Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Εδώ και δυο περίπου μήνες, παρακολουθούμε έναν ΠΑΟΚ βγαλμένο από τα πιο εφιαλτικά όνειρα των οπαδών του. Οι αρνητικές εικόνες, τα αποτελέσματα, οι συνεχόμενες εντός έδρας αποτυχίες, έχουν παράγει ένα πολύ άσχημο ποδοσφαιρικό συναίσθημα που μας δημιουργεί την αίσθηση ότι ο Δικέφαλος έχει περιορισμένες πιθανότητες να πετύχει κάτι το αξιόλογο.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε σα δημοσιογράφοι δεκάδες σελίδες με τα λάθη που έγιναν από το περασμένο καλοκαίρι. Λάθη που δε χρειάζεται να είσαι ειδικός ή γνώστης του ποδοσφαίρου για να τα διακρίνεις. Οι οπαδοί, οι φίλαθλοι θα ήταν και είναι λογικό, να εκφέρουν τα αρνητικά τους σχόλια τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και στο διαδίκτυο. Προς το παρόν η Τούμπα παρά το γεγονός ότι δε γεμίζει, στέκεται δίπλα στο πλευρό της ομάδος, όμως αυτό δεν είναι φυσικά αρκετό.
Έχει γίνει γνωστό ότι ο ΠΑΟΚ πάει να σπάσει το πιο αρνητικό ρεκόρ της ιστορίας του όταν το 2012 σε έξι αγώνες δεν μπόρεσε να κατακτήσει έστω μια νίκη. Τα παιχνίδια της Τούμπας εκτός από τα ντέρμπι περιελάμβαναν Αστέρα, ΠΑΣ Γιάννενα και Ατρόμητο. Πρόπερσι είχαμε 5 παιχνίδια που ωστόσο όλα ήταν δύσκολα χωρίς αυτό να δικαιολογεί τις εμφανίσεις της ομάδας.
Τα αναφέρουμε αυτά προκειμένου να βγάλουμε ένα συμπέρασμα για το λόγο που ο Δικέφαλος δεν εκμεταλλεύεται ,φέτος τουλάχιστον, την έδρα του. Θεωρούμε ότι η απάντηση είναι ναι μεν διαφορετική αλλά εμφανέστατη. Ο ΠΑΟΚ είναι πλέον ένα πολυδιαβασμένο ποδοσφαιρικό βιβλίο. Την περυσινή χρονιά, όταν ο Λουτσέσκου δημιούργησε ένα σύνολο το οποίο στηριζόταν σε όλους τους παίκτες και είχε σε τρομερή φόρμα τους Τάισον, Ζίφκοβιτς, Κωνσταντέλια. Επίσης διέθετε έναν καλό οργανωτή στο χώρο του κέντρου, τον Μεϊτέ και τον τερματοφύλακα Κοτάρσκι.
Φέτος είναι φως φανάρι ότι οι προαναφερόμενοι είναι σε πολύ μέτρια κατάσταση και ο Μπακαγιόκο που ήρθε στη θέση του Μεϊτέ είναι πολύ μακριά από την τυχόν θετική προσθήκη στα χαφ του Δικεφάλου. Μοιάζει η ομάδα να έμεινε από καύσιμα. Ο προπονητής κ. Λουτσέσκου φαίνεται ότι παρασύρεται από την αρνητική κατάσταση των παικτών του, ενώ του καταλογίζεται η σαφέστατη ευθύνη έλλειψης εναλλακτικών λύσεων.
Ή για να το αναλύσουμε πιο συγκεκριμένα, θεωρούμε ότι υπάρχουν τρία ζητήματα τα οποία τον «καθήλωσαν» στην καρέκλα του αδύναμο να αντιδράσει. Το πρώτο ζήτημα έχει να κάνει με το ντεφορμάρισμα που προαναφέραμε. Το δεύτερο με την επιλογή του για το σύνολο ποδοσφαιριστών της ομάδας. Από αυτό το σύνολο απομάκρυνε είτε με τη δηλωμένη επιλογή του είτε με τη μη συμμετοχή τους, Έλληνες νεαρούς και αξιόλογους ποδοσφαιριστές.
Τσαούσης -Λύρατζης εξαφανίστηκαν. Έδωσε τον Κουλιεράκη τον οποίο θα μπορούσε να κρατήσει σαφέστατα ακόμη ένα χρόνο και εκτός από την αμυντική του δύναμη ο ΠΑΟΚ έχασε και τα σημαντικά γκολ που του έδιναν βαθμούς. Ο Τσιγγάρας δε συμφώνησε με τον ΠΑΟΚ αλλά με τον Ατρόμητο. Αυτονόητο μοιάζει ότι δεν τον ήθελε ο προπονητής αφού δεν τον χρησιμοποίησε παρά στα πρώτα ματς όταν δεν είχε εναλλακτική λύση.
Μπροστά δάνεισε τον Τζίμα που μοιάζει να είναι το μόνο θετικό αφού στην Ελλάδα δεν θα έπαιζε. Το τρίτο στοιχείο έχει να κάνει με τον τίτλο του άρθρου. Πολυδιαβασμένο βιβλίο η ομάδα. Ή μη εναλλακτικές λύσεις, τα διαφορετικά ποδοσφαιρικά συστήματα που μοιάζουν με απαγορευτική επιλογή έχουν φτάσει την ομάδα στο ναδίρ. Δεν υπάρχει 3-5-2. Δεν τίθεται θέμα διαφοροποίησης του συστήματος.
Αλλαγή παικτών και μηδέν από μηδέν = μηδέν!! Το μόνο θετικό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι ακόμη βρίσκεται στους στόχους του επειδή εμφανίστηκε στη χώρα μας το αγωνιστικό παράδοξο ότι και οι υπόλοιποι τρεις του Λεκανοπεδίου έχουν τα ίδια και χειρότερα αποτελέσματα. Η μόνη ελπίδα είναι να μπορέσει ο Λουτσέσκου να αλλάξει τόσο τη νοοτροπία όσο και τον τρόπο που αγωνίζεται ο ΠΑΟΚ προκειμένου να εκμεταλλευτεί και το παραμικρό από αυτό που μπορούν να προσφέρουν οι ποδοσφαιριστές του. Ειδάλλως έπονται χειρότερα!!!
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube