Ο δικηγόρος Παύλος Σαράκης φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο» του Metropolis 95.5 και μοιράστηκε τη δική του οπτική για της δίκης Λιγνάδη κάνοντας λόγο για την σύγκρουση δύο ρευμάτων ομοφυλοφίλων, την ασυλία όσων κινούνται στον χώρο αυτό, ενώ έκανε λόγο για σύνδεση της πολιτικής εξουσίας με την δικαιοσύνη.
Αρχικά ξεκαθάρισε πως πρόκειται για μια πολύ δύσκολη υπόθεση: «Αρχικά να ξεκαθαρίσω πως σέβομαι το τεκμήριο της αθωότητας. Ήταν μια αμφιλεγόμενη απόφαση σε μια αμφιλεγόμενη υπόθεση. Όλες οι υποθέσεις που έχουν πυρήνα το κίνημα me too είναι αμφιλεγόμενες. Υπάρχει μια καταδίκη για ένα θέμα που προκαλεί ιδιαίτερη ευαισθησία στην κοινή γνώμη».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην προσωπική του ερμηνεία για την υπόθεση και την έως τώρα πορεία της: « Η ερμηνεία μου είναι ότι υπάρχει μία σύγκρουση μεταξύ δύο ρευμάτων της ομοφυλοφυλίας. Το ένα ρεύμα είναι του Me too, που υποστηρίζει πως πως όλα αυτά τα γεγονότα πρέπει να αναδεικνύονται. Από την άλλη υπάρχει το «υπόγειο» ρεύμα το οποίο λέει ότι δεν πρέπει να αναδεικνύονται τέτοιες υποθέσεις, διότι θεωρούν πως ο δικός τους κόσμος είναι «αγγελικά πλασμένος» και καλύτερος από αυτόν των ετεροφυλοφίλων. Υπάρχει λοιπόν μια εσωτερική σύγκρουση».
Το συμπέρασμά του για τον καθοριστικο ρόλο του «υπόγειου ρεύματος»: « Το υπόγειο ρεύμα τάχθηκε υπέρ του Λιγνάδη. Πρόκειτα για ένα ρεύμα το οποίο είναι ισχυρό. Μην ξεχνάμε ότι ο Λιγνάδης είναι κρατικός αξιοματούχος. Αν θέλετε την γνώμη μου, τα γεγονότα αυτά δίνουν ένα κλίμα για το τι συμβαίνει στον τόπο μας».
Μοιραία, η τοποθέτησή του πήγε στη διαφορά της στάσης της δικαιοσύνης μεταξύ επωνύμων κρατικών αξιοματούχων και κοινών θνητών: «Εννοείται πως υπάρχει διαφορά. Μην ξεχνάμε τον προπονητή ιστιοπλοίας, που με μικρότερη ποινή, μπήκε φυλακή και ο εισαγγελέας άσκησε έφεση κατά της αθώωσής του. Η δικαιοσύνη μπορεί να είναι τυφλή, αλλά έχει και αυτιά και ακούει. Ακούει τους ήχους των ρευμάτων της εξουσίας. Σας είπα και προηγουμένως πως υπήρχε ένα ρεύμα που τάχθηκε υπέρ του Λιγνάδη για τους λόγους που προείπα, αλλά και επειδή αυτή είναι η ηθική που βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής εξουσίας. Σας θυμίζω και την υπόθεση του Νίκου Γεωργιάδη που κατηγορήθηκε στο εξωτερικό για παιδοφιλία, στην Ελλάδα όμως απαλάχθηκε».
Ακόμα, άσκησε την κριτική του και στα ΜΜΕ αλλα και την «ασυλία» προς τους ομοφυλόφιλους: «Η υπόθεση της Μαρκέλλας με μία ομοφυλόφιλη που την απήγαγε, την νάρκωσε και την κακοποίησε σεξουαλικά, δεν προβλήθηκε όπως έπρεπε από τα Μέσα. Έχουμε δηλαδή μια ασυλία προς τα πρόσωπα που κινούνται στον χώρο της ομοφυλοφιλίας».
Τέλος, παρέθεσε τις σκέψεις του για το που οφείλεται η διαφορά στάσης της δικαιοσύνης μεταξύ επωνύμων και κοινών θνητων και πως αυτό μπορεί να αλλάξει: «Η εξουσία εξαντλεί την αυστηρότητά της στους κοινούς θνητούς, στέλνοντας μηνύματα. Αντίθετα, είναι υπερβολικά ευαίσθητη σε θέματα που αφορούν επωνύμους και κρατικούς αξιοματούχους και αυτό οφείλεται στην χειραγώγησή της. Είναι θεωρητικά ανεξάρτητη, όμως πρακτικά δεν είναι, αφού διορίζεται η ηγεσία της με πολιτική απόφαση από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Δεν διορίζεται με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά με πολιτικά. Όταν θα προχωρήσουμε στην πλήρη ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, θα έχουμε λιγότερα τέτοια φαινόμενα επηρεασμού».
Σαράκης για δίκη Λιγνάδη: «Σύγκρουση μεταξύ me too και ενός υπογείου ρεύματος ομοφυλοφίλων»
Metrosport Team14 Ιουλίου 2022