Ο Άρης άφησε πίσω του την εποχή «Άκης Μάντζιος», περνώντας πλέον στο κεφάλαιο «Χερμάν Μπούργος», με το alter ego του Τσόλο Σιμεόνε να αποτελεί την επιλογή των «κιτρινόμαυρων» για τα επόμενα 2.5 έτη.
Ο Αργεντίνος τεχνικός έχει μεγάλο όνομα στη χώρα του καθώς εκτός από την παρουσία του στην Ατλέτικο Μαδρίτης στο πλευρό του Τσόλο, είχε σημαντική καριέρα και ως τερματοφύλακας, καθώς μέσα σε πέντε έτη στη Ρίβερ Πλέιτ κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Απερτούρα και ένα Κλαουζούρα, ένα Κόπα Λιμπερταδόρες (1996) και ένα Σούπερ Καπ Σουνταμερικάνα (1997).
Το Metrosport.gr επικοινώνησε με τον πρώην τεχνικό του Παναθηναϊκού και νυν του Θεσπρωτού, Χουάν Ραμόν Ρότσα, ο οποίος μίλησε τόσο για τον συμπατριώτη του προπονητή του Άρη, την παρουσία του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, αλλά και για την πορεία της δικής του ομάδας.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στο Metrosport.gr:
Για τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ που βρισκόταν παλαιότερα στον Άρη και τη σημαντική του συνεισφορά στον Σύλλογο: «Μεγάλη προσωπικότητα σαν προπονητής, κύριος. Ήμουν παρών στον τελικό με τον Παναθηναϊκό και είχε τον Λέτο που έκρινε το παιχνίδι. Ο Κούπερ έπεισε τους φιλάθλους και την ομάδα, ότι είναι σε μεγάλο επίπεδο. Αλλά δε νομίζω ότι είναι εύκολο να ξαναγίνει αυτό, ήρθε αθόρυβα, έφυγε αθόρυβα, είναι δάσκαλος. Δεν ξέρω για ποιον λόγο δεν έμεινε περισσότερο αλλά αυτά είναι ιστορία».
Κόουτς, ποια η γνώμη σαν για τον Μπούργος;
«Εγώ δεν μπορώ να κατατάξω τον Μπούργος στην Αργεντίνικη φιλοσοφία γιατί έλειπε πολλά χρόνια. Η Αργεντινή έχει ξεφύγει κατά πολύ από το ότι ήταν παλαιότερα. Μοιάζει πολύ με την Ελλάδα, έχει μεγάλη πίεση για το αποτέλεσμα, δίνουν μεγάλη βάση στην τακτική και τη φυσική κατάσταση. Βλέπουμε ότι η Βραζιλία βγάζει πιο πολλούς παίκτες, ενώ στην αργεντινή επιστρέφουν παίκτες για να κλείσουν την καριέρα τους και χάνονται έτσι μικρά παιδιά που θα μπορούσαν να αναδειχθούν και τους κόβουν τον δρόμο. Η πίεση είναι πολύ μεγάλη και από ένα κομμάτι των φιλάθλων, όπως στη Νιούελς Ολντ Μπόις, καθώς από ένα σημείο και μετά οι φανατικοί, ήταν μάνατζερ των νεαρών παικτών. Απίστευτα πράγματα. Πλέον όμως έχουν βελτιωθεί οι εγκαταστάσεις και οι συνθήκες».
Η προσωπικότητα του είναι τόσο έντονη όσο η φήμη που τον συνοδεύει;
«Είναι μεγάλη προσωπικότητα, είναι ένας παλαιστής της ζωής. Αν ο Άρης αποφασίσει να του δείξει υπομονή, φαντάζομαι ότι μπορεί να κάνει καριέρα στην Ελλάδα. Οι αργεντίνοι προπονητές δουλεύουν σαν σκύλοι, με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Πρέπει να υπάρχουν ποδοσφαιριστές που να έχουν δυνατό mentality , θα υπάρχει πολύ τακτική, ανάλυση βίντεο, δουλεύουν πολύ στη λεπτομέρεια. Αν υπάρχει υπομονή θα είναι η κατάλληλη χώρα για αυτόν η Ελλάδα, αλλιώς δεν ξέρω. Αυτό που μπορώ να εγγυηθώ είναι ότι είναι δουλευταράς, ότι έχει τρέλα, υπερβολική καμία φορά με την καλή έννοια. Πρέπει να έρθει προετοιμασμένος ότι θα είναι δύσκολα, αλλιώς αν έρθει χαλαρός θα αποτύχει. Θα πρέπει να πει ότι ΄΄είναι για εμένα μία μεγάλη ευκαιρία, ένα σκαλοπάτι, σε μία μεγάλη ομάδα’’».
Έχει την ικανότητα να μεταφέρει στοιχεία της Ατλέτικο στο παιχνίδι του Άρη;
«Παρακολουθώ την Ατλέτικο επί σειρά ετών. Είχε μία ισορροπία, δεν μπορεί να σταθεί ψηλά μόνο με άμυνα, ήταν μία ισορροπημένη ομάδα και μπορώ να πω πως με τους παίκτες που είχε ήταν άκρως επιθετικοί. Θέλουν παίκτες που να είναι σκυλιά και να παθιάζονται, φαντάζομαι πως ο Μπούργος πήρε πολλά πράγματα από αυτόν και πιστεύω ότι θα τα φέρει στην Ελλάδα. Εύχομαι να πετύχει και να κάνει τον Άρη ανταγωνιστικό».
Τι θα αλλάξει στον Άρη έπειτα από την αλλαγή στην άκρη του πάγκου του;
«Ο Άρης ήταν μία όμορφη ομάδα να τον δεις, αλλά δεν υπήρχε πυγμή. Η Σίτι έχει μία κατοχή που σε διέλυε τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Θα βάλει ορμητικότητα, η κάθε μπάλα θα είναι η ζωή τους. Χρειαζόμαστε στην Ελλάδα οι μεγάλες ομάδες να μην έχουν 30 βαθμούς απόσταση από τον πρώτο στη βαθμολογία, να μην ξεφεύγει η κατάσταση για όλες τις ομάδες. Οι ομάδες που είναι πιο χαμηλά, έχουν βελτιωθεί πολύ ακόμα και οι εγκαταστάσεις που τα γήπεδα είναι ‘’χαλί’’ και βοηθάει τον ανταγωνισμό».
Κόουτς, το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και στη Superleague 2 πως το βλέπετε;
«Τώρα είμαστε σε μία εποχή στην Ελλάδα με δύο συμπεριφορές, όταν κερδίζεις δεν φταίει κανείς, είναι όλα τέλεια. Όταν χάνεις φταίει η διαιτησία, δεν είμαστε ειλικρινείς. Οι παράγοντες δεν κάνουν λάθη; Οι δημοσιογράφοι δεν κάνουν; Οι προπονητές δεν κάνουν λάθη; Οι διαιτητές είναι δύσκολο να παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις με τόσο πίεση. Ακυρώνονται προσωπικότητες. Γιατί στην Ευρώπη οι Έλληνες διαιτητές, τα πηγαίνουν καλά; Μέχρι και στο τοπικό μαλώνουν για τη διαιτησία.
Όταν μας ευνοεί η διαιτησία δεν λέμε τίποτα, όταν χάνουμε τότε τα λέμε όλα. Πρέπει να αναλάβουμε ευθύνες όλοι μας, όπως συνέβη και την προηγούμενη αγωνιστική με την Ξάνθη. Εγώ δεν μιλάω για τη διαιτησία γιατί θα πρέπει να μιλήσω και στις δύο πλευρές. Αυτό που με στεναχώρησε με την Ξάνθη, είναι ότι κάνουν πρωταθλητισμό και εμείς που παίζουμε με παιδιά της περιοχής είμαστε ανταγωνιστικοί. Γιατί δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη να πουν ότι κάνουν κάτι λάθος και αυτοί;»
Μετα το παιχνίδι με τον Ηρακλή και την ήττα της ομάδας μας, είπα στα παιδιά ‘’η ζωή είναι πιο δύσκολη γιατί δεν σου δίνει ρεβάνς, ενώ στο ποδόσφαιρο μετά από 3 ημέρες έχεις άλλο αγώνα’’. Έχασα παιδικό μου φίλο πριν 15 ημέρες στην Αργεντινή και η ζωή δεν του έδωσε ρεβάνς».