Γράφει ο ΘΑΝΟΣ ΜΠΟΥΖΑΣ
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι ακόμη και παράγοντες που είναι ή έχουν σχέση με τον Δικέφαλο, εισέρχονται ψυχή και σώματι στη λογική και τη νοοτροπία το τι θα παρουσιάσει η ομάδα τη νέα χρονιά. Σ’ αυτό το στάδιο, η πρώτη ποδοσφαιρική αγωνία έχει να κάνει με το ποιοι παίκτες θα παραμείνουν και ποιοι θα αποκτηθούν.
Αυτή η «αγωνία» συνενώνεται με γνώμες, απόψεις ακόμη και φήμες που έχουν να κάνουν με τη δυνατότητα του Δικεφάλου να διατηρήσει το καλό υλικό, να προχωρήσει σε αποκτήσεις παικτών που θα του δώσουν τη δυνατότητα να προκριθεί στα τελικά του τσάμπιονς λιγκ και αν το πετύχει να φέρει στην ομάδα και παίκτες πολύ μεγαλύτερης αξίας. Είναι απολύτως λογικό ο κάθε ενασχολούμενος με τον ΠΑΟΚ να αποζητά το καλύτερο δυνατό να πραγματοποιηθεί το … γρηγορότερο δυνατόν.
Εξαιτίας των παραπάνω διαπιστώνουμε να κυριαρχεί στην επικαιρότητα η ονοματολογία παικτών που ενδιαφέρθηκε βάση φημολογίας ή και πραγματικότητας (δε μπορούμε να γνωρίζουμε) ο ΠΑΟΚ. Η ονοματολογία συνδυάζεται με την αμφιβολία. Την αμφιβολία που εμπεριέχει και το ερωτηματικό το αν ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης διαθέτει την ικανότητα και την επιθυμία να συνδράμει οικονομικά άμεσα διότι λόγω Ρωσίας έχει και αυτός αρκετά και ίσως πολύ σοβαρά προβλήματα. Ωστόσο τα 40 , περίπου, εκατομμύρια που θα λάβει ο ΠΑΟΚ αν προκριθεί στον όμιλο, αποτελούν κίνητρο αλλά και προοπτική οικονομικής εξασφάλισης. Συνοψίζοντας, αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς είναι ότι την συγκεκριμένη στιγμή ο ΠΑΟΚ και όλοι όσοι τον διοικούν βρίσκονται στο σημείο της έναρξης της νέας χρονιάς και προσπαθούν να προχωρήσουν στη δημιουργία και εκτέλεση σχεδίου ενίσχυσης του συλλόγου. Στα παρελθόντα έτη η παραπάνω, μεγάλης σημασίας, λειτουργία των διοικούντων και δη του κ. Ιβάν έμοιαζε μη προγραμματισμένη.
Παίκτες αποκτήθηκαν στις τελευταίες μέρες ή ακόμη και δεν αποκτήθηκαν καθόλου (πλην του μπακ) τον περασμένο Ιανουάριο. Σήμερα αυτή η αλαμπουρνέζικη τακτική δεν έχει θέση στον Δικέφαλο. Ο προγραμματισμός δεν συνδυάζεται με επιθυμίες και τυχόν ευκαιρίες. Δε νοείται να έχει ως χρονικό σημείο επίτευξής του τις τελευταίες μέρες. Ο ΠΑΟΚ και οι διοικούντες επιβάλλεται από …χθες να έχουν αποφασίσει τι κονδύλια θα καταβάλουν αρχικά, τι στη συνέχεια και πως η ομάδα θα διοικηθεί μετά την αποχώρηση Γκαγκάτση. Το να παίρνει η αγαπητή κυρία Γκοντζάρεβα στα χέρια της – για παράδειγμα- την παραμονή του Μεϊτέ και να «ακούμε» για παζάρια είναι κάτι εντελώς αταίριαστο με τον σημερινό ΠΑΟΚ και θεωρούμε ή έστω ελπίζουμε ότι δεν ισχύει.
Τέλος θέλουμε να αναφέρουμε ότι αντιλαμβανόμαστε ότι και οι παίκτες από την πλευρά τους μπορεί να χρειάζονται για αντικειμενικούς ή και υποκειμενικούς λόγους περισσότερο χρόνο για να αποφασίσουν. Ο Μπρέθγουεϊτ είναι 4 χρόνια στη Βαρκελώνη και η γυναίκα του έχει ανοίξει καταστήματα. Ο Καμαρά ψάχνει για 2 εκατομμύρια. Ο Λιβάγια είναι καλός παίκτης …όμως ταιριάζει; Όλα τα παραπάνω δείχνουν το πόσο δύσκολο είναι να αποφασίσεις και να προχωρήσεις σε αποκτήσεις παικτών. Όμως για να είσαι τον Σεπτέμβρη στον όμιλο των πρωταθλητών επιβάλλεται να «φερθείς» και σαν πρωταθλητής στην απόκτηση των αναγκαίων παικτών. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα συμβεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Πρέπει να βγεις στην Ελλάδα Πρωταθλητής και στις μεταγραφές!