Σε μια πολύ δύσκολη... εξίσωση έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια η καλοκαιρινή προετοιμασία για τις ελληνικές ομάδες. Μέχρι και πριν από 12-13 χρόνια, τα πράγματα ήταν απλά: αποφάσιζαν ότι το βασικό στάδιο της προετοιμασίας τους θα διεξαχθεί σε μια χώρα της κεντρικής Ευρώπης, σε κάποια περιοχή που διέθετε τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και βρισκόταν σε ένα ικανοποιητικό υψόμετρο (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο διότι υπάρχουν κι ένα σωρό παραδείγματα περιοχών απολύτως πεδινών) και... καθάριζαν.
Εξασφάλιζαν ότι οι θερμοκρασίες θα είναι από 10, το λιγότερο, έως και 20, πολλές φορές, βαθμούς χαμηλότερες από την Ελλάδα το μήνα Ιούλιο, ότι θα υπάρχουν και συχνές βροχές που καθόλου δεν ενοχλούν την προετοιμασία μιας ομάδας, και έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους, μένοντας μακριά από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που προκαλούν θερμοκρασίες κοντά στους 34-35 βαθμούς που έχουμε στην Ελλάδα αυτή την περίοδο και αντενδείκνυνται, φυσικά, για προπονήσεις και αγώνες.
Σε όλα αυτά, όμως, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αξιοσημείωτη μεταβολή. Οι θερμοκρασιακές αλλαγές που υπάρχουν παγκοσμίως, έχουν επηρεάσει και την καλοκαιρινή προετοιμασία των ομάδων. Μου έλεγαν προχθές ο Κώστας Πετρωτός και ο Γιώργος Ζαϊρης που καλύπτουν την προετοιμασία του ΠΑΟΚ στην Ολλανδία, ότι κάνει πάρα πολλή ζέστη και εκεί. Δεν ήταν η πρώτη φορά που άκουγα κάτι τέτοιο. Μου έχει τύχει και προσωπικά, σε παλαιότερες προετοιμασίες του ΠΑΟΚ, στις οποίες βρέθηκα για τις ανάγκες τηλεοπτικού σταθμού στον οποίον εργαζόμουν.
Τη μία στην Ολλανδία, πάλι, και την άλλη στη Γερμανία, στο Μπαντ Μπρουκενάου, αν θυμάμαι, καλά, επί προεδρίας Ζαγοράκη. Μιλάμε για ζέστη, και στη μία και στην άλλη περίπτωση, να... λιώνουν οι παίκτες. Και να μην μπορούν ούτε στο ξενοδοχείο να δροσιστούν διότι δεν διέθετε... αιρ κοντίσιον, αφού το σύνηθες σε αυτές της περιοχές της Κεντρικής Ευρώπης είναι να έχει... δροσιά και τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Οπότε, τα ξενοδοχεία δεν διαθέτουν κλιματισμό.
Βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα. Σαν το προχθεσινό φιλικό που έπαιξε ο Άρης στην Θεσσαλονίκη με την ΤΣΣΚΑ. 9 Ιουλίου, με ώρα έναρξης 6.30 το απόγευμα. Αυτό είναι μια... τρέλα. Έβλεπα, τηλεοπτικά, το παιχνίδι και αναρωτιόμουν αν υπάρχει κάτι που μπορεί να προκύψει ως όφελος για τις ομάδες από ένα φιλικό παιχνίδι υπό αυτές τις συνθήκες, με αυτή την καταπόνηση στην οποία υποβάλλονται οι ποδοσφαιριστές και με γνωστό εκ των προτέρων ότι είναι αδύνατο να διαθέτουν ενέργεια μέσα σε αυτή τη λάβα...