Ο Λούκας Ρουπ παραχώρησε συνέντευξη στη γερμανική "sportbild.de" και μίλησε για την εμπειρία του στον Άρη, για το ελληνικό πρωτάθλημα για την καυτή ατμόσφαιρα και για τη σχέση του με τον Νέιγκελσμαν.
Μάλιστα, ο Γερμανός μέσος βρίσκεται κοντά στην ανανέωση της συνεργασίας του με τους "κιτρινόμαυρους", ενώ η θετική διάθεση και των δύο πλευρών φάνηκε στην πρώτη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε – στη Θεσσαλονίκη – μεταξύ του Ρόμπερτ Παλίκουτσα με τον ατζέντη του Λούκας Ρουπ στο περιθώριο του εντός έδρας αγώνα με την ΑΕΚ.
Για τα ρίψη αντικειμένων και την ατμόσφαιρα στα ελληνικά γήπεδα: «Η ατμόσφαιρα είναι έντονη και το ελληνικό Πρωτάθλημα σίγουρα είναι από τα κορυφαία της Ευρώπης. Στην αρχή δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που ζούσα. Όταν ήμουν καινούργιος στον Άρη ήθελα να δω αν θα υπάρχει sold out στα παιχνίδια. Η απάντηση ήταν ότι αυτό δεν συμβαίνει συχνά στους αγώνες.
Μου έκανε εντύπωση ότι, παρότι οι φίλαθλοι αγόραζαν εισιτήριο και ουσιαστικά τη θέση τους για να κάτσουν και να παρακολουθήσουν το παιχνίδι, προτιμούσαν να σταθούν όρθιοι και να δουν το παιχνίδι από τις σκάλες. Τα πυροτεχνήματα από την κερκίδα των οπαδών ήταν φανταστικά», είπε χαρακτηριστικά ο Ρουπ.
Και πρόσθεσε: ««Στα ελληνικά γήπεδα μπορεί να πεταχτεί ένα μπουκάλι από την κερκίδα στον αγωνιστικό χώρο οπότε ως ποδοσφαιριστής πρέπει να έχεις το νου σου. Στα πρώτα πέντε λεπτά μπορεί να πεταχτεί στον αγωνιστικό χώρο ένας πυρσός ενώ είναι εκκωφαντικός ο θόρυβος που προκαλείται από τις φωνές των οπαδών.
Επειδή υπάρχει φόβος επεισοδίων και η Αστυνομία έχει δυσκολία στη διαχείριση της κατάστασης περιμετρικά των γηπέδων, απαγορεύονται οι μετακινήσεις των οπαδών. Αυτό είναι ντροπή για τους ειρηνικούς οπαδούς. Για μένα, δεν είναι καθόλου πρόβλημα αν με αποδοκιμάζει όλο το γήπεδο. Ίσα-ίσα μου δίνει κίνητρο».
Για τη σχέση του με τον Νέιγκελσμαν: «Ήμουν από τους αγαπημένους παίκτες του Τζούλιαν. Η σχέση μας είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα αλλά σίγουρα με βοήθησε στην εξέλιξή μου. Για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα λίγη περισσότερη υποστήριξη όταν ήρθε ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός μου το 2018. Εκεί ένιωσα σαν ξεχασμένος. Δεν θα μπορούσα να περιμένω από τον προπονητή να μου τηλεφωνεί κάθε μέρα στο διάστημα της απουσίας μου λόγω τραυματισμού αλλά θα ήθελa περισσότερη εκτίμηση. Δεν αναπτύχθηκε αυτό το συναίσθημα μέσα μου παρότι ο Τζούλιαν ήταν ο λόγος που πήγα στη Χόφενχαϊμ».