Από πέρυσι ο Άρης αναζητούμε μία μεγάλη νίκη στην Αθήνα μετά από πολλά χρόνια. Και του παρουσιάστηκαν ευκαιρίες να την πάρει, αλλά πάντοτε του έλειπε αυτό το… κάτι παραπάνω.
Στο χθεσινό ντέρμπι με τον… προβληματικό Παναθηναϊκό, ο Άρης δεν άφησε την ευκαιρία του να πάει χαμένη και έφυγε θριαμβευτής από το Ολυμπιακό Στάδιο μετά από 13 χρόνια. Ένα «διπλό» που ήρθε στο κατάλληλο χρονικό σημείο για τους Κιτρινόμαυρους. Στο δεύτερο παιχνίδι του Άκη Μάντζιου, το ντεμπούτο του οποίου δεν συνδυάστηκε μ νίκη, και πριν από τη διακοπή του Πρωταθλήματος. Διάστημα στο οποίο ο νέος προπονητής θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει με την ομάδα του και στην ενσωμάτωση των τελευταίων μεταγραφικών αποκτημάτων απολαμβάνοντας δύο βασικά συστατικά. Την ηρεμία και την ανεβασμένη ψυχολογία στο κλαμπ, με τον ίδιο να κάνει εντυπωσιακό ξεκίνημα στην καινούρια του αποστολή.
Τι ήταν όμως αυτό το διαφορετικό που είχε ο Άρης σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια του; Το βασικότερο η σοβαρότητα και δευτερευόντως η εξυπνάδα με την οποία διαχειρίστηκε όλο το 90άλεπτο. Μπήκε πολύ διαβασμένος και τακτικά πειθαρχημένος για να διεκδικήσει αυτό που πήρε κι αυτό που άξιζε από το παιχνίδι με βάση τη συνολική εικόνα. Έκανε με έξυπνο τρόπο το παιχνίδι του. Δίχως πρόβλημα ν’ αφήσει την μπάλα στα πόδια του Παναθηναϊκού, ποντάροντας εν πολλοίς στην δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι Πράσινοι στην ορθολογική ανάπτυξη και στο build up παιχνίδι τους. Ο Άρης έβγαλε το πρώτο ημίχρονο δίχως να αισθανθεί απειλή από τον ανίκανο και προβληματικό Παναθηναϊκό. Αξιοποίησε τις ευκαιρίες που δημιούργησε, σκόραρε με τον δραστήριο Μαντσίνι, και αύξησε τον βαθμό πίεσης στον αντίπαλο. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε κλειδώσει τη νίκη πολύ νωρίτερα, ούτως ώστε να μετριάσει και το επίπεδο της (αναμενόμενης) πίεσης που δέχτηκε στα τελευταία λεπτά. Από τη στιγμή που δεν βρήκε το γκολ όμως, διαχειρίστηκε πολύ έξυπνα το υπόλοιπο του παιχνιδιού. Δεν ρίσκαρε. Έκλεισε καλά τον αντίπαλο με σωστή μεσοαμυντική λειτουργία, σωστές και ορθολογικές αλλαγές από τον προπονητή και από τα πιο βασικά που είχε, σε σχέση με άλλα παιχνίδια, είναι ότι δεν εμφάνισε σημάδια ποδοσφαιρικής αφέλειας. Η διακοπή του Πρωταθλήματος βρίσκει τον Άρη μόνο του στην κορυφή και για το επίπεδο του ποδοσφαίρου που έχει αποδώσει μέχρι στιγμής, τα συνεχόμενα «πήγαινε-έλα», ο απολογισμός του είναι κάτι παραπάνω από υπέροχος. Στο χέρι του είναι να το αξιοποιήσει.