Ο ιστορικός Γηραιός μπροστά σε νέα αδιέξοδα, με την «βόμβα Μάρα» να πανικοβάλει και να προκαλεί νέο σοβαρό πρόβλημα στα ήδη υπάρχοντα, που προκλήθηκαν από την διάλυση του «τρισδιάστατου» συνασπισμού, ο οποίος είχε αναλάβει την αναγέννηση της ομάδας και την έναρξη μιας νέας εποχής για τους κυανόλευκους.
Δεν πρόλαβε να σκουπίσει τα δάκρυα από τα μάτια του λόγω της μεγάλης συγκίνησης που ένιωσε «επιστρέφοντας στο σπίτι του» ο Αλέξης Κούγιας. Με το ίδιο μαντήλι το αποχαιρέτησε, μαζί με τους όποιους φίλους της πολύπαθης ομάδας τον πίστεψαν, σε όσα με τόση αποφασιστικότητα και σοβαρότητα τους υποσχέθηκε. Ούτε λίγο, ούτε πολύ τους διαβεβαίωσε ότι μαζί με τον Ευγενίου και τον Τομ Παπαδόπουλο (μία όντως ισχυρή και πολλά υποσχόμενη τριπλέτα), ανέλαβαν να βγάλουν άμεσα το κάρο από την λάσπη και να βάλουν τέλος στον εφιαλτικό κύκλο της αβεβαιότητας, που έχει αποσταθεροποιήσει σε μεγάλο βάθος χρόνου τον Γηραιό.
Όσοι γνωρίζουν καλά τον χαρακτήρα του γνωστού ποινικολόγου, προφανώς δεν αιφνιδιάστηκαν από όσα ακολούθησαν μετά την πανηγυρική εξαγγελία – παρόντος και του Δημάρχου Θεσσαλονίκης – της… ιστορικής συμφωνίας. Εκείνοι όμως που έπαθαν αποπληξία, είναι αυτοί που ένιωσαν απόλυτη αισιοδοξία και σιγουριά ότι το μαρτύριο τέλειωσε, από τη στιγμή που αυτό το υπέγραψε ένας δυναμικός και έμπειρος παράγοντας όπως είναι ο Αλέξης. Πραγματικά ένιωσαν μια παγοκολόνα στην ραχοκοκαλιά τους, πληροφορούμενοι ότι η φιέστα της ελπίδας και της σωτηρίας, κατέληξε σε χρόνο μηδέν σε ένα τραγικό ναυάγιο. Μέσα σε λίγες ημέρες και με πρώτη «γυριστή»… στο οικονομικό, κάποιοι την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.
Για να ολοκληρώσουν την κυβίστηση ή την κωλοτούμπα αν θέλετε, την ίδια στιγμή που το Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ, απέρριψε το αίτημα του Ηρακλή για αναψηλάφηση της υπόθεσης του Μπόγκνταν Μάρα. Κάτι που υποχρέωνε τους κυανόλευκους να καταβάλουν στον ποδοσφαιριστή ένα ποσό που ξεπερνούσε τις 100 χιλιάδες ευρώ.
Ο Αλέξης Κούγιας αποσύροντας οριστικά το ενδιαφέρον του, σε σχετικές δηλώσεις τόνισε τα εξής: «Η ΠΟ Τρίγλια διαλύεται και ο ποδοσφαιρικός Ηρακλής εξαφανίζεται από τον ποδοσφαιρικό χάρτη της Ελλάδας, αφού ουδείς έντιμος επενδυτής θα δεχθεί να αγοράσει τις μετοχές ΠΑΕ Σούπερ Λιγκ 2, έστω και του μεγέθους του Ηρακλή, προσθέτοντας ότι ως νομικός γνωρίζει πως η συγκεκριμένη απόφαση μπορεί να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και να προκύψουν και άλλες προσφυγές παλιών παικτών. Κι αυτό γιατί η εν λόγω απόφαση κατά τη νομική μου κρίση αποτελεί δεδικασμένο για όλες τις ΠΑΕ οι οποίες διαλύθηκαν λόγω οικονομικών προβλημάτων. Θα πρέπει να ανησυχήσουν από σήμερα οι ΠΑΕ της ΑΕΚ, του Άρη, του Πανιωνίου, της Παναχαϊκής, του ΟΦΗ, αλλά και άλλες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου».
Οι ανωτέρω δηλώσεις Κούγια συνοδεύονται βέβαια και από ένα ευρέως διακινούμενο σενάριο, ότι με συμπαίκτη του τον Τομ Παπαδόπουλο πορεύεται προς την Δόξα Δράμας. Δυστυχώς η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί, σίγουρα προσθέτει νέα βάσανα στους εναπομείναντες παράγοντες της μεγάλης κυανόλευκης οικογένειας. Το αδιέξοδο είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού, αν δεν προκύψει κάποια πραγματικά σοβαρή λύση, που δεν θα έχει καμία σχέση με την παράσταση που δόθηκε στο Δημαρχείο της συμπρωτεύουσας.
ΥΓ: Στο χθεσινό μας σχόλιο υπήρξαν δύο «παρεμβάσεις» που άλλαξαν κάπως την ομαλή ροή του κειμένου και κατάτι και το νόημα σε συγκεκριμένες τοποθετήσεις. Αναφερόμενοι στο ότι τον ΠΑΟΚ τον εκπροσωπούν και τον στηρίζουν φίλαθλοι από όλα τα κόμματα, είδαμε να παραλείπεται το εκπροσωπούν με συνέπεια να παραμείνει μόνο του, το ότι τον στηρίζουν όλα τα κόμματα. Φυσικά ανατριχιάσαμε μόλις το διαβάσαμε. Κι αυτό γιατί εμείς επί δεκαετίες ολόκληρες υποστηρίζουμε πως όλες οι Κυβερνήσεις μηδεμιάς εξαιρουμένης, μία και μόνον ομάδα έχουν αγκαλιά. Την ομάδα της εύνοιας και των σκανδάλων. Τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη και του Μαρινάκη. Και με την ευκαιρία να ξανατονίσουμε με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές, ότι όποια Κυβέρνηση και αν βγει, θα έχει την ίδια συμπεριφορά. Αυτό είναι νόμος!
Η δεύτερη παρέμβαση έγινε στην φράση που ανέφερε πως ο Ανδρέας Παπανδρέου μιλούσε κάποτε από το μπαλκόνι του αντιπροέδρου του ΠΑΟΚ, Δημήτρη Δημάδη. Το κάποτε έγινε τότε, με συνέπεια το γεγονός να συνδεθεί με τον προηγούμενο χρόνο που αφορούσε το «χτίσιμο» της Τούμπας και όχι με τον πραγματικό.