Θολό
το μεταγραφικό τοπίο. Στα ρηχά νερά
μικροί και μεγάλοι της Σούπερ Λίγκα,
«ψαρεύουν» ευκαιρίες με ελεύθερους,
δανεικούς και με λαβράκια.
Πολλά ονόματα, μεγάλος θόρυβος, αλλά όπως όλα δείχνουν αν συνεχιστεί σε αυτό το επίπεδο η προσπάθεια μεταγραφικής ενίσχυσης των «μεγάλων» και των «μικρομεσαίων» του Συνεταιρισμού, μην περιμένετε σπουδαία πράγματα. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, το παζάρι δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Περιορίζεται σε «ανιχνεύσεις» αλλά και σε συμφωνίες που αφορούν δευτεροκλασάτους ελεύθερους και αλληλόχρεους δανεισμούς (με ότι σημαίνει αυτό από τη στιγμή που δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι υπάρχουν και οι γενναιοδωρίες συγκεκριμένων χαλίφηδων στους υποτακτικούς τους και στα παραρτήματα τους). Είναι αλήθεια πως οι συγκυρίες και δυσκολεύουν αλλά και διευκολύνουν κατά κάποιο τρόπο την κατάσταση. Οι προσεγγίσεις γίνονται εύκολα γιατί υπάρχει μεγάλη προσφορά, από την άλλη όμως πολλές προγραμματισμένες και θεωρούμενες σίγουρες συμφωνίες σκαλώνουν στις προκαταβολές και στους διακανονισμούς. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει ρευστό και οι προτεινόμενες λύσεις αναζητούνται σε δόσεις του στυλ Κωτσόβολου με εγγυήσεις τις εκχωρήσεις από τα τηλεοπτικά συμβόλαια και έσοδα. Είπαμε τα «μεγάλα ονόματα» απουσιάζουν.
Συχνές αναφορές γίνονται ιδιαίτερα σε ελπιδοφόρες επενδύσεις. Ένα στοιχείο πολύ σημαντικό είναι ότι οι «πωλήσεις» προς εξεύρεση – προφανώς ρευστού – για τους όποιους λόγους προβάλλονται επιτακτικά ως αναγκαία λύση. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση είναι αυτή του Ολυμπιακού ο οποίος συνεχίζει αταλάντευτα την ίδια τακτική, έχοντας κατά κύριο λόγο το ενδιαφέρον του επικεντρωμένο στο καθιερωμένο ξεπούλημα των ασημικών του και στην αντικατάσταση του από εμπόρευμα δεύτερης ποιότητας (στοκ) που τον εφοδιάζουν οι μεγαλόσχημοι και παμπόνηροι μάνατζερ, με τους οποίους εδώ και αρκετά χρόνια κάνει χρυσές δουλειές. Τακτική που την εφαρμόζει απρόσκοπτα, από τη στιγμή που η φοβερή προπαγάνδα του έχει τη δυνατότητα, όχι απλά να κατευνάζει την… αγέλη αλλά και να την διεγείρει σε σημείο ενθουσιασμού ακόμη και για την αποδυνάμωση της ομάδας της.
Ρίξτε μια ματιά για να δείτε ποιοι έφυγαν και γιατί από τον Πειραιά (εξαιρουμένης της περίπτωσης Τσιμίκα) και ποιοι έρχονται. Μια σειρά ολόκληρη από ελεύθερους και δανεικούς που περισσεύουν από τις ομάδες τους, οι οποίοι όμως συνοδεύονται από ύμνους και δοξολογίες της ερυθρόλευκης προπαγάνδας που τους παρουσιάσουν σαν αστέρες πρώτου μεγέθους. Καμία κίνηση για ένα βήμα παρακάτω, για ένα επίπεδο πιο ψηλά από εκεί που παραμένει τόσα χρόνια ο δαφνοστεφανομένος, του οποίου όμως οι επιτελείς φροντίζουν να παντελονιάζουν σωρό εκατομμυρίων από πωλήσεις και από τα χρυσοφόρα ταμεία του Τσάμπιονς Λιγκ.
Η ΑΕΚ κινείται σπασμωδικά. Προσπάθησε να πουλήσει τον Μάνταλο αλλά δεν της βγήκε. Τώρα παιδεύεται να βρει μια άκρη με το Λιβάγια, αλλά και μια ευκαιρία για να περάσει τον Ολιβέιρα σε ομάδα της Αγγλίας. Οι υπόλοιπες κινήσεις της αφορούν μετριότητες και επενδύσεις σε πιτσιρικάδες. Στον ΠΑΟΚ εύκολα βλέπει κανείς μια σχετική ατολμία και βραδύτητα που δεν δικαιολογείται από τη στιγμή που η ομάδα έχει ανάγκη από ασόβαρες ενισχύσεις ενόψει και του μεγάλου αγώνα με τη Μπενφίκα, αλλά συγχρόνως και της έναρξης του νέου πρωταθλήματος. Εδώ και καιρό έχει αποκτήσει τον ελεύθερο Σβαμπ και σήμερα ή αύριο μάλλον θα ανακοινώσει και τη συμφωνία με τον μεσοεπιθετικό της Μπενφίκα Ζίφκοβιτς, που ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Παρτιζάν. Οι γνωρίζοντες τη διαδρομή του, μιλούν για ένα παίκτη που έχει καλό βιογραφικό και που μπορεί να βοηθήσει. Ίσως οι άνθρωποι του δικέφαλου να κινούνται σε αργούς ρυθμούς για κάποιους δικούς τους λόγους, που όμως θα έπρεπε να γίνουν γνωστοί και στον κόσμο τους. Ίσως όμως και να θεωρούν ότι υπάρχει ακόμη χρόνος (σ.σ ενώ δεν υπάρχει) για ένα φίνις εντυπωσιακό της τελευταίας στιγμής, όπως το έχουμε δει σε αρκετές περιπτώσεις στο παρελθόν. Για τον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να γίνει σοβαρή εκτίμηση κι αυτό γιατί έχει πολλές δυσκολίες και μεγάλους προβληματισμούς στο δρόμο του. Όμως προσπαθεί να αλλάξει εικόνα.
Προχωρώντας
στον Άρη είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε
με ιδιαίτερη προσοχή τόσο στη σωστή
δουλειά που έγινε σε μεταγραφικό επίπεδο
(έργο Χαριστέα 100%) αλλά και στις επιλογές
που έκανε. Θα λέγαμε ότι η περίπτωση των
κιτρινόμαυρων είναι μια ενδιαφέρουσα
εξαίρεση (μαζί με τον Ατρόμητο). Κι αυτό
γιατί κινήθηκαν και έγκαιρα και
στοχευμένα. Αρκεί να επιβεβαιωθούν και
να δικαιωθούν για την προνοητικότητα
τους. Κλείνοντας μπορούμε να πούμε ότι
πολλές από τις μεταγραφές που έγιναν
σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως αυτή
του Ολυμπιακού, δεν διαφέρουν σε τίποτα
από ρετουσαρισμένες εικόνες και
επιβεβαιώνουν το θυμοσοφικό: «φύκια
για μεταξωτές κορδέλες».
ΥΓ:
Ο αρχιτέκτων-μηχανικός του έργου της
Νέας Τούμπας, Τάκης Δούμας δήλωσε χθες
στο «Metropolis
95,5»
τα εξής: «Παρουσιάστηκε η μελέτη και
όλο το πρότζεκτ του νέου γηπέδου του
ΠΑΟΚ στον Πρωθυπουργό. Ήταν ενήμερος
και ήξερε την παραμικρή λεπτομέρεια.
Είναι πολύ θετικός για τη Νέα Τούμπα.
Έβαλε ερωτήματα για το τι θα γίνει με
το Καυτανζόγλειο και πότε θα χρειαστεί
ο ΠΑΟΚ να πάει εκεί για να αγωνιστεί.
Από την επόμενη σεζόν θα μπορεί να πάει
εκεί ο Δικέφαλος και έδωσε την υπόσχεση
να λυθούν όλα τα πράγματα για να προχωρήσει
άμεσα η κατασκευή του γηπέδου. Υπήρχε
πραγματικό ενδιαφέρον». Θα προσθέταμε
ότι οι ΠΑΟΚτσήδες θα άκουγαν με ακόμη
μεγαλύτερη ικανοποίηση αν σε αυτό το
ενδιαφέρον μπορούσε να προστεθεί και
η περίπτωση της αποπομπής ενός Υφυπουργού
ανίκανου, αποτυχημένου και προκλητικού
που προκάλεσε τεράστια προβλήματα στο
ελληνικό ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα στον
ΠΑΟΚ. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε
ονόματα.