Δεν ήταν εξ ορισμού εύκολο ματς το χθεσινό για τον ΠΑΟΚ. Απέναντι σε μία ταλαντούχα ομάδα που εξακολουθεί να παίζει με την ελάχιστη δυνατή πίεση και με το «πρέπει» της πρεμιέρας και της έδρας να τον κυριεύει, φάνηκε να «πνίγεται» από την αρχή και κυρίως όταν αυτά που επιχείρησε για να αντιστρέψει την κατάσταση δεν του έβγαιναν. Η ήττα από το Λαύριο δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ένα πρόωρο «καμπανάκι».
«Καμπανάκι» όχι τόσο για το αποτέλεσμα –άλλωστε οι ισορροπίες όπως θα αποδειχτεί στην πορεία, είναι πολύ λεπτές μεταξύ των περισσότερων ομάδων της Stoiximan Basket League- όσο για την εικόνα του ΠΑΟΚ. Μία εικόνα που ανέδειξε πολύ γρήγορα τις αδυναμίες του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Αναιμική περιφερειακή άμυνα σε βαθμό που να απορεί κανείς πώς επιτράπηκε στον Κάρτερ και τον Σμιθ να κάνουν… παρέλαση.
Στο δεύτερο μισό του παρκέ η προφανής νευρικότητα που προκάλεσε η διαφορά που ήταν παγιωμένη σε διψήφια επίπεδα, έβγαλε από τον ΠΑΟΚ τον χειρότερο δυνατό εαυτό του. Οι παίκτες του επιδόθηκαν κατά κανόνα σε ατομικές ενέργειες χωρίς συνεργασίες και βιαστικά σουτ που τον οδήγησαν σε χαμηλά ποσοστά. Το παραδέχτηκε και ο Βλάντο Γιάνκοβιτς: «Είναι δικό μας θέμα. Αν δούμε το πώς παίξαμε ατομικά θα το καταλάβουμε. Το «πρέπει» της πρεμιέρας μας κέρδισε».
Το καλό για την ομάδα του Άρη Λυκογιάννη είναι ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένει μία εβδομάδα για να βγάλει αντίδραση και να δείξει ένα καλύτερο πρόσωπο. Την Τρίτη (5/10, 19:30) θα αρχίσει την προσπάθεια της στο BCL παίζοντας στη Βοσνία κόντρα στην Ιγκοκέα.