’ όσον σας… Παρεξηγήσαμε! Κι έτσι σας αδικήσαμε! Ήμαρτον…