Σε καμία χώρα του κόσμου δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό που συνέβη με τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Μιλάμε για τον απόλυτο τραγέλαφο.
Η κεντρική ευθύνη ανήκει στην ΕΠΟ. Τσαλαβουτούσε διαρκώς με τον τόπο διεξαγωγής. Σκέφτηκε την Αυστραλία, φλέρταρε με την Αγγλία και κατέληξε στην Κύπρο.
Ως εκ θαύματος η ΕΛ.ΑΣ. ενημέρωσε την Κυπριακή Αστυνομία για τις δυσκολίες του εγχειρήματος, παραμονή των βουλευτικών εκλογών. Λες και η Κύπρος βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια.
Προφανώς έβαλαν το χεράκι τους όσοι πιέζουν την κυβέρνηση να κηρύξει έκπτωτη (μέσω FIFA/UEFA) τη διοίκηση της ΕΠΟ. Είναι οι ίδιοι που προ επταετίας κραύγαζαν ότι η πολιτεία παραβιάζει το ποδοσφαιρικό αυτοδιοίκητο, διορίζοντας Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή στην Ομοσπονδία.
Η ΕΠΟ προχώρησε στην επόμενη εναλλακτική της προκήρυξης: Πανθεσσαλικό. Η επιμονή του Δήμου Βόλου για 400 διαπιστεύσεις και μόνο, δημιούργησε την αίσθηση ότι η παραχώρηση του Σταδίου ήταν υπό μόνιμη αίρεση.
Όπως και έγινε. Η Εταιρεία Διαχείρισης του Πανθεσσαλικού πιάστηκε από μια φράση της ανακοίνωσης της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ και τα έκανε μαντάρα. Δεν αναγνώρισε καν στην ΕΛ.ΑΣ. το δικαίωμα να αποφασίσει αν μπορεί να διατεθεί περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων στους φίλους της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.
Είναι προφανές ότι η στάση του Δήμου Βόλου συνδέεται με τη μεταστροφή του δημάρχου στο παραγοντικό παιχνίδι του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αναβιώνουν παλιές φιλίες...
Αναγκαστικά πλέον η ΕΠΟ οδηγήθηκε σε παραβίαση της προκήρυξης, χωρίς ουσιαστικές συνέπειες. Η Λάρισα είναι κοινά αποδεκτή από τους φιναλίστ, αλλά και εδώ ο Δήμος πρόβαλε αντιρρήσεις για την παρουσία θεατών.
Δικαίως φοβάται μη γίνουν όσα είδαμε στην πεζογέφυρα του Πανθεσσαλικού, στον τελικό του 2017. Πόσο μάλλον που υπάρχει και έντονη αντίδραση των οργανωμένων της ΑΕΛ.
Η πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα και μάλλον επιχαίρει με τον μπελά της ΕΠΟ. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η λύση είναι μία και μοναδική: Στη Λάρισα, κεκλεισμένων των θυρών. Να τελειώνουμε!