Πώς χάθηκε η ψυχοθεραπεία του ποδοσφαίρου

Κυριάκος Θωμαϊδης12 Δεκεμβρίου 2021

Εχουν πυκνώσει τα επεισόδια σε ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων. Υπάρχει μία αντίληψη ότι είναι απότοκα του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας.

Πράγματι το lockdown παράγει βία. Το φαινόμενο αναδείχτηκε με τις γυναικοκτονίες και σε μεγαλύτερη κλίμακα με τους ξυλοδαρμούς στα σχολεία και σε άλλους μαζικούς χώρους.

Όμως στο ποδόσφαιρο τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Η στήλη είχε υποστηρίξει ότι τα γήπεδα πρέπει να ανοίξουν γιατί προσφέρονται για ψυχοθεραπεία.

Είναι προφανές ότι η βία στα γήπεδα μεταφέρεται από άλλους κοινωνικούς χώρους, οι οποίοι συνδέονται με τον εγκλεισμό, την ανεργία, τα οικονομικά προβλήματα και την περιθωριοποίηση.

Το ποδόσφαιρο δεν παράγει από μόνο του βία. Οι οργανωμένοι οπαδικοί στρατοί έχουν αναφορές σε ακραίους ιδεολογικούς χώρους και σε εγκληματικές ομάδες. Αρα η βία στα γήπεδα είναι μεταφερόμενη.

Απλώς το ποδόσφαιρο δίνει τη δυνατότητα μέσα από τη μαζικότητά του, σε διάφορους να παρεισφρύουν και να δημιουργούν επεισόδια, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι οργανωμένα. Ο εγκλεισμός ποτέ δεν θα μπορούσε να παράξει οργανωμένο επεισόδιο.

Το ερώτημα είναι πως θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των άγριων βιαιοτήτων σε αγώνες τοπικού ενδιαφέροντος. Εδώ υπάρχει η ευθύνη των διοργανωτών, αλλά και των μικρών κοινωνιών. Η βία γεννιέται μέσα από νοοτροπίες και χαρακτηριστικά που έχουν σχέση με την ελλιπή εκπαίδευση.

Δυστυχώς στην Ελλάδα η πολιτεία ποτέ δεν προσέτρεξε στους νέους ανθρώπους για να τους δείξει το δρόμο. Ούτε καν στον επαγγελματικό προσανατολισμό. Οσο γεννιέται βία στα σχολεία, άλλο τόσο θα μεταφέρεται και στα γήπεδα.

Με αυτόν τον τρόπο ένα άθλημα που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μέσο ψυχοθεραπείας, μεταβάλλεται σε μέσο μαζικής βίαιης εκτόνωσης. Το πρόβλημα δεν είναι του ποδοσφαίρου, αλλά της κοινωνίας.

Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.