Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν περίμενα τέτοιας έντασης ξέσπασμα από τον Λουτσέσκου μετά το προχθεσινό ματς με τον Παναθηναικό. Μ' αυτά που είπε, όμως, κατάλαβα αυτό που δεν θέλουν να καταλάβουν οι άλλοι, επειδή δεν τους βολεύει και επειδή χαλάει την εικόνα που έχει δημιουργήσει η φαντασία τους για τις δικές τους ομάδες.
Ας το μεταφράσουμε με απλά λόγια, για να συνεννοηθούμε: Ο Ρουμάνος είπε ότι ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τη διαιτησία σε σχέση με τον Παναθηναικό, την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό. Το είπε με πολλά λόγια, το είπε με τον δικό του τρόπο, αλλά αυτό είπε. Το point των δηλώσεών του δεν ήταν απλά και μόνο οι αποφάσεις του Πορτογάλου διαιτητή στο συγκεκριμένο ματς, αλλά οι ανισομερείς και ανισόρροπες αποφάσεις των διαιτητών που μέχρι τώρα σφύριξαν σε αγώνες των τριών της Αθήνας και του ΠΑΟΚ.
Ηταν υπερβολικό να διαμαρτυρηθεί για το δεύτερο γκολ του Παναθηναικού. Ναι, τη στιγμή που συμπληρώνεται το πεντάλεπτο των καθυστερήσεων δεν έχει γίνει ακόμη η σέντρα, αλλά είναι σύνηθες να μη σφυρίζουν λήξη οι διαιτητές ακριβώς στο δευτερόλεπτο, όταν μάλιστα είναι σε εξέλιξη μια επιθετική προσπάθεια. Το γκολ έρχεται ακριβώς τέσσερα δευτερόλεπτα μετά. Δείτε το στις φωτογραφίες. Φαίνεται ξεκάθαρα. Αν πετύχαινε αυτό το γκολ ο ΠΑΟΚ τέσσερα μόλις δευτερόλεπτα μετά τη λήξη των καθυστερήσεων, αλλά δεν “μετρούσε” επειδή ο διαιτητής σφύριξε λήξη ακριβώς στο δευτερόλεπτο, πώς θα του φαινόταν του Λουτσέσκου; Θα το θεωρούσε δίκαιο και σωστό; Προφανώς, όχι. Αρα δεν είναι αυτό το ζήτημα.
Εβαλε και τη φάση της ισοφάρισης στα παράπονά του, επειδή, όπως φάνηκε από τα λόγια του, είχε λανθασμένη αίσθηση του χρόνου πάνω στην ένταση του αγώνα και λόγω της πίκρας για τη στιγμή που έγινε το 2-2. Είπε ότι στη λήξη του πενάλεπτου η μπάλα παιζόταν ακόμη στο κέντρο. Λάθος. Αλλά όλα τα υπόλοιπα με τις κίτρινες κάρτες, τα φάουλ και το VAR δεν ήταν λάθος. Είχε δίκιο σε όλα. Και εκτός αυτού, ξαναλέω, το τι έγινε σ' αυτό το ματς αποτελούσε για τον Ρουμάνο ένα ακόμη κομμάτι του παζλ της επιλεκτικής συμπεριφοράς των διαιτητών στους μέχρι σήμερα αγώνες των τεσσάρων διεκδικητών του τίτλου. Στον ΠΑΟΚ αυστηροί και λεπτολόγοι, στον ΠΑΟΚ να διυλίζουν τον κώνωπα στο VAR, αλλά στους άλλους τρεις να χαρίζουν αφειδώς πέναλτι, φάουλ και κάρτες και να καταπίνουν ελέφαντες στο VAR. Περί αυτού πρόκειται, κύριοι. Κατά βάθος, το ξέρετε κι εσείς...
Οι φωνές του Λουτσέσκου ενοχλούν. Γκρεμίζουν το αφήγημα του... Panathinaikos που μεγαλουργεί σε Ευρώπη και Ελλάδα και της... ΑΕΚάρας του Αλμέιδα που παίζει φανταστικό ποδόσφαιρο και θα ξανακάνει νταμπλ. Προσωπικά, δεν βάζω μέσα, για την ώρα βέβαια, τον Ολυμπιακό, γιατί πήρε υπέρ του λανθασμένες αποφάσεις ενώ δεν τις χρειαζόταν καν στα εύκολα ματς που έδωσε. Δείχνει πάντως κι αυτό την... τάση της εποχής. Σε ό,τι αφορά όμως στον Παναθηναικό και την ΑΕΚ, δύο μικρές αγωνιστικά ομάδες όλα τα τελευταία χρόνια, έγιναν ξαφνικά μεγάλες πέρσι και από τη στιγμή που χόρτασαν οι ψείρες και βγήκαν στον γιακά δεν σηκώνουν κουβέντα για την υποτιθέμενη... συντριπτική ανωτερότητά τους. Ολοι εμείς που βλέπουμε την εύνοια που απολαμβάνουν από πέρσι ο Παναθηναικός και η ΑΕΚ είμαστε κομπλεξικοί. Είμαστε μικρόψυχοι που τους αμφσβητούμε. Ή είμαστε άσχετοι με το ποδόσφαιρο. Κι όμως. Εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες ξέραμε ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι ικανός πέρσι να διεκδικήσει Πρωτάθλημα. Δεν μας έφταιγε η διαιτησία γι' αυτό. Το ξέραμε και το λέγαμε. Βλέπαμε, όμως, το απίστευτο “σπρώξιμο” στην ΑΕΚ και τον Παναθηναικό. Οπως το βλέπουμε και φέτος. Οπως το βλέπει, διάολε, όλη η Ελλάδα.
Δικαίωμά τους να στηρίζουν την προπαγάνδα τους και να ζουν στην κοσμάρα τους κίτρινοι, πράσινοι, σίγουρα στην πορεία και κόκκινοι. Δικαίωμά τους να μην αισθάνονται καμία ντροπή όταν ένα φάουλ ένα μέτρο έξω από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής μετατρέπεται, ακόμη και με το VAR, σε πέναλτι. Δικαίωμά τους να πανηγυρίζουν μία νίκη με κάλπικο πέναλτι στις καθυστερήσεις, ενώ μάλιστα έχει προηγηθεί και χέρι επιθετικού τους. Δικαίωμά τους να θεωρούν πολύ φυσιολογικό το να τρώει μπουνιά στα μούτρα παίκτης του ΠΑΟΚ, αλλά να μη δίνεται φάουλ και να μη δέχεται οι αντίπαλος ούτε κίτρινη κάρτα. Αλλά το Πρωτάθλημα ήδη έχει αλλοιωθεί και ένας Θεός ξέρει πόσες ακόμη αλλοιώσεις το περιμένουν.