Η σπουδαία νίκη επί της ΑΕΚ επιβάλλεται να εκτιμηθεί ανάλογα. Σοβαρότητα, σταθερότητα και αποφυγή αυτοχειριών και πισωγυρισμάτων.
Άξιζε πολλά η θριαμβευτική επικράτηση του ΠΑΟΚ. Η κρισιμότητα της αναμέτρησης και για τις δυο ομάδες ήταν ολοφάνερη και αδιαμφισβήτητη. Οι γηπεδούχοι είχαν το μεγάλο άγχος και την αντίστοιχη πίεση που φορτώθηκαν από ένα σοκαριστικό αποτέλεσμα, με τους φιλοξενούμενους στην αντίπερα όχθη να διακατέχονται από τα πλέον αισιόδοξα συναισθήματα, με δεδομένη την εξαιρετική τους πορεία στο πρωτάθλημα.
Με ρηχό ρόστερ ο Λουτσέσκου και πληρέστατο και ποιοτικό ο Αλμέιδα. Το αποτέλεσμα δικαίωσε την προσπάθεια του Ρουμάνου κόουτς, με τον Αργεντίνο ομόλογο του ιπποτικά να τον συγχαίρει, αναγνωρίζοντας την δίκαιη νίκη της ομάδας του. Δικαιολογημένη η ικανοποίηση στην ασπρόμαυρη οικογένεια ή στον «όλο οργανισμό ΠΑΟΚ», όπως συνηθίζεται να λέγεται σε παρόμοιες συνθήκες και περιπτώσεις, ο λαοφιλέστατος δικέφαλος του βορρά. Τολμώ να προσθέσω ότι είναι δικαιολογημένη και η αισιοδοξία μετά τη σπουδαία αυτή νίκη, από την στιγμή που η ομάδα έδειξε ότι ξεπέρασε τόσο γρήγορα αλλά και τόσο εντυπωσιακό το ισχυρό σοκ της Τρίπολης.
Όλα ήρθαν στην ίδια ευθεία με τις προοπτικές προσέγγισης των στόχων να σταθεροποιούνται. Το «πρόσω ολοταχώς» προσδίδει σαφέστατα ξεχωριστές διαστάσεις αλλά και ευθύνες, σε όσους συμμετέχουν στην προσπάθεια παραμονής στα ρετιρέ της βαθμολογίας και κατάκτησης των στόχων που υπάρχουν. Τι κάνουμε από εδώ και πέρα όμως ως ΠΑΟΚ;
Απλούστατα απομάκρυνση κατά πρώτο λόγο έστω και σαν υποψίας μιας νέας αδικαιολόγητης απώλειας. Στη συνέχεια αυτοσυγκράτηση, επαγρύπνηση σε όλα τα επίπεδα και σοβαρή διαχείριση όλων όσων προκύψουν ως ευκαιρίες ή και σαν δύσκολες καταστάσεις, μέχρι το φινάλε της περιόδου. Μέγιστο ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι η προστασία της ομάδας,. Τεράστιο πρόβλημα η θωράκιση της. Το παρασκήνιο όρθιο, ενεργό και απειλητικό, περιμένει μια νέα ευκαιρία. Ο έλεγχος της διαιτησίας από την παράγκα (και όχι μόνο) ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Οι φωνές του Λουτσέσκου δεν αρκούν για να φοβίσουν τους αδίστακτους. Χρέος της ΠΑΕ είναι να αλλάξει τακτική.
Το υποστηρίζαμε εδώ και πολύ καιρό. Επικοινωνιακά η ΠΑΕ είναι ελλιποβαρής, παρά το γεγονός ότι εκπροσωπεί έναν σύλλογο λαοφιλέστατο με τεράστια δυναμική. Τα θεσμικά όργανα και τα κανάλια οφείλουν σεβασμό και όχι να επιδεικνύουν συμπεριφορές απαξίωσης και υποβάθμισης. Οι τελευταίες ανακοινώσεις έγιναν κατόπιν εορτής. Ωστόσο ήταν μια καλή αρχή. Επιβάλλεται να συνεχιστεί με μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση η σκληρή αντίδραση απέναντι σε αυτούς που όνειρο τους είναι η αποδυνάμωση και η εξόντωση αν γίνεται του ΠΑΟΚ.
Στο περιθώριο όλων αυτών, θα πρέπει να πούμε ότι πλην της ρεαλιστικής προσγείωσης μετά το θριαμβευτικό 2-0, να ευθυγραμμιστούν άπαντες σε μία διαφορετική τακτική από την οποία θα λείπουν οι υπερβολές και οι υπεροψίες. Όσο για την σπέκουλα που γίνεται και έχει σχέση με τον Κουλιεριάκη και τον Κωνσταντέλια, ο κόσμος δείχνει την ενόχληση του προειδοποιώντας όσους την επιχειρούν και την διαιωνίζουν, ότι κάτι τέτοιο το θεωρούν επικίνδυνο και εχθρικό για τον σύλλογο.
ΥΓ: Ακούστηκε κι αυτό. Ότι δηλαδή ο Μπότο ήταν αυτός που «ανακάλυψε» το ταλέντο του Κουλιεράκη και «έπεισε» για αυτό τον Λουτσέσκου. Η ερώτηση που προκύπτει είναι πότε έγινε αυτό; Πριν επιλέξει τον δευτεροκλασάτο Νάσμπεργκ για μια θέση που υπήρχαν δύο παίκτες διαμάντια όπως ο Μιχαηλίδης και ο Κουλιεράκης ή αργότερα; Και κάτι ακόμη. Ο Ρουμάνος κόουτς δεν είχε άποψη καθόλου για τον παίκτη; Χρήσιμο θα ήταν να αποκαλυφθούν ποιες ήταν οι μεγάλες διαφωνίες μεταξύ τους, αλλά και οι υπαναχωρήσεις όπως η ολοφάνερη, άκομψη περιθωριοποίηση του Μιχαηλίδη, παρά το γεγονός ότι είχε ολοκληρώσει την θεραπεία του εδώ και αρκετό καιρό, έπαιζε με την β΄ ομάδα, ήταν πανέτοιμος, αλλά η θέση στην αποστολή ήταν εκ προοιμίου κατειλημμένη.
Με την ευκαιρία να ενημερώσουμε μερικούς πως αυτά τα ταλέντα που σήμερα εκπλήσσουν, γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά μέσα στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Πάνω τους έπεσαν και δούλεψαν Έλληνες προπονητές όπως και ο Γκαρσία και όχι ξένοι κόουτς και τεχνικοί διευθυντές. Οι οποίοι τεχνικοί διευθυντές απροκάλυπτα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πόσο γρήγορα θα μετατρέψουν τα ταλέντα αυτά σε αντικείμενα συναλλαγής, πριν ακόμη προσφέρουν στην ομάδα τους.